Η πόλη Παρβομάι (Πρωτομαγιά) βρίσκεται στην Ν. Βουλγαρία κοντά στο Πλόβντιβ. Ο οικισμός σημειώνεται για πρώτη φορά στις ιστορικές πηγές το 1567. Εκεί σήμερα ζουν περίπου 12 000 κάτοικοι. Η γιορτή της πόλης είναι η Πρώτη Μαΐου – γιορτή των εργαζομένων που θέτει παραδοσιακά και την αρχή των «Πολιτιστικών εκδηλώσεων του Μαΐου».

Η πανδημία δημιούργησε ευκαιρίες για εργασία και μαθήματα εξ αποστάσεως. Έτσι πολλές οικογένειες εγκατέλειψαν τις μεγάλες πόλεις και επέστρεψαν στην επαρχία. Η ζωγράφος Μαρία Πετκόβα με τον σύζυγό της και τα δυο τους παιδιά επίσης αποφάσισαν να φύγουν από την Σόφια και να γυρίσουν στο πατρικό της στο Παρβομάι. 

«Έζησα αρκετά χρόνια στην πρωτεύουσα και συνέχεια μου έλειπε ο καθαρός αέρας, λέει η Μαρία. Ήθελα τα παιδιά μου να μπορούν να τρέχουν ελεύθερα, να παίζουν με τον σκύλο στην αυλή, να ανακαλύπτουν την μαγεία της φύσης».

Επιστρέφοντας στο Παρβομάι η Μαρία έστησε το ατελιέ της και δημιούργησε σχολή ζωγραφικής για παιδιά. Στην πόλη υπάρχουν αρκετά παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με την τέχνη και έχουν ανάγκη από αισθητική και δημιουργική ατμόσφαιρα.

«Τα παιδιά έρχονται για να ζωγραφίζουν αλλά διοργανώνουμε και διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, λέει η Μαρία. Γονείς και παιδιά συμμετέχουν στα πλένερ και τα εργαστήρια στο πολιτιστικό κέντρο του χωριού Μπριάγκοβο. Ο άντρας μου και τα παιδιά μου τραγουδούν παραδοσιακά τραγούδια και δημιούργησαν ομάδα που κάνει τακτικά πρόβες και ετοιμάζει ερασιτεχνικές συναυλίες. Για μένα η τέχνη είναι πολύ σημαντική γιατί αναπτύσσει την ανθρωπιά μας. Μου είναι σημαντικό να είμαι χρήσιμη και μαθαίνω συνέχεια καινούρια πράγματα από τα παιδιά με πρώτο και κύριο να είμαι ειλικρινής».

Είναι η τεχνολογία χρήσιμη για τα παιδιά;

«Οι τεχνολογίες έχουν πολλές χρήσιμες πλευρές, λέει η Μαρία. Αλλά σίγουρα δεν είναι ωφέλιμο τα παιδιά να κάθονται πολλές ώρες μπροστά στις οθόνες. Χρειάζεται οι γονείς να τα μαθαίνουν να θέτουν όρια και να μην πέφτουν σε εξάρτηση από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Πλέον στην εποχή μας δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από την εικονική πραγματικότητα αλλά πρέπει να ισορροπούμε και να διατηρούμε τις παραδόσεις μας, να είμαστε κοντά στην φύση, να ακούμε την ψυχή μας. Το διαδίκτυο πρέπει να το χρησιμοποιούμε με μέτρο και να μάθουμε στα παιδιά ότι ελλοχεύει κινδύνους».

Η Μαρία θα μείνει στο Παρβομάι και το επόμενο καλοκαίρι αλλά έπειτα θα αναγκαστούν να επιστρέψουν στην Σόφια για να προετοιμαστούν τα παιδιά για τις πανβουλγάρικες εξετάσεις. Η ζωγράφος όμως ελπίζει ότι η επαρχία θα ζωντανέψει ξανά, τα παιδιά και οι δάσκαλοι θα επιστρέψουν στα εγκαταλειμμένα σχολεία και η οικογένειά της θα μπορεί να γυρίσει στο πατρικό σπίτι για πάντα.

Φωτογραφίες: πρ. αρχείο, parvomai.bg, parvomay1.sonikstart.eu, αρχείο

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα