Κάθε Βούλγαρος γνωρίζει αλάνθαστα τα χρώματα και τις μορφές του πολυτάλαντου ζωγράφου, Βλαντιμίρ Ντιμιτρόφ-Μάιστορα (1882-1960). Οι πίνακές του φέρουν το σημάδι του βουλγάρικου πνεύματος, απεικονίζουν τα χωριά, την φύση, πανανθρώπινα και διαχρονικά θέματα όπως η αγνότητα, ο πόλεμος, στο επίκεντρο πάντα είναι ο άνθρωπος που πατά γερά στην γη και οι καρποί των κόπων του. Για τον Μάστορα οι πατεράδες έχουν την μορφή των πατριαρχών ενώ οι μητέρες μοιάζουν με άγιες.

Την δεκαετία του ’30, ένας από τους πίνακες του Μάστορα, με τον τίτλο «Νεαρή γυναίκα από το χωριό Σίσκοβτσι», συμμετείχε στο Μπιενάλε της Βενετίας όπου κέρδισε χρυσό μετάλλιο και την ονομασία «Η βουλγάρικη Μαντόνα». Σήμερα αυτό το έργο βρίσκεται στην πινακοθήκη «Βλαντιμίρ Ντιμιτρόφ-Μάιστορα», στο Κιουστεντίλ.

Ο ζωγράφος και καθηγητής ζωγραφικής από την Πόλη των Κερασιών, Εβγκένι Σεραφίμοφ, συχνά πηγαίνει τους μαθητές του σε πινακοθήκες για να μελετάνε τα έργα από κοντά. Οι νεαροί κοιτάζουν πάντα με δέος το κορίτσι που στέκεται ανάμεσα σε ανθισμένα λουλούδια και κόκκινα μήλα.

«Πρόκειται για ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα βουλγάρικα πρόσωπα, λέει ο Σεραφίμοφ. Ο Βλαντιμίρ Ντιμιτρόφ είναι καλλιτέχνης παγκοσμίου βεληνεκούς και είναι κρίμα να γνωρίζουμε τα πάντα για την τέχνη του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, παραδείγματος χάρη και να μην ασχοληθούμε με την εκ βαθέων ανάλυση του δικού μας ευφυέστερου ζωγράφου. Στόχος μας πρέπει να είναι να τον παρουσιάσουμε στον κόσμο».

Τι γνωρίζουμε για την κοπέλα που έκλεψε τις καρδιές των Ευρωπαίων την περίοδο του Μεσοπολέμου;

«Το μοντέλο για την «Βουλγάρικη Μαντόνα» είναι η Νταφίνα Κότεβα που τότε ήταν 14ων χρονών, λέει ο Σεραφίμοφ. Η φύση γύρω από το χωριό Σίσκοβτσι είναι οργιαστική, με έντονα χρώματα. Η κοπέλα είναι χλωμή με παραδοσιακή φορεσιά στην οποία κυριαρχούν η ώχρα και το γκρι. Δεν φοράει στολίδια, δεν έχει πολύχρωμα κεντήματα. Μόνο οι οικείοι της ήξεραν ότι ήταν άρρωστη από φυματίωση και λίγο μετά την ολοκλήρωση της απεικόνισής της πέθανε. Τότε οι άνθρωποι στα χωριά δεν είχανε φωτογραφίες και η ζωγραφιά ήταν ο τρόπος οι συγγενείς της να κρατήσουν στην μνήμη τους την θωριά της. Οι πινελιές του ζωγράφου είναι τρυφερές, η αντίθεση ανάμεσα στην όμορφη φύση και τα μάτια που δεν θα την βλέπουν πια είναι συγκινητική. Η μορφή μοιάζει ήδη άυλη, σαν πνεύμα. Στα μάτια της υπάρχει πόθος για ζωή και αυτό κάνει την μορφή της τραγική. Πρόσφατα έγινε γνωστή μια μινιατούρα του πίνακα αυτού που ο Μάιστορα είχε ζωγραφίσει για τους θλιμμένους γονείς της κοπέλας που αν δεν ήταν ο Βλαντιμίρ Ντιμιτρόφ θα έμενε άλλος ένας άνθρωπος που πέρασε ανώνυμα από αυτήν την ζωή. Ενώ τώρα μπορούμε να βλέπουμε για καιρό την εξωτερική και εσωτερική ομορφιά της, την αγνότητα και την ευγένειά της, που ενέπνευσαν τον ζωγράφο για να δημιουργήσει ένα από τα αριστουργήματά του».

Φωτογραφίες: @ArtGalleryVladimirDimitrovTheMaster

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα