Ένα από τα πιο όμορφα μοναστήρια μας βρίσκεται σε ένα ήσυχο μέρος στην οροσειρά του Αίμου, μόλις 2 χλμ. βόρεια από την περιφερειακή πόλη Μαγκλίζ. Λίγοι αποφασίζουν να σταματήσουν εδώ, μακριά από τα πολυσύχναστα τουριστικά κέντρα μας, να μείνουν μόνοι και να πάρουν μια γουλιά πνευματικότητας μακριά από την κίνηση των ανθρώπων.
Το μοναστήρι του Μαγκλίζ «Αγ. Νικόλαος» καλωσορίζει τους επισκέπτες του με την περήφανη όψη της μονόχωρης εκκλησίας του, που χτίστηκε στη θέση μιας παλιάς Ορθόδοξης Εκκλησίας, τα ερείπια της οποίας είναι διάσπαρτα στην περιοχή.
Αν και ανακαινισμένο και καλά συντηρημένο, το μοναστήρι δεν έχει χάσει την αυθεντική του ατμόσφαιρα που εκπέμπει γαλήνη και αγιότητα. Τα όμορφα κτίρια σε στιλ αναγέννησης περιβάλλουν την αυλή γεμάτη λουλούδια από όλες τις πλευρές. Καθώς περπατάτε στις ξύλινες βεράντες, θα απολαύσετε την υπέροχη θέα στις κορυφές του βουνού απέναντι. Αλλά τι γνωρίζουμε για την ιστορία αυτού του πνευματικού τόπου; Ελάχιστα!
Ωστόσο, οι ιστορικοί συμφωνούν σε ένα πράγμα - ότι ακόμη και στις πιο ταραγμένες εποχές της οθωμανικής κυριαρχίας, το Μοναστήρι του Μαγκλίζ έχει διατηρήσει το βουλγαρικό πνεύμα και την ορθόδοξη πίστη. Και ότι ήδη από τον 16ο αιώνα οι ιερείς για ολόκληρη τη Νότια Βουλγαρία εκπαιδευόντουσαν εδώ. Σύμφωνα με γραπτές πηγές, το 1623 ο γενίτσαρος ηγέτης Σκλάβ έφτασε στο Μαγκλίζ για να εισπράξει το λεγόμενο φόρο αίματος (το παιδομάζωμα). Φοβισμένοι, οι άνθρωποι έκρυβαν τα παιδιά τους στο μοναστήρι. Και επειδή οι μοναχοί δεν τους πρόδωσαν, το μοναστήρι πυρπολήθηκε και οι ιερείς αποκεφαλίστηκαν.
"Η αναστήλωση του μοναστηριού πραγματοποιήθηκε το 1954-1969. Τότε ανακατασκευάστηκε δύο φορές και ανακαινίστηκε πλήρως", λέει ο Ο Ντούσο Γκαβάζοφ, Αντιδήμαρχος του Μαγκλίζ. "Σύμφωνα με στοιχεία της βιβλιογραφίας, ένα σχολείο ανδρών άνοιξε εδώ κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης, και λίγα χρόνια αργότερα άνοιξε και σχολείο γυναικών. Το 1870 το σχολείο μεγάλωσε σε προγυμνάσιο. Επιπλέον, το μοναστήρι είχε μια εξαιρετικά πλούσια βιβλιοθήκη. Δυστυχώς, τα περισσότερα από τα αρχεία του κάηκαν κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού Απελευθερωτικού Πολέμου το 1877-78. Υποτίθεται ότι ο Απόστολος της Ελευθερίας Βασίλ Λεφσκι έμεινε εδώ αρκετές φορές".
Σήμερα, το κελί του Λέφσκι, καθώς και το κρυφό σχολείο, έχουν αποκατασταθεί.
«Υπάρχει κάτι στην εκκλησία που δεν βρίσκουμε πουθενά αλλού στην Ευρώπη. Πρόκειται για μια εικονογράφηση που απεικονίζει μαζί τους Αγίους Αδελφούς Κύριλλο και Μεθόδιο και τον Άγιο Πατρίκιο - προστάτη της Ιρλανδίας» λέει ο Ντούσο Γκαβάζοφ.
Σύμφωνα με τον τοπικό μύθο, η ασυνήθιστη τοιχογραφία ανατέθηκε και ζωγραφίστηκε με δωρεές από έναν άγνωστο Ιρλανδό. Και οι ερευνητές εξηγούν την ύπαρξή της με το γεγονός ότι και οι τρεις άγιοι έχουν γράψει τα ονόματά τους στην ιστορία του ευρωπαϊκού πολιτισμού, πραγματοποιώντας παρόμοιες αποστολές. Ο Άγιος Πατρίκιος, που έζησε τον 5ο αιώνα, έφερε τον Χριστιανισμό στους βόρειους λαούς. Τέσσερις αιώνες αργότερα, οι αδελφοί από την Θεσσαλονίκη μετέφρασαν τη Βίβλο στην Παλαιά εκκλησιαστική σλαβονική γλώσσα και διέδωσαν το γραπτό λόγο στους Σλάβους και τους Βούλγαρους.
Και ένα ακόμη πράγμα εντυπωσιάζει εδώ - μερικοί από τους Βούλγαρους αγίους στις τοιχογραφίες της εκκλησίας είναι ζωγραφισμένοι με λαϊκές φορεσιές.
Φωτογραφίες: Δήμος Μαγκλίζ, Βενέτα Νικόλοβα
Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα
Στις 6 Σεπτεμβρίου 1885 η Βουλγαρία έγινε ξανά ενιαίο κράτος. Σε συνέντευξή του στο Ράδιο Βουλγαρία, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Σόφιας Ιβάν Ίλτσεφ μίλησε για τους παράγοντες που οδήγησαν στην Ένωση, όταν το Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας και η..
Οι βούλγαροι αρχαιολόγοι συνεχίζουν τη μελέτη του αρχαίου νυμφαίου, που ανακαλύφθηκε στο συγκρότημα Aquae Calidae κοντά στο Μπουργκάς. Το νυμφαίο κατέχει κεντρική θέση στα πρώην ρωμαϊκά λουτρά και ήταν μέρος σιντριβανιού με επιγραφή και άγαλμα των..
Στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο Παναγιώτατος Πατριάρχης της Βουλγαρίας και Μητροπολίτης της Σόφιας Δανιήλ μαζί με τον Επίσκοπο του Μπρανίτσεβο Παχώμιο, τον Επίσκοπο του Μέλνικ Γεράσιμο και ιερείς της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η..
Στις 27 Νοεμβρίου 1919 στα περίχωρα του Παρισιού, στην περιοχή Neuilly-sur-Seine,ο τότε πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, Αλεξάνταρ Σταμπολίισκι (1919-1923),..