Ο Όγκι Μαρίνσκι (OggieMarinski) πήγε στην Ίμπιζα για λίγο, αλλά μένει εκεί εδώ και 10 χρόνια. Παίζει κιθάρα, τραγουδά, χορεύει, αλλά η βασική του απασχόληση είναι το να δαμάζει τη φωτιά. Ο Όγκι είναι ζογκλέρ και γυρίζει φλεγόμενες μπάλες, που λέγονται πόι (poi), στον αέρα δημιουργώντας όμορφα πύρινα σχέδια.

Πως τον βρήκε η φωτιά;

«Αυτό είναι μεγάλη ιστορία, λέει εκείνος. Πρώτα έζησα 15 χρόνια στην Ισπανία, έπειτα πήγα στην Κίνα. Από εκεί ταξίδευα ως την Ταϋλάνδη όπου είδα για πρώτη φορά πύρινο σόου. Ήμουν μαγεμένος. Ένας νεαρός μου έδειξε τα πρώτα κόλπα και επί τρία χρόνια έκανα εξάσκηση στο σπίτι. Όταν έδειξα σε κάποιους κινέζους φίλους όσα έμαθα με κάλεσαν να συμμετάσχω σε παραστάσεις. Έτσι ξεκίνησαν όλα».

Ποιο είναι το συναίσθημα να υποτάσσεις τη φωτιά;

«Η φωτιά είναι στοιχείο της φύσης και οι άνθρωποι νομίζουν πως είναι επικίνδυνο, λέει ο Όγκι. Στην αρχή κι εγώ έτσι την αντιμετώπιζα και την φοβόμουν. Αλλά σιγά σιγά έμαθα εγώ να έχω τον έλεγχο. Όταν κάνω σόου πέφτω σε έκσταση και ο χρόνος σταματά».

Ο Όγκι ήταν φοιτητής από το πρώτο τμήμα Κινέζικης Φιλολογίας του Πανεπιστημίου «Άγιος Κλήμης της Αχρίδας». Τότε αναχώρησε για την Κίνα όπου εργάστηκε σαν μεσίτης. Η Κίνα όμως άλλαξε μπροστά στα μάτια του.

«Η παλιά Κίνα, έτσι όπως την ξέρουμε από τις ταινίες και από τα βιβλία δεν υπάρχει πια, λέει εκείνος. Τώρα πια η Κίνα είναι πιο Αμερική από την ίδια την Αμερική. Έτσι μετά τους Ολυμπιακούς στο Πεκίνο έφυγα από εκεί».

Ο Όγκι βρήκε λιμάνι στην Ίμπιζα και ξέθαψε από μέσα του την μουσική την οποία ανακάλυψε όταν ήταν παιδί. Τότε η γιαγιά του τον μάθαινε να παίζει αρμόνικα. Κιθάρα άρχισε να μαθαίνει όταν ήταν 10 χρονών. Σήμερα παίζει κλασσική μουσική, ροκ, φλαμέγκο. Του αρέσει και η ηλεκτρονική μουσική. Παίζει σε κλαμπ, σε ιδιωτικά πάρτι. Αλλά το σημαντικότερο είναι να έχει έμπνευση.

«Η έμπνευση έρχεται παίζοντας, λέει εκείνος. Εμπνέομαι και από το περιβάλλον μου φυσικά. Και είμαι τυχερός γιατί ζω σε ένα πολύ όμορφο μέρος, πολύχρωμο. Η Ίμπιζα είναι μικρή, όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους. Μιλάω για τους μόνιμους κατοίκους, που μένουμε όταν φύγουν οι τουρίστες. Και τότε όποιος είναι εδώ μπορεί να νιώσει το πνεύμα του μεσογειακού νησιού. Όποιος έχει έρθει για μια φορά στην Ίμπιζα θέλει να ξαναγυρίσει».

Ποιες είναι οι προτεραιότητες ενός ζογκλέρ;

«Το πρώτο πράγμα που με ενδιαφέρει είναι η ελευθερία μου, λέει ο Όγκι. Να ακολουθώ το ένστικτό μου – δεν με ενδιαφέρει η κοινή γνώμη και δεν ακολουθώ συμβουλές. Ο κόσμος για μένα κάνει πολύ θόρυβο και γι’ αυτό έγινα εσωστρεφής. Ζω μόνος μου μέσα στο δάσος. Εκεί μπορώ να αφουγκραστώ τον ίδιο μου τον εαυτό και να του δίνω ότι έχει ανάγκη».

Φωτογραφίες: ιδ.αρχείο

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα