Ο μεγάλος βούλγαρος επαναστάτης Βασίλ Λέβσκι έχει μετατραπεί σε ενοποιητική για τον λαό μας προσωπικότητα. Και εκτός από τον αγώνα για καθαρή και ιερή δημοκρατία, ο Απόστολος της Ελευθερίας μας άφησε και τις αλήθειές του για τη ζωή, ότι δε χρειάζονται λόγια, αλλά έργα, θράσος και συνέπεια, ότι πρέπει να είμαστε ενωμένοι και πάντα να συμπεριφερόμαστε ώριμα.

Οι παρακαταθήκες του Λέβσκι ισχύουν και σήμερα, γι’ αυτό πρέπει πιο συχνά να βλέπουμε την εικόνα του γύρω μας. Σ’ αυτό είναι πεπεισμένος νεαρός καλλιτέχνης, ο οποίος ζωγραφίζει το πορτρέτο του Αποστόλου σε έντονα και προκλητικά χρώματα. Η ιδέα του αρέσει σε πολλούς, γιατί επενδύει ασυνήθιστες ιδέες και μεγάλη φαντασία, για να μας πλησιάσει στη μεγαλοπρεπή μορφή του ήρωα. Ο δημιουργός του εκσυγχρονισμένου πορτρέτου του Λέβσκι παραμένει εξ’ ολοκλήρου ανώνυμος. Δε θέλει να βλέπουν το πρόσωπό του και να ξέρουν το όνομά του, γιατί θεωρεί ότι αφήνει κανείς ίχνος μόνο αν έχει στόχο και αποστολή στη ζωή:

«Ο Λέβσκι, κατά τη γνώμη μου, είναι το μόνο δυνατό μέλλον για μας, οι παρακαταθήκες του είναι ο μόνος τρόπος να πετύχουμε επιτυχία, ελευθερία και ενοποίηση» - λέει για το Ράδιο Βολυγαρία ο καλλιτέχνης, που υπέγραψε τα έργα του ως ο Άνθρωπος Χωρίς Όνομα /NoName/. – «Σήμερα διαβάζουμε μοντέρνα βιβλία για το πώς να είμαστε παραγωγικοί, ενθουσιασμένοι και πώς να βρούμε την επιτυχία. Θεωρώ ότι πρέπει να δεχθούμε τις παρακαταθήκες του Λέβσκι ως αρχές που να μας οδηγούν στη ζωή. Η παρακαταθήκη του που εφαρμόζω πιο πολύ στην καθημερινότητά μου είναι «χρειάζονται έργα και όχι λόγια». Όταν βλέπω ότι κάτι δε μου αρέσει, δε χάνω το χρόνο μου με λόγια, αλλά αρχίζω να δρω. Δεν ξέρω αν θα αλλάξω κάτι, αλλά ενεργώ. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα προβλήματα δεν μπορούν να λυθούν από έναν μόνο άνθρωπο, αλλά στον δρόμο του εμφανίζονται και άλλους ανθρώπους με παρόμοιο στόχο. Έτσι επιτυγχάνεται η ένωση, δε χρειάζεται να βλέπεις τον τελικό στόχο, για να αρχίσεις κάτι, αλλά δε θα μπορείς να τον δεις, εάν δε ξεκινήσεις.»

Μια φορά ο ζωγράφος είδε ασπρόμαυρο πορτρέτο του Αποστόλου δίπλα σε έναν κάδο απορριμμάτων. Αυτό τον λύπησε και τον θύμωσε. Δεν μπορεί να καταλάβει γιατί τόσο γρήγορα απομακρύναμε τους ήρωες από την ζωή μας. Μήπως τα πορτρέτα του Λέβσκι και του Μπότεφ δεν έχουν θέση στα μοντέρνα μας σπίτια και γραφεία; - ρωτά ο ίδιος. Δεν περιμένει απάντηση από τους κρατικούς θεσμούς και ξεκίνησε δική του εκστρατεία στα κοινωνικά δίκτυα. Την ονόμασε «Μέλλον για το παρελθόν». Μέσω της καμπάνιας κάνει έτσι, ώστε το πορτρέτο του Αποστόλου να υπάρχει στο σπίτι εκατοντάδων Βουλγάρων.

«Αποφάσισα να δημιουργήσω νέα, σύγχρονα πορτρέτα του Λέβσκι. Τα νέα πορτρέτα θα είναι ικανά, για να προκαλέσουν και να ξυπνήσουν την περιέργεια όλων των γενεών. Ο σκοπός μου είναι να δημιουργήσω πίνακες, που οι άνθρωποι να θέλουν να κρεμάσουν στα μοντέρνα τους σπίτια. Έτσι οι ήρωές μας θα είναι κοντά και τα παιδιά θα τους βλέπουν. Καμιά φορά χρησιμοποιώ και ασυνήθιστα υλικά, που ακόμη δεν χρησιμοποιούνται στην τέχνη. «Ζωγράφισα» τη μορφή του Λέβσκι πάνω σε έναν τοίχο με τρυπάνι. Πρόσφατα έκανα τεράστιο πορτρέτο του ήρωα εξ’ ολοκλήρου από τα πλήκτρα πληκτρολογίων. Ο σκοπός των βιντεομηνυμάτων μου και των πορτρέτων που ζωγραφίζω είναι να πω στους ανθρώπους να στραφούν στους ήρωές μας και εκεί να αναζητήσουν τις απαντήσεις για το πώς να ζούμε καλύτερα.»

Φωτογραφίες: πρ. αρχείο

Μετάφραση και επιμέλεια: Ντενίτσα Σοκόλοβα