Για δέκατη χρονιά η Κρατική Υπηρεσία Απόδημων Βουλγάρων απένειμε τη διάκριση «Βουλγάρα του έτους» στο όνομα της βουλγάρας Αγίας Ζλάτα Μάγκλενσκα, η οποία έζησε τον 18^ο αιώνα σε μικρό βουλγαρικό χωριό κοντά στο Μάγκλεν, στο έδαφος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Υποψήφιοι για τη διάκριση, ως αναγνώριση της εργασίας τους για την προστασία και τη διάδοση της βουλγαρικής γλώσσας, πολιτισμού και παραδόσεων, φέτος ήταν πέντε Βουλγάρες που ζουν στο εξωτερικό: η Ντόρις Ερνάντες-Ντούκοβα από την Μπογκοτά, ιδρύτρια της βουλγαρο-κολομβιανής οργάνωσης «Αλιάνζα», η Ιρίνκα Γκότσεβα, καθηγήτρια βουλγαρικής λαογραφίας στο Σικάγο των ΗΠΑ, η τραγουδίστρια όπερας και μέλος της Λέσχης Βουλγαρών Γυναικών και βουλγαρικών οικογενειών στο Αμβούργο της Γερμανίας Λιουντμίλα Γκεοργκίεβα, η Σβέτλα Κιόσεβα – διευθύντρια του βουλγαρικού σχολείου στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας Βουδαπέστη και η διευθύντρια του Γυμνασίου του Μπόλγκραντ της Ουκρανίας «Γκεόργκι Σ. Ρακόβσκι» Σνεζάνα Σκόριτς. Για κάτοχο της διάκρισης «Βουλγάρα του έτους» φέτος η κριτική επιτροπή επέλεξε την Ιρίνκα Γκότσεβα.

Είναι γυναίκα με εξαιρετικό μαγνητισμό. Λέει ότι όταν ακούσει γκάιντα και φλογέρα, δεν μπορεί να μην χορέψει. Τέτοια είναι η ζωή της – μια ασταμάτητη κίνηση. Περισσότερα από 15 χρόνια η Ιρίνκα Γκότσεβα ενθαρρύνει πάνω από 70 Βουλγάρους ηλικίας από 5 έως 55 χρονών να χορεύουν ώρες, μετά το τέλος της εργάσιμης εβδομάδας τους, προσελκύοντας στη μαγεία του βουλγαρικού ρυθμού και τους αμερικανούς φίλους της. Είναι ιδρύτρια και καλλιτεχνική διευθύντρια ενός από τα μεγαλύτερα βουλγαρικά χορευτικά συγκροτήματα στη Βόρεια Αμερική – το φολκλορικό συγκρότημα «Χορός», και του παιδικού φολκλορικού συγκροτήματος «Χορτσέ» στο πλαίσιο του βουλγαρικού σχολείου «Τζον Ατανάσοφ» στο Σικάγο. Δημιουργεί και σκηνοθετεί επαγγελματικές χορογραφικές συνθέσεις, με τις οποίες οι χορευτές συμμετέχουν σε όλα τα σημαντικά γεγονότα, που διοργανώνονται από τη βουλγαρική κοινότητα στο Σικάγο και την περιοχή, καθώς και στα διεθνή φεστιβάλ στις ΗΠΑ και τον Καναδά. Από πρόσφατα μεταφέρει τις παιδαγωγικές δεξιότητές χορογράφου και στη Φλόριντα, όπου διδάσκει λαογραφία στο βουλγαρικό σχολείο στην πόλη Σαρασότα. Ο γενικός πρόξενος της Βουλγαρίας στο Σικάγο Ιβάν Άντσεφ τη χαρακτηρίζει ως μια από τους ηγέτες της βουλγαρικής κοινότητας στο Σικάγο και τη Μέση Δύση των ΗΠΑ. Τα δημοτικά τραγούδια, χοροί και έθιμα είναι η ταυτότητά μας, εκείνα τα ορατά και αόρατα νήματα του βουλγαρικού DNA, το οποίο μας ενώνει πέρα από όλες τις θάλασσες και ηπείρους και το οποίο με έναν ιδιαίτερο τρόπο συνδέεται με την πίστη μας, τόνισε η Αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας Ηλιάνα Γιότοβα στον χαιρετιστήριο λόγο της προς την κάτοχο της διάκρισης «Βουλγάρα του έτους». Με μεγάλη συγκίνηση η Ιρίνκα Γκότσεβα παρέλαβε το βραβείο. Μοιράστηκε ότι είπε Μπράβο στους ανθρώπους της βουλγαρικής κοινότητας, ο ζήλος και ο ενθουσιασμός των οποίων την ενθαρρύνουν να κάνει θαύματα:

Αυτό το βραβείο για μένα είναι ύψιστη διάκριση, που παραλαμβάνω όχι προσωπικά, αλλά μοιράζομαι με όλους γύρω μου – με την οικογένειά μου, με όλη τη βουλγαρική κοινότητα και θα συνεχίσω με τον ίδιο ενθουσιασμό και ευθύνη να πολλαπλασιάζω τους ανθρώπους που αγαπούν το βουλγαρικό φολκλόρ, χορούς και έθιμα και να διατηρώ τη βουλγαρική παράδοση.

Το ιδρυθέν από την Ιρίνκα Γκότσεβα συγκρότημα «Χορός» υπάρχει 16 χρόνια τώρα. Την αρχή θέτουν μαζί με τον σύζυγό της Τόντορ Γκότσεφ και άλλους πέντε ενθουσιαστές και τώρα το συγκρότημα έχει 70 άτομα. Ο ρυθμός και ο χορός είναι ένα σύνολο και όταν είμαστε στον χορό νιώθουμε πώς η ενέργεια περνά από τα χέρια μας. Αυτό το νιώθουν ιδιαίτερα οι άνθρωποι που διψάνε να χορεύουν – λέει η Ιρίνκα Γκότσεβα και συμπληρώνει – Αγαπάω πάρα πολύ τον χορό. Είναι κάτι που στο παρελθόν μας στήριζε και σήμερα έχουμε ανάγκη να είμαστε μαζί και να κρατιόμαστε χέρι χέρι. Και να μην ξεχνάμε από πού είμαστε και τι είναι οι ρίζες μας.

Μπαίνοντας στην αίθουσα για πρόβες, οι χορευτές του συγκροτήματος σαν να γυρίζουν στην πατρίδα.

Το νιώθω ως κορυφαίο αίσθημα. Πάντα είχα στην ψυχή μου μεγάλη νοσταλγία για όλα τα βουλγαρικά. Και όταν μπούμε στην αίθουσα, ξεχνάμε όλα τα γύρω μας και αφοσιωνόμαστε εξ’ ολοκλήρου σε όσα κάνουμε. Ο βουλγαρικός χορός και μουσική με φορτίζουν και μου δίνουν δυνάμεις να συνεχίσω να ζω ως μετανάστης. Γιατί δεν είναι εύκολο στο εξωτερικό. Όλο το συγκρότημα – και μικροί και μεγάλοι - έχουμε δημιουργήσει μια μικρή Βουλγαρία εκεί και αυτό είναι θαυμάσιο.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα