Πώς φαίνεται η Βουλγαρία στο κατώφλι των τρίτων για φέτος κοινοβουλευτικών εκλογών και των τακτικών εκλογών για πρόεδρο και αντιπρόεδρο; Ποιες είναι οι ελπίδες για τον σχηματισμό μιας σταθερής πλειοψηφίας ικανής να σχηματίσει κυβέρνηση; Αυτά τα θέματα συνεχίζουν να ενθουσιάζουν το κοινό, αλλά σε αντίθεση με τις εκλογές του Απριλίου και του Ιουλίου, η ψηφοφορία της 14ης Νοεμβρίου θα επισκιάζεται από τον αυξανόμενο πληθωρισμό. Το γεγονός αυτό, καθώς και η διεξαγωγή τους σε μορφή 2 σε 1, καθιστά εξαιρετικά δύσκολες τις προβλέψεις για τις εκλογικές συμπεριφορές. Σε ειδική συνέντευξη για το Ράδιο Βουλγαρία, ο πολιτικός επιστήμονας και λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της καναδικής πρωτεύουσας Οττάβα, καθηγητής Ιβάιλο Γκρούεφ, παρουσίασε τις παρατηρήσεις του για το τι συμβαίνει στη χώρα μας, αν και από απόσταση άνω των 7000 χιλιομέτρων.

«Φοβάμαι ότι η περίοδος πολιτικής αναταραχής και αστάθειας θα συνεχιστεί μετά τις εκλογές της 14ης Νοεμβρίου. Η Βουλγαρία έχει περάσει πολλούς λαμπρούς αιώνες στους οποίους καταφέραμε να δημιουργήσουμε ένα ισχυρό κράτος. Δυστυχώς, σήμερα δεν βλέπω την απαραίτητη προνοητικότητα και πολιτική ωριμότητα στη βουλγαρική πολιτική ελίτ στην αλληλεπίδρασή της με παίκτες της παγκόσμιας δύναμης όπως η Ουάσιγκτον, οι Βρυξέλλες, η Μόσχα και η Άγκυρα ».

Το ερώτημα ποιος από τους διεκδικητές της νίκης θα μπορέσει να την κερδίσει είναι ακόμα αναπάντητο. Προς το παρόν, ωστόσο, αυτό που συμβαίνει στο πολιτικό πεδίο στη χώρα μας προκαλεί περισσότερη σύγχυση παρά κατανόηση ή έγκριση στον πολιτικό επιστήμονα:

«Με τη συμπεριφορά τους και με όσα έχουν καταφέρει, οι σεναριογράφοι του κόμματος «Υπάρχει τέτοιος λαός» έχουν ξεπεράσει το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του Γούντι Άλεν. Όσον αφορά τον νέο πολιτικό σχηματισμό γύρω από τους πρώην υπηρεσιακούς υπουργούς Κίριλ Πετκόφ και Ασέν Βασίλεφ, η αλήθεια είναι ότι είναι νέοι, ωραίοι και μορφωμένοι. Με τη δουλειά τους τους τελευταίους 4 μήνες, έδειξαν το πώς μπορούν να καταπολεμήσουν τη διαφθορά. Ωστόσο, έχω σοβαρές αμφιβολίες για τη φράση «πολιτικό έργο». Ακούγεται σαν να έχει κατεβεί από ψηλά, να μην «γεννήθηκε» από ανθρώπους που διαμαρτύρονται για αλλαγή. Είναι ακριβώς η συγκέντρωση των δυσαρεστημένων με το σημερινό status quo που θα το μετατρέψει σε πολιτικό έργο. Διαφορετικά, είναι μια μετοχική εταιρεία, της οποίας ο μηχανισμός είναι εντελώς διαφορετικός. Το δεύτερο σημαντικό σημείο έχει να κάνει με το να ξεκαθαρίσουμε τι είναι η τιμιότητα – σε τι ή σε ποιον απευθύνεται και πώς θα πραγματοποιηθεί».

Στρατηγικά ζητήματα για τη Βουλγαρία περιμένουν επίσης τη θέση των δύο ηγετών του νέου σχηματισμού - τι πιστεύουν για το έργο Τρεις Θάλασσες, ποια είναι η στάση τους απέναντι στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, το μέλλον της βιομηχανίας άνθρακα στο πλαίσιο της Πράσινης Συμφωνίας και πόσο ρεαλιστική είναι η είσοδος της Βουλγαρίας στην ευρωζώνη στις συνθήκες πανδημίας.

Το αν οι πρώην υπηρεσιακοί υπουργοί θα ακολουθήσουν το παράδειγμα νέων παικτών από το παρελθόν, όπως ο Συμεών Σαξκομπουργκότσκι και ο Μπόικο Μπορίσοφ, και θα γίνουν «αγαπημένοι του λαού», πρόκειται να δούμε. Ωστόσο, είμαστε σίγουρα μάρτυρες της ίδιας υπερβολικής εναπόθεσης ελπίδων στους νέους πολιτικούς ηγέτες που είχαμε δει και στις προηγούμενες «φιγούρες του σωτήρα».

Φαίνεται ότι οι ψηφοφόροι ακόμα δεν έμαθαν τα μαθήματα από το παρελθόν καθώς η αναζήτηση για τον επόμενο εθνικό σωτήρα συνεχίζεται:

«Δεν ξέρω αν ο λόγος για αυτό το φαινόμενο οφείλεται στα 500 χρόνια σκλαβιάς, αλλά μάλλον έχει κάτι κοινό» αναλύει ο καθηγητής Ιβάιλο Γκρούεφ. «Η συμπεριφορά και η στάση των ανθρώπων απέναντι στο περιβάλλον επηρεάζεται επίσης από την προσδοκία που κληρονομήσαμε από το σοσιαλισμό ότι το κράτος είναι υποχρεωμένο να φροντίζει για μας».

Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα