Η ζωή των παγκοσμίως γνωστών μάγειρων Τζιανφράνκο και Άννα Κιαρίνι /Gianfranco and Anna Chiarini/ περνάει με γοργούς ρυθμούς και συχνά ταξίδια σε αμέτρητους προορισμούς. Στον κατάλογό των χωρών που έχουν επισκεφθεί είναι ολόκληρες 114, στις οποίες οι δύο βοηθάνε ντόπιους επιχειρηματίες να αναπτύξουν επιχείρηση και να μετατρέψουν τα εστιατόρια τους σε προτιμώμενα μέρη, όχι μόνο για εστίαση, αλλά και για αξέχαστη εμπειρία.

Η ίδια φιλοδοξία τους κρατά δραστήριους και σήμερα, ενώ απολαμβάνουν τη δουλειά τους στο οικογενειακό εστιατόριο τους στο βουλγαρικό χωριό Ντέβινο. Το χωρίο βρίσκεται ανάμεσα στο Βελίκο Τίρνοβο και το Ταργκόβιστε και είναι σχεδόν ερημωμένο. Τους σαγήνευσε ήδη τα πρώτα λεπτά της διαμονής τους εκεί, που ήρθαν να δουν ένα ακίνητο, που βρήκαν με αγγελία στα κοινωνικά δίκτυα.

Γιατί Βουλγαρία; - Γνωρίζουν καλά τη χώρα μας ήδη από το 2015, όταν ο Τζιανφράνκο έφτασε στο Μπάνσκο ως ειδικός προσκεκλημένος σε γαστρονομικό φεστιβάλ. Μετά το τέλος του φεστιβάλ οι δύο νοίκιασαν αυτοκίνητο και έκαναν γύρο, που τους οδήγησε στο Πλόβντιβ, τη Σόφια, το Βελίκο Τίρνοβο, τη Βάρνα και το Μπουργκάς. 6 μήνες αργότερα γύρισαν και πάλι στη χώρα μας με την επιθυμία να αγοράσουν κατοικία και να εξακολουθήσουν να γυρίζουν τη χώρα μας. Αρχικά επέλεξαν ακίνητο στο θέρετρο του βουνού Πίριν, αλλά γρήγορα συνειδητοποίησαν ότι ο τόπος δεν είναι κατάλληλος για εκείνους. Η πανδημία Covid-19 και απώλεια στην οικογένειά τους τους ανάγκασε να φύγουν για τις ΗΠΑ, αλλά σύντομα βρήκαν αγγελία ότι το από χρόνια εγκαταλελειμμένο σχολείο στο χωριό Ντέβινο πωλείται. Εκτός από τους δύο μεγάλους ορόφους, που μετέτρεψαν σε εστιατόριο για μόλις 10 άτομα και κατοικία για τον Τζιανφράνκο και την Άννα, έχουν και τεράστια αυλή με ανεπανάληπτη θέα στα περίχωρα.

«Διαχειριζόμαστε το εστιατόριο μόνο οι δύο μας. Εγώ δουλεύω στην κουζίνα, και η Άννα σερβίρει» - λέει ο Τζιανφράνκο για το Ράδιο Βουλγαρία. – «Δε θέλουμε στο εστιατόριό μας οι πελάτες μας να εξυπηρετούνται από σερβιτόρους όπως σε χιλιάδες άλλα στη Βουλγαρία. Κάποιοι απ’ αυτούς έχουν αφοσιωθεί στο επάγγελμα, αλλά ένα μεγάλο μέρος δουλεύουν ως σερβιτόροι, γιατί δεν έχουν τι άλλο να κάνουν. Αυτό φαίνεται αμέσως λόγω της κακής εξυπηρέτησης. Έτσι, εμείς δε θέλουμε να αναλαμβάνουμε ρίσκα με κάποιον που στέκεται μεταξύ μας και των επισκεπτών μας.»

Οι δύο προσπαθούν τα πιάτα που σερβίρουν να έχουν μοντέρνα εμφάνιση, αλλά πάντα να έχουν βουλγαρικό αποτύπωμα:

«Με την Άννα είμαστε άνθρωποι που αγαπάμε να τρώμε ελαφρώς. Μας αρέσει η μεσογειακή δίαιτα. Αγαπάμε το τυρί, μας αρέσουν η μελιτζανοσαλάτα, η χωριάτικη, η λιούτενιτσα, το ταρατόρ. Χρησιμοποιούμε και προϊόντα, που υπάρχουν εδώ, αλλά σχεδόν δε χρησιμοποιούνται. Τέτοια, για παράδειγμα, είναι τα σαλιγκάρια. Προσπαθούμε να προσδώσουμε νέα ταυτότητα στη βουλγαρική κουζίνα, να την αναβαθμίσουμε στο υψηλότερο γαστρονομικό επίπεδο. Πρέπει να δημιουργήσουμε νέα γενιά ονομάτων, που να είναι σημείο προσανατολισμού για τους ξένους, που δεν γνωρίζουν τη Βουλγαρία. Εξάλλου, προσπαθούμε να αναπτύσσουμε τα ήδη γνωστά φαγητά.»

Παράδειγμα για τέτοιο φαγητό είναι η παραδοσιακή βουλγαρική κρύα σούπα – ταρατόρ, στο οποίο εκτός από ξινόγαλα και ψιλοκομμένα αγγούρια, οι δύο μάγειρες προσθέτουν σαλιγκάρια και σάλτσα από λεμόνι και βούτυρο. Το πιάτο σερβίρουν μαζί με τσιπς από λαχανικά.

Είναι περίεργο, ότι ο Τζιανφράνκο και η Άννα τηρούν αυστηρά τον κανόνα να μη επιτρέπουν την πρόσβαση προσώπων κάτω από 18 χρονών στο εστιατόριό τους. Αυτό έχει τη λογική εξήγησή του, είναι πεπεισμένος ο Ιταλός.

«Θεωρούμε ότι τα παιδιά δεν μπορούν να αναγκάζονται να κάθονται στο ίδιο μέρος επί 6 ώρες και να καταναλώνουν τροφή, που δε θα τους αρέσει, δε θα καταλάβουν και όλο το χρόνο θα πρέπει να συμπεριφέρονται με ορισμένο τρόπο. Τα παιδιά πρέπει και μπορούν να αφεθούν στις φροντίδες των γιαγιάδων και των παππούδων τους, όπου θα έχουν την ελευθερία να τρώνε ό, τι αποφασίσουν, να κάνουν ό, τι θέλουν, ενώ οι γονείς τους ξεκουραστούν για λίγο από τις υποχρεώσεις και την αγχώδη καθημερινότητά τους.»

Φωτογραφίες: Facebook / @10DieciBoutique, dieciboutique.com, αρχείο

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα