Πέρασαν οι πρώτες 100 μέρες διακυβέρνησης του τετραπλού συνασπισμού μεταξύ «Συνεχίζουμε την αλλαγή», «Υπάρχει τέτοιος λαός», Βουλγαρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα και Δημοκρατική Βουλγαρία. Αυτό συνέβη μεσα στις αναταράξεις που προκάλεσε ο πόλεμος στην Ουκρανία και η ροή των προσφύγων στη χώρα μας, η σοβαρή άνοδος των τιμών των καυσίμων και του ρεύματος, η αύξηση των τιμών ειδών πρώτης ανάγκης κ.ά.. Αν σε αυτό προσθέσουμε τα οικονομικά προβλήματα που προκάλεσε η πανδημία, θα απαντήσουμε στο ερώτημα γιατί το θέμα δεν ήταν στην πρώτη γραμμή της κοινωνικής ατζέντας. Ωστόσο, οι κρίσεις που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση από τον Νοέμβριο έως τώρα έχουν αποδειχθεί αναμφίβολα πιο προκλητικές από αυτές που αντιμετώπισαν όλες οι κυβερνήσεις στα τελευταία 21 χρόνια.

«Αναμενόταν μια πολιτική και υγειονομική κρίση, αλλά στην πραγματικότητα το αίσθημα μιας πολιτικής κρίσης αποδείχθηκε ότι μπορεί να ξεπεραστεί», είπε ο κοινωνιολόγος Παρβάν Συμεώνοφ στην συνέντευξή του στο Ράδιο Βουλγαρία. «Η αίσθηση της υγειονομικής κρίσης ξεπερνιέται, αλλά δίνει τη θέση του στον πόλεμο και τον πληθωρισμό. Για τους λόγους αυτούς η κυβέρνηση επιτελεί το έργο της με αυξημένη δυσκολία. Παρακολουθώ τα δεδομένα των δημοσκοπήσεων της κοινής γνώμης, αρκετά από τα οποία είναι σημαντικά. Ο κόσμος δεν θέλει πρόωρες εκλογές και νέα κυβέρνηση. Στο δείκτη εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, θα παρατηρήσουμε τις κανονικές διαδικασίες διάβρωσης. Αυτό που βλέπουμε είναι μια διαδικασία σκληρής προσγείωσης».

Σύμφωνα με τον πολιτειολόγο Σβετοσλάφ Μαλίνοφ, είναι σημαντικό να κρίνουμε την κυβέρνηση από την ικανότητά της να αντιμετωπίζει επικαλυπτόμενες κρίσεις κι όχι τόσο από το αν εκπληρώνει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις.

«Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει εν μέρει κάποια πράγματα, άλλα αρκετά καλά και απορρίπτει εντελώς άλλα. Τολμώ να πω οτι αντιμετώπισαν την κρίση της Covid-19. Όταν ανέλαβαν τα καθήκοντά τους πριν από 100 ημέρες, το κύριο πρόβλημα ήταν αυτό και όλοι ονειρευόντουσαν να βρεθούμε στην κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε τώρα - με μειούμενο αριθμό νέων κρουσμάτων, λιγότερους ασθενείς που καταλήγουν στα νοσοκομεία. Όσον αφορά στην Ουκρανία, δεν χρειάζεται επίδειξη, αλλά ειλικρινής πεποίθηση ότι πρέπει να ενεργούμε ως σύμμαχοι και να μην αμφιταλαντευόμαστε λέγοντας ότι είμαστε αναγκασμένοι να το κάνουμε. Αυτήν τη στιγμή βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου είμαστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία καταδικάζεται άμεσα ως εχθρικό κράτος εχθρός για τη Ρωσία, αλλά προσπαθούμε να βρούμε μια πιο ήπια θέση», εξήγησε ο Μαλίνοφ σε συνέντευξή του στη ΒΕΡ.

Είναι ορατό ακόμα ένα μειονέκτημα της κυβέρνησης - η αδυναμία του πρωθυπουργού Κίριλ Πετκόφ να επιβάλει και να υπερασπιστεί ορισμένα θέματα και σε ότι αφορά στην εξωτερική πολιτική - να γίνεται αυτό αυτό που έχει αποφασίσει.

«Αυτή τη στιγμή ο πρωθυπουργός δεν φαίνεται να είναι ο αρχηγός της κυβέρνησης. Φαίνεται πώς ο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Ρούμεν Ράντεφ και το Βουλγαρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα καταφέρνουν να καθορίσουν τη θέση της κυβέρνησης για την Ουκρανία», υποστηρίζει ο Μαλίνοφ.

Ο Αλεξάντερ Μαρίνοφ, πρόεδρος του στρατηγικού συμβουλίου του ΠτΔ, αξιολόγησε θετικά την ικανότητα των κομμάτων να διατηρήσουν τον τετραπλό συνασπισμό σταθερό και, κυρίως, λειτουργικό. Ωστόσο, επέκρινε τις δραστηριότητες σε μια από τις κύριες προτεραιότητές του – τη μηδενική ανοχή απέναντι στη διαφθορά και την καταπολέμηση της, καθώς και τη σύλληψη του ηγέτη του κόμματος GERB Μπόικο Μπορίσοφ, του πρώην υπουργού Οικονομικών Βλάντισλαβ Γκοράνοφ και της PR του κόμματος Σεβντελίνα Αρναούντοβα.

«Είναι πιο σημαντικό να εξαλειφθούν οι συστημικές αιτίες της διαφθοράς. Αυτή η εξάλειψη δεν συνδέεται πάντα, ούτε απαραίτητα, με την ποινική δίωξη. Φυσικά, όταν πρόκειται για συγκεκριμένες κατηγορίες, τα στοιχεία πρέπει να προετοιμαστούν πολύ πειστικά», δήλωσε ο Αλεξάνταρ Μαρίνοφ.

Ο κοινωνιολόγος Παρβάν Συμεώνοφ, θεωρεί το σχήμα του κυβερνητικού συνασπισμού, καθώς και τον εγκεκριμένο κρατικό προϋπολογισμό, που επιτρέπει στην κυβέρνηση να ξοδεύει, ως πλεονεκτήματα στην τρέχουσα κρίσιμη κατάσταση. Ωστόσο, ένας τέτοιος δεσμός μεταξύ της αριστεράς και της δεξιάς μπορεί να είναι και κατάρα.

«Όπως φαίνεται, κατά τη διάρκεια του πολέμου υπάρχουν εσωτερικές εντάσεις στον άξονα Δύσης - Ανατολής. Ακριβώς αυτό είναι που κατατάσσει τις πολιτικές δυνάμεις στη Δεξιά ή την Αριστερά. Στον μεταξύ τους συνασπισμό, υπάρχει η δυνατότητα να βρίσκονται ταυτόχρονα στη Δεξιά και την Αριστερά σε μια περίοδο που πρέπει να υπάρχει ισορροπία. Από την κυβέρνηση εξαρτάται αν θα εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία ή αν (αυτή) θα μετατραπεί, περισσότερο, σε πρόβλημα», καταλήγει ο Παρβάν Σιμεόνοφ.

Φωτογραφίες: bgnes

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης