Στην παιδιατρική κλινική του Πλόβντιβ ένας από τους θεραπευτές έχει μακρύ αριστοκρατικό όνομα και ουρά. Η Μαντάμ Φλόρ ντε Μον Σμίτλφιλ Μπέαρ (Madam Fleur de Mon Smithfield Bear) είναι μπομπτέιλ (Παλαιός αγγλικός Ποιμενικός), είναι 6 χρονών και μαζί με την ιδιοκτήτριά της, την Βελισλάβα Κωνσταντίνοβα, δίνουν θάρρος στους ασθενείς. Η Μον, όπως την αποκαλούν χαϊδευτικά τα παιδιά, είναι το πρόσωπο της καμπάνιας για την κατασκευή νέας παιδιατρικής κλινικής γιατί η παλιά στην κυριολεξία καταρρέει.

Η καμπάνια διοργανώνεται από το Νοσοκομείο «Άγιος Γεώργιος» και μέχρι στιγμής έχουν συγκεντρωθεί λίγα περισσότερα από 15 χιλιάδες ευρώ. Αλλά για να ξεκινήσει η οικοδόμηση του νέου κτηρίου χρειάζονται 5 εκ. ευρώ. Την πρώτη κιόλας μέρα της σχολικής χρονιάς για το σκοπό συγκεντρώθηκαν 1750 ευρώ, γιατί τα παιδιά κατάλαβαν το μήνυμα να στείλουν χρήματα αντί για λουλούδια για τους ασθενείς, για να υπάρξει ένα καλύτερο και σύγχρονα εξοπλισμένο κτήριο.

«Η κατασκευή νέου νοσοκομείου θα βελτιώσει την ποιότητα της θεραπείας, λέει η Βελισλάβα. Οι γιατροί χρειάζονται καλύτερες συνθήκες εργασίας και τα παιδιά ένα περιβάλλον που να μην τα θλίβει ακόμα περισσότερο. Αν και έχουν γίνει κάποιες ανακαινίσεις, το κτήριο έχει σοβαρά προβλήματα με τα υδραυλικά και τις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις. Αν και ορισμένες φορές πρέπει να κοιμηθεί κάποιος από τους γονείς μαζί με τα παιδιά, τα δωμάτια του νοσοκομείου είναι πολύ μικρά. Οι ασθενείς πρέπει να πηγαίνουν για εξετάσεις με ασθενοφόρο σε άλλα κτήρια και αυτό επιβαρύνει την κατάσταση της υγείας τους, για να μην αναφέρουμε την κατάσταση των δρόμων και το κυκλοφοριακό. Για τους ασθενείς με ασθένειες σε προχωρημένα στάδια, μια τέτοια μετακίνηση μπορεί να είναι μοιραία».

Η Βελισλάβα θυμάται έντονα τα Χριστούγεννα που προσκλήθηκαν για πρώτη φορά, από την κλινική, να περάσουν μαζί με την Μον τις γιορτές με τα παιδιά που πάσχουν από καρκίνο. Ο συνδυασμός του καλοπροαίρετου σκύλου και των ευτυχισμένων παιδιών, έπεισε τους γιατρούς καλούν τακτικά την κοπέλα και το σκυλί, το οποίο, εκτός των άλλων, έχει δίπλωμα θεραπευτή από σχολή σκύλων.

«Τα παιδιά που μπορούν να σηκώνονται έρχονται στην αίθουσα αναψυχής και παίζουν με την Μον, λέει η Βελισλάβα. Την αγκαλιάζουν, την χαϊδεύουν και η σκυλίτσα είναι πολύ προσεκτική και καταλαβαίνει πως τα παιδιά είναι κουρασμένα ή πονάνε. Όσα δεν μπορούν να σηκωθούν, πηγαίνουμε και τα επισκεπτόμαστε στα δωμάτιά τους. Η Μον τα κάνει να ξεχαστούν και να μιλήσουν, τα ηρεμεί και τους δίνει θάρρος, τα κάνει να ξεπερνούν τον φόβο, το άγχος και τον θυμό. Τα κάνει να αισθάνονται καλύτερα».

Στο σπίτι της Βελισλάβα υπάρχουν κι άλλα μπομπτέιλ, μια και αυτή είναι η αγαπημένη ράτσα της οικογένειας. Αλλά η Μον είναι η πιο δραστήρια απ’ όλα και η πιο στενά συνδεδεμένη με τη Βελισλάβα. Οι δυο τους πηγαίνουν βόλτες, παίζουν και πάνε μαζί σχολείο μιας και η σκυλίτσα είναι στην τρίτη τάξη.

«Αυτό είναι ακόμα ένα από τα προγράμματα στα οποία συμμετέχουμε, λέει η Βελισλάβα. Πρόκειται για ένα πρότζεκτ για την μείωση της επιθετικότητας στα σχολεία. Τα παιδιά, όταν είναι μαζί με την Μον, δεν καταλαβαίνουν πως περνά η ώρα. Όταν η Μον είναι μαζί τους βλέπουμε ότι είναι πιο ευτυχισμένα, την περιμένουν πάντα με ανυπομονησία την προσέχουν κι έτσι και είναι πιο προσεκτικά αναμεταξύ τους».

Η Βελισλάβα και η Μόν θεωρούν τις επισκέψεις τους στην παιδική κλινική και στο σχολείο, σαν μια κοινή αποστολή και επάγγελμα που τις κρατά στην πατρίδα.

Φωτογραφίες: πρ. αρχείο

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα