Η φύση σμίλευσε μαγευτικά φυσικά φαινόμενα στην περιοχή του Οροπεδίου Ντεβετάσκο. Το οροπέδιο βρίσκεται στους πρόποδες του Αίμου, τα βόρεια σύνορά του φτάνουν ως την Πεδιάδα του Δούναβη και τα βορειοδυτικά περιζώνονται από βράχους πάνω από τον ποταμό Όσαμ. Ένα τρίτο του εμβαδού του οροπεδίου καλύπτεται από δάση, όπου το ζωικό βασίλειο βρίθει από ζαρκάδια, αλεπούδες, λύκους, αγριογούρουνα, σκαντζόχοιρους, αγριόγατες… Στους βράχους ασβεστόλιθου μπορούν να συναντηθούν προστατευόμενα αμφίβια και ερπετά και στην περιοχή ηχούν τα κελαιδήματα περισσότερων από 80 ειδών πτηνών.

Στη βόρεια άκρη του Οροπεδίου Ντεβετάσκο βρίσκεται το χωριό Καρπάτσεβο. Η αρχιτεκτονική των παλιών σπιτιών προσελκύει τους εκτιμητές. Και όχι μόνο. Οι Πέτια Γκένκοβα και Βλαντιμίρ Βασίλεφ είναι νεαρή οικογένεια, που ανακάλυψε τη γοητεία αυτής της βουλγαρικής γωνιάς τυχαία και τη μετέτρεψαν σε καταφύγιό τους λίγο πριν η πανδημία κατέκτησε τον κόσμο. «Θέλαμε να πάμε να ζούμε στην ύπαιθρο, σε κάποιο μικρό συμπαθητικό χωριό, όπου η ζωή να είναι πιο ήσυχη και το Καρπάτσεβο ήταν ο τόπος, στον οποίο βρεθήκαμε», λέει ο Βλάντο.

Εγκαταλείποντας την πρωτεύουσα, όπου είχαν φροντιστήριο ξένων γλωσσών, οι προθέσεις της Πέτια και του Βλάντο ήταν να κάνουν στο Καρπάτσεβο φάρμα σαλιγκαριών. Η πανδημική κατάσταση όμως παρεμπόδισε την αρχική προμήθεια σαλιγκαριών και οι δύο φύτεψαν πατάτες στη γη τους. Έτσι αφοσιώθηκαν στην καλλιέργεια λαχανικών.

«Έχουμε πολύ μεγάλη αυλή – 4 στρέμματα, αγοράσαμε και άλλο κτήμα εμβαδού 5 στρεμμάτων. Εκεί καλλιεργούμε λαχανικά με οικολογικό τρόπο, χωρίς χημικές ουσίες. Και επειδή είμαστε μόνο οι δύο, και η δουλειά είναι πάρα πολλή, το σπίτι μας έμεινε σε δεύτερο πλάνο, χρειάζεται επισκευές», εξηγεί η Πέτια. – «Δουλεύουμε πολύ, αλλά αποδείχθηκε ότι έχουμε φίλους που εκδηλώνουν ενδιαφέρον για τέτοιο είδος τροφής και πουλούμε τα προϊόντα μας κυρίως στους φίλους μας.»

Γνωρίσαμε την Πέτια και τον Βλάντο κατά τη διάρκεια του μουσικού φεστιβάλ «Τζαζ κάτω από τα άστρα του Οροπεδίου Ντεβετάσκο», που επτά χρόνια τώρα προσφέρει στους λάτρεις της μουσικής μια δόση καλοκαιρινής έμπνευσης.

«Αναμφίβολα αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό γεγονός στην περιοχή του Οροπεδίου Ντεβετάσκο», λέει ο Βλάντο. « Διοργανώνεται από τον Σύνδεσμο «Οροπέδιο Ντεβετάσκο», μέλη του οποίου είναι 10 χωριά – εκτός από το Καρπάτσεβο, είναι η Κρουσούνα (όπου βρίσκονται οι θαυμάσιοι καταρράκτες της Κρουσούνα), το Γκόρσκο Σλίβοβο, το Κραμολίν, το Αγκάτοβο, το Μπρέστοβο, η Κάκρινα( γνωστή με το Χάνι της Κάκρινα – το μέρος όπου συνελήφθη ο Απόστολος της Ελευθερίας Βασίλ Λέβσκι), το Τσαβντάρτσι, η Τεπάβα, το Ντεβετάκι κ. ά.. Η σπηλιά κοντά στο χωριό Ντεβετάκι είναι πολύ μεγάλη και υπάρχουν ενδιαφέροντα γεγονότα που συνδέονται μ’ αυτήν. Στην πραγματικότητα και το ίδιο το οροπέδιο είναι πολύ όμορφο μέρος – εξαιρετικά διατηρημένο, υπάρχουν αρκετά ζώα, που μπορούν να ειδωθούν στη φύση και αυτό είναι πολύ καλό για τους επισκέπτες. Στο χωριό μας έρχονται πολλοί τουρίστες.»

Στο Καρπάτσεβο σήμερα μένουν μόνιμα 60 άτομα περίπου. Οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού είναι ηλικιωμένοι. Στο χωριό σχεδόν δεν υπάρχει βιοπορισμός και οι νεότεροι κάτοικοί του εργάζονται στις κοντινές πόλεις.

Η αρχιτεκτονική του χωριού είναι ιδιάζουσα και αρχιτέκτονες από διάφορες άκρες της Βουλγαρίας και του κόσμου έρχονται στο Καρπάτσεβο, για να μελετούν τις μεθόδους οικοδόμησης των παλιών μαστόρων – με πηλό, άσβεστο και λίθους. Υπάρχουν και σχέδια, που δίνουν ελπίδα για αναβίωση της περιοχής, μας λέει η Πέτια:

«Χάρη στον Σύνδεσμο «Οροπέδιο Ντεβετάσκο» ο μύλος που βρίσκεται στην αρχή του χωριού θα ανακαινιστεί και θα μετατραπεί σε Ενημερωτικό και Τουριστικό Κέντρο, όπου θα διεξάγονται διάφορες καταρτίσεις, που αφορούν την ανάπτυξη του τουρισμού, και άλλες δραστηριότητες. Αναμένεται το κέντρο να ανοίξει το φθινόπωρο.»

Έτσι, έναν χρόνο μετά την αρχή της περιπέτειάς τους στο Καρπάτσεβο, οι Πέτια και Βλάντο είναι ευτυχισμένοι με την επιλογή τους. Είναι αισιόδοξοι;

«Απολύτως ναι. Βρεθήκαμε εδώ τυχαία, αλλά αποδείχθηκε ότι βρήκαμε τον τόπο μας», είναι κατηγορηματική η Πέτια.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα