Εθνική διαμαρτυρία των εργαζομένων στα Κέντρα Έκτακτης Ιατρικής Βοήθειας της χώρας έχει προγραμματιστεί για τις 19 Οκτωβρίου, οπότε και θα πραγματοποιηθεί η πρώτη συνεδρίαση της νεοεκλεγείσας βουλής. Ο κύριος λόγος είναι ότι στα επείγοντα κέντρα εδώ και 10 χρόνια δεν έχουν ενημερωθεί οι μισθοί, αλλά και τα μέσα συντήρησης των ίδιων των κέντρων. Οι γιατροί απαιτούν να εξισωθεί η κατηγορία εργασίας τους με αυτή των αστυνομικών και των πυροσβεστών, με τους οποίους συνεργάζονται σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.

Ανακοίνωση με τα αιτήματα έχει σταλεί στον Πρόεδρο, στο Υπουργικό Συμβούλιο και σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις που εκπροσωπούνται στη νέα 48η Βουλή. Μεταξύ των αιτημάτων όσων εργάζονται στα κέντρα έκτακτης ανάγκης είναι ο βασικός μηνιαίος μισθός του γιατρού εκεί να είναι 1 300 ευρώ, για έναν παραϊατρικό – 900 ευρώ, για έναν νοσοκόμο - 825 ευρώ, για οδηγό ασθενοφόρου – 700 ευρώ.

«Οι γιατροί από τα κέντρα στη Βορειοανατολική Βουλγαρία, την περιοχή με ρεκόρ χαμηλά εισοδήματα, όχι μόνο για τη χώρα, αλλά και στην Ευρώπη, συμμετέχουν πιο ενεργά στη διαμαρτυρία» εξηγεί ο Κρασιμίρ Μίτοφ - πρόεδρος του εθνικού συνδικάτου «Αμυνα1».

«Προτεραιότητά μας δεν είναι μόνο η αμοιβή και το εισόδημα στην υγειονομική περίθαλψη, αλλά τα θέματα υγειονομικής περίθαλψης συνολικά. Ωστόσο, τώρα εστιάζουμε ειδικά στα κέντρα έκτακτης ανάγκης. Η μάχη για την υγεία μας έχει καθυστερήσει πολύ. Πέρσι, ξεκινήσαμε μια σειρά διαμαρτυριών γιατί κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid, τα συμπληρώματα των εργαζομένων στον τομέα της υγείας πρώτης γραμμής ανεστάλησαν προσωρινά. Στη συνέχεια οργανώσαμε ξανά διαμαρτυρίες και επιστράφηκαν οι πληρωμές. Το καλοκαίρι του 2021 είπαν ψέματα στους εργαζομένους στα κέντρα έκτακτης ανάγκης ότι οι βασικοί μισθοί τους θα αυξηθούν κατά 40%. Ο προϋπολογισμός επικαιροποιήθηκε, αλλά οι υποσχέσεις δεν εκπληρώθηκαν. Αυτό έχει δημιουργήσει μια εξαιρετικά υψηλή ένταση γιατί εκτός από υποσχέσεις, κανένα από τα αιτήματά μας δεν έχει ικανοποιηθεί».

Στις 17 Οκτωβρίου, ο υπουργός Υγείας Ασέν Μετζιντίεφ συγκάλεσε συνάντηση εργασίας των μελών του Εποπτικού Συμβουλίου του Εθνικού Ταμείου Ασφάλισης Υγείας και της Βουλγαρικής Ιατρικής Ένωσης, καθώς και εκπροσώπων της ηγεσίας του Υπουργείου Υγείας, λόγω της αυξανόμενης έντασης στον τομέα που σχετίζεται με τις αμοιβές των ιατρικών επαγγελματιών. Σε αυτήν, ο υπουργός πρότεινε να αυξηθούν οι τιμές των κλινικών οδών, αλλά οι παρευρισκόμενοι δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε συναίνεση για το ακριβές ποσοστό της αύξησης, το οποίο είναι πιθανό να κυμαίνεται μεταξύ 12-20%. Τα κεφάλαια θα αναδιανεμηθούν από το πλεόνασμα του ταμείου και θα υπογραφεί νέο παράρτημα για να τεθεί σε ισχύ η αύξηση. Στα τέλη Σεπτεμβρίου, το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε να διαθέσει πρόσθετα κονδύλια ύψους 4,9 εκατ. ευρώ στον προϋπολογισμό του Υπουργείου Υγείας για φέτος. Στη συνέχεια, ο υπηρεσιακός υπουργός Υγείας Ασέν Μετζιντίεφ ανέφερε ότι η πληρωμή θα ξεκινήσει από την 1η Οκτωβρίου και μέχρι το τέλος του έτους στους γιατρούς από τα κέντρα έκτακτης ανάγκης θα δοθεί πρόσθετη αμοιβή μεταξύ 300 και 75 ευρώ, ανάλογα με τη θέση. Παρά τις προσπάθειες αυτές της υπηρεσιακής κυβέρνησης, μόνιμη λύση στο πρόβλημα μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν η αύξηση ενταχθεί στον επόμενο κρατικό προϋπολογισμό και με απόφαση της Εθνοσυνέλευσης. Γι' αυτό και η διαμαρτυρία των γιατρών παραμένει σε ισχύ - ακριβώς στις 19 Οκτωβρίου, ημέρα του Αγίου Ιβάν Ρίλσκι, την οποία οι γιατροί τιμούν από το 1995 ως Ημέρα του Βουλγάρου γιατρού.

«Τώρα θα επιλέξουμε μεταξύ της γιορτής και της διαμαρτυρίας γιατί αυτή την ημέρα η Ιατρική Ένωση διοργανώνει εορτασμούς κατά τόπους» λέει ο Κρασιμίρ Μίτοφ. «Αλλά αυτή είναι η επιλογή των ανθρώπων - αν θα υπερασπιστούν τον δικό τους σκοπό, ή θα πάνε να τους κεράσουν για 20 λέβα. Είτε είναι τακτική είτε υπηρεσιακή, η Βουλγαρία δεν έμεινε χωρίς κυβέρνηση. Οι κυβερνώντες δεν θέλουν να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι και να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον για τα αναφερόμενα προβλήματα - τι είδους χρήματα, πώς θα διανεμηθούν και αν θα διανεμηθούν καθόλου. Αυτό είναι που ενοχλεί περισσότερο τον κόσμο που αποφάσισε στη γιορτή του να βγει σε διαμαρτυρία, με την ελπίδα ότι τώρα η φωνή του θα ακουστεί από τα κόμματα που θα μπουν στη νέα βουλή.»

Κείμενο: Γκεργκάνα Μάντσεβα

Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα