«Άρχισα να γυρίζω την περιοχή, στην οποία ζω – γύρω από το Μπρέζνικ, και να κάνω ενδιαφέρουσες φωτογραφίες, να τη γνωρίζω όλο και περισσότερο. Στη συνέχεια εμφανίστηκαν πολλά online γεγονότα και διαγωνισμοί, στους οποίους συμμετείχα τακτικά. Έλαβα μέρος και σ’ αυτόν τον διαγωνισμό, που διοργανώνεται με αφορμή την Ημέρα της Ευρώπης – 9^η Μαΐου, και οι φωτογραφίες έπρεπε να σταλθούν μέχρι τις 31 Μαΐου. Έστειλα φωτογραφία, που έκανα κατά τη διάρκεια του παραδοσιακού λαϊκού πανηγυριού «Βίντοβντεν» στο Μπρέζνικ», διηγήθηκε για τη ΒΕΡ ο Μιλέν Μιλάνοφ.

Το «Βίντοβντεν» στη Βουλγαρία συνδέεται με την πίστη στην αναπόφευκτη τιμωρία των αμαρτωλών, αλλά η παράδοση να γιορτάζεται έχει διατηρηθεί κυρίως στη Δυτική Βουλγαρία – την περιοχή του Γκόντετς, του Τραν και του Μπρέζνικ. Τιμάται στις 15 Ιουνίου με το νέο ημερολόγιο ή στις 28 Ιουνίου με το παλιό ημερολόγιο. Η ημέρα αυτή τιμάται και στη γειτονική μας χώρα Σερβία, κυρίως στο ανατολικό μέρος της χώρας, συμπεριλαμβανομένου και στις πιο ανατολικές περιοχές της χώρας, όπου ζουν Βούλγαροι.

«Το φολκλόρ καθιστά μοναδική τη χώρα μας στην Ευρώπη και τον κόσμο» - είναι κατηγορηματικός ο Μιλέν, ο οποίος ήδη έλαβε μέρος και σε άλλη ευρωπαϊκή πρόκληση – τον Διεθνή Νεανικό Διαγωνισμό Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, ο οποίος διοργανώνεται από το Περιφερειακό Κέντρο Προστασίας Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, με έδρα τη Σόφια. Η αφορμή είναι τα 75 χρόνια από την ίδρυση του ΟΗΕ και 65 χρόνια από την προσχώρηση της Βουλγαρίας στον οργανισμό.

«Συμμετέχω με μια επεξεργασία (με κείμενο και φωτογραφίες – σ. σ.) της παράδοσης των σουρβακάρηδων σε έναν από τους οικισμούς στον Δήμο Μπρέζνικ – το χωριό Σαντοβίκ. Έδωσα έμφαση στο ντόπιο έθιμο «σούρβα» και τη διεξαγωγή του και το περίεργο είναι ότι τη νύχτα της 14^ης Ιανουαρίου οι σουρβακάρηδες βγαίνουν από τους οικισμούς της περιοχής, ανάβουν τελετουργικές φωτιές και γυρίζουν τα ντόπια σπίτια. Η παράδοση της «σούρβα» συνδέεται με την περίοδο των τούρκων κλεφτών (μέρος των φεουδαλικών αναταραχών στην Οθωμανική Αυτοκρατορία στα τέλη του 18^ου και τις αρχές του 19^ου αιώνα). Αυτή η τελετή γεννήθηκε στην προσπάθεια των ανθρώπων να προστατευτούν από τις επιδρομές των τούρκων κλεφτών. Οι ντόπιοι άρχισαν να φτιάχνουν τελετουργικές μάσκες, ξύλινες γαβάθες, στη συνέχεια άρχισαν να χρησιμοποιούν και πρόσωπα ζώων. Περίεργο είναι ότι οι σουρβακάρηδες από την περιοχή του χωριού δεν είναι οι συνηθισμένοι μπαμπόγεροι που διώχνουν τις κακές δυνάμεις. Εκείνοι μάλλον ευλογούν για ευημερία και υγεία τους ανθρώπους, το οποίο και είναι η βασική διαφορά», συμπληρώνει ο φωτογράφος. 

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα