Ο Ιβάηλο Κόλεβ δεν έχει μηχανοτεχνική κατάρτιση αλλά η επιθυμία του να βοηθήσει τα άτομα με αναπηρίες τον ώθησε να βρει τρόπο να εφεύρει ένα ηλεκτρικό καροτσάκι που να κινείται με την κίνηση του σώματος. Το καροτσάκι έχει γυροσκοπικούς μηχανισμούς και αισθητήρες, είναι πολύ ευκίνητο γιατί μπορεί να στρίβει επιτόπου και λειτουργεί με μπαταρίες που κρατάνε 8 ώρες. Η τεχνολογία βασίζεται στην ισορροπία και αποτελεί πολύ καλή εξάσκηση και φυσιοθεραπεία.

«Το καροτσάκι κινείται χάρη στην κίνηση του σώματος μπρος πίσω, κάτι που δυναμώνει τους μυς και στρίβει με τιμόνι, λέει ο Ιβάηλο. Ο βασικός μας στόχος ήταν να το υψώσουμε έτσι ώστε όποιος κάθεται σ’ αυτό να είναι στο ύψος των ματιών των όρθιων ανθρώπων γύρω του».

Για να φτάσει στην τελική μορφή του πρωτότυπού του ο Ιβάηλο πειραματιζόταν επί τρία χρόνια, από τότε που παραβρέθηκε σε μια προπόνηση παραολυμπιακής ομάδας μπάσκετ και του έκανε εντύπωση πως οι αθλητές παρά την φυσική τους δύναμη και το υψηλό ηθικό τους αντιμετωπίζουν πεζά προβλήματα γιατί κανείς δεν τους σκέφτεται. Οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να φτάσουν και να μπουν στο γυμναστήριο, τα πεζοδρόμια είναι πολύ ψηλά όπως και τα κατώφλια των μαγαζιών και των κτηρίων.

Η εφεύρεση του Ιβάηλο όχι μόνο βοηθά τα άτομα με αναπηρίες να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του περιβάλλοντος της πόλης αλλά να φτάνουν και σε δύσβατες κορυφές. Πρόσφατα ένας νεαρός εθελοντής, ο Βλαντιμίρ Γκιούροβ, που πριν 18 χρόνια βίωσε ένα οδυνηρό ατύχημα με το ποδήλατο, κατάφερε να ανέβει αυτόνομα στην Μαύρη κορυφή της Βίτοσα (2 290μ.) με το καροτσάκι που εφηύρε ο Ιβάηλο και που λέγεται «Ντίβοτο» (Το άγριο). Ο επόμενος στόχος είναι το καταφύγιο Μουσαλά που βρίσκεται κάτω από την ομώνυμη ψηλότερη κορυφή της Βουλγαρίας (2 925μ.)

Ως τώρα κανείς δεν έχει καταφέρει να ανέβει με καροτσάκι σε τόσο μεγάλο υψόμετρο και αυτό δίνει ελπίδα σε πολλούς ανθρώπους που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση πως θα μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους. Φυσικά αυτό θα συμβεί αν η ομάδα του Ιβάηλο καταφέρει να παράγει την εφεύρεσή του.

«Του χρόνου θα ασχοληθούμε με τον υπολογισμό ενδεχόμενης τιμής του προϊόντος μας και θα δούμε αν θα βρεθεί κάποιος θεσμός να μας στηρίξει, λέει ο Ιβάηλο. Αυτήν την στιγμή κάνουμε καθημερινές δοκιμές με εθελοντές τους οποίους παίρνουμε από το σπίτι τους, τους εκπαιδεύουμε, πηγαίνουμε μαζί τους στα πάρκα και στο βουνό. Σκεφτόμαστε να φτιάξουμε κάμποσα καροτσάκια τα οποία να μπορούν να χρησιμοποιούν διάφοροι άνθρωποι δωρεάν έτσι ώστε να μπορούν να κυκλοφορούν στην πόλη».

Ένα τέτοιο καροτσάκι μπορεί να βγάλει τους ανθρώπους με αναπηρίες από τον αποκλεισμό τους βοηθώντας τους να ξεπεράσουν τα εμπόδια που βρίσκουν σε κάθε γωνιά της πόλης.

«Με το καροτσάκι μπορείτε να κατεβείτε σκάλες και να ανεβαίνετε όχι πολύ ψηλά σκαλιά, λέει ο Ιβάηλο. Δυστυχώς δεν μπορεί ακόμα να περάσει όλα τα κατώφλια των μαγαζιών που εκτός αυτού έχουν πόρτες οι οποίες δεν λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες των ανθρώπων που κινούνται με αναπηρικά καροτσάκια. Δυστυχώς δεν μπορούμε να υπερηφανευτούμε πως η Σόφια είναι πόλη φιλική προς τα άτομα με αναπηρίες, πως τους εξασφαλίζει την απαραίτητη πρόσβαση. Ακόμα και σε μέρη όπου υπάρχουν ράμπες δυστυχώς ανακαλύπτεις πως μετά δεν μπορείς να συνεχίσεις».

Προς την εφεύρεση του Ιβάηλο υπάρχει ήδη ενδιαφέρον από το εξωτερικό αλλά εκείνος θέλει να προσπαθήσει να την παράγει στην Βουλγαρία για να έχουν την δυνατότητα οι συμπατριώτες του να χαίρονται καλύτερων συνθηκών διαβίωσης.

Φωτογραφίες: IMobility

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα