Η μνήμη και τα έργα του Άγιου Σπυρίδωνα (270-348μ.Χ.) τιμώνται σήμερα από την Βουλγάρικη Ορθόδοξη Εκκλησία. Ο Άγιος Σπυρίδων ένας από τους μεγαλύτερους θαυματουργούς του 4ου αιώνα γεννήθηκε στην Κύπρο, σε μια φτωχή οικογένεια και έγινε βοσκός. Η γυναίκα του πέθανε και αφιέρωσε την ζωή του στο να παρηγορεί φτωχούς και βασανισμένους ανθρώπους. Είχε το χάρισμα να θεραπεύει διάφορες ασθένειες και κοντά του ερχόντουσαν από όλο τον κόσμο γιατί η φήμη του ήταν μεγάλη. 

Αν και τον έχρισαν επίσκοπο Τρεμετουσίας (σήμερα Ερντεμλί, Β. Κύπρος) παρέμεινε σεμνός και συνέχισε να βοηθά τους πλησίον του, να εργάζεται στα χωράφια, να φορά καπέλο πλεγμένο από κλωνάρια ιτιάς και να κρατά στα χέρια του γκλίτσα όπως και απεικονίζεται συνήθως. Συμμετείχε στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο και στις διαμάχες με την αίρεση τουΆρειου (256 – 336μ.Χ.), λέγεται μάλιστα πως για να αποδείξει την τριαδικότητα του Θεού έσφιξε ένα κεραμίδι από το οποίο έτρεξε νερό, προς τον ουρανό πετάχτηκε φλόγα ενώ στην παλάμη του αγίου έμεινε μόνο χώμα. 

Στην βουλγάρικη παράδοση ο Άγιος Σπυρίδων είναι προστάτης των τεχνιτών – τσαγκάριδων, κεραμουργών κ.ά. Λέγεται πως έφτιαχνε σκεύη από πηλό και καλάιντιζε. Τον θεωρούν επίσης προστάτη των αλόγων και των μεγάλων ζώων στα αγροκτήματα. Αυτήν την μέρα οι γυναίκες μοιράζουν τελετουργικά ψωμιά γενικά  για υγεία και για να προστατεύονται οι άνθρωποι από πληγές και δερματικές παθήσεις.

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα