Για τη διάδοση του βουλγαρικού πολιτισμού σε όλο τον κόσμο και τη διατήρηση της εθνικής μας ταυτότητας στη Σλοβακία - σε αυτό έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής της η Ντενίτσα Σεκουλίτσκα, πρόεδρος της Βουλγαρικής Πολιτιστικής Ένωσης στη Μπρατισλάβα και συντάκτρια του βουλγαρικού περιοδικού «Συμπατριώτης».

«Η οργάνωση υπάρχει σχεδόν 70 χρόνια και εγώ εκλέχτηκα πρόεδρός της πριν από 6 χρόνια - μας λέει η Ντενίτσα. - Ως πρόεδρος της ένωσης δέχτηκα και τη θέση του συντάκτη του περιοδικού «Συμπατριώτης». Δεν είμαι δημοσιογράφος, τελείωσα μηχανικός, αλλά επειδή δεν υπήρχε κανείς να αναλάβει αυτή τη θέση, την ανέλαβα εγώ. Ό,τι κάνουμε είναι εθελοντικό - για τη βουλγαρική κοινότητα, για τη Βουλγαρία. Είμαστε τυχεροί που υπάρχει ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης μειοψηφίας στη Σλοβακία. Και αφού εμείς οι Βούλγαροι έχουμε το καθεστώς της επίσημης μειονότητας, το σλοβακικό κράτος μας χορηγεί έναν προϋπολογισμό με τον οποίο καταφέρνουμε να συντηρηθούμε και να εκδίδουμε το περιοδικό».

Το περιοδικό «Συμπατριώτης» είναι δίγλωσσο - στα βουλγαρικά και στα σλοβακικά. Αναλαμβάνοντας τη δουλειά πριν από έξι χρόνια, η Ντενίτσα Σεκουλίτσκα αποφάσισε να κάνει αυτό το βήμα για να προωθήσει την ιστορία και τον πολιτισμό της πατρίδας της στους Σλοβάκους.

«Υπάρχουν φοιτητές Βουλγαρικών Σπουδών, τους οποίους το περιοδικό βοηθά στην εκμάθηση της γλώσσας, εξηγεί η Ντενίτσα. - Βοηθά επίσης τα παιδιά από το βουλγαρικό σχολείο στη Σλοβακία. Είναι ένα από τα τρία δημόσια σχολεία της Βουλγαρίας στην Ευρώπη. Με το περιοδικό μιλάμε για τις παραδόσεις και τα έθιμά μας και δείχνουμε ότι η βουλγαρική κοινότητα στη Σλοβακία είναι μικρή, αλλά δεμένη».

Οι πολιτιστικές δραστηριότητες της κοινότητάς μας στη Σλοβακία, το έργο του βουλγαρικού σχολείου και της πρεσβείας μας στη Μπρατισλάβα είναι από τα θέματα που βρίσκουν θέση στις σελίδες του βουλγαρικού περιοδικού «Συμπατριώτης». Η έκδοση αντικατοπτρίζει επίσης σημαντικά πολιτικά γεγονότα που σχετίζονται με τη Βουλγαρία και τους Βούλγαρους που λαμβάνουν χώρα στο έδαφος της Σλοβακίας. Για να προσελκύσει ευρύτερο κοινό, έχει και την ψηφιακή του έκδοση - στην ιστοσελίδα της Βουλγαρικής Πολιτιστικής Ένωσης.

Από το bulgariasinslovakia.org μαθαίνουμε επίσης ότι οι πρώτοι Βούλγαροι στη Σλοβακία έφτασαν εκεί το 1902. Ήταν εργατικοί καλλιεργητές λαχανικών που πήγαιναν εκεί ως εποχικοί εργάτες. Σταδιακά όμως πολλοί αποφάσισαν να πάρουν τις οικογένειές τους από τη Βουλγαρία και να εγκατασταθούν μόνιμα στη Σλοβακία. Γύρω στο 1910 ιδρύθηκε στην Μπρατισλάβα ο πρώτος βουλγαρικός κηπουρικός σύλλογος. Καθήκον του ήταν να ανυψώσει το πνεύμα των Βουλγάρων, ενώ ταυτόχρονα βοήθησε στη διατήρηση της μητρικής γλώσσας και του πολιτισμού - κάτι που κάνει σήμερα η Βουλγαρική Πολιτιστική Ένωση.

«Το 2021 έγινε απογραφή πληθυσμού στη Σλοβακία και για πρώτη φορά στα ερωτηματολόγια υπήρχε η στήλη «Βουλγαρική αυτοσυνείδηση», δηλ. όχι «βουλγαρική υπηκοότητα», αλλά «αυτοσυνείδηση». Κάτι που είναι στα συν μας, αφού υπάρχουν πολλοί Βούλγαροι που είναι δεύτερης και τρίτης γενιάς και έχουν ήδη σλοβακικά διαβατήρια. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, υπάρχουν 1406 Βούλγαροι πολίτες και περίπου 450 άτομα με βουλγαρική αυτογνωσία. Η κοινότητά μας στη Σλοβακία δεν είναι μεγάλη, αλλά υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον», είπε η Ντενίτσα.

Θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, δημιουργικά εργαστήρια και άλλες εκδηλώσεις διοργανώνονται από τη Βουλγαρική Πολιτιστική Ένωση στη Μπρατισλάβα όλο τον χρόνο.

«Αν και μεγάλωσα στη Σλοβακία, επειδή οι γονείς μου μετακόμισαν εκεί όταν ήμουν επτά ετών, είμαι Βουλγάρα», λέει περήφανα η Ντενίτσα. - Η καρδιά μου χτυπά στον βουλγαρικό ρυθμό, ο οποίος είναι πολύ πιο γρήγορος από αυτόν του κόσμου στον οποίο ζούμε. Γι' αυτό αναλαμβάνω και αυτή τη θέση - γιατί θέλω να δείξω στον κόσμο τι έχει να δείξει η Βουλγαρία. Η χώρα μας είναι πλούσια σε πολιτισμό, ιστορία και παραδόσεις. Και αυτό το πράγμα πρέπει να προβληθεί και να προωθηθεί. Αυτή είναι πραγματικά η αποστολή μου».

Η Ντενίτσα Σεκουλίτσκα έχει χτίσει το σπίτι της στην Αυστρία, στο «γειτονικό χωριό», όπως με χαμόγελο λέει η ίδια, επειδή μένει κοντά στα σύνορα Σλοβακίας-Αυστρίας. Ο σύζυγός της εργάζεται στη Βιέννη και είναι επίσης Βούλγαρος. Γνωρίστηκαν στο εστιατόριο που είχε η Ντενίτσα στο κέντρο της Μπρατισλάβα, που για 9 χρόνια μάζευε Βούλγαρους από κοντά και μακριά. Σήμερα, η οικογένεια της Ντενίτσα συμπληρώνεται από δύο όμορφα παιδιά - το ένα είναι 5 ετών και το άλλο 1 έτους. Αν και έχουν εγκατασταθεί στη Δύση, η Ντενίτσα λέει ότι η ίδια και ο σύζυγός της σκέφτονται συχνά τη Βουλγαρία: «Μας τραβάει πίσω στην πατρίδα μας. Πιστεύω ότι μια μέρα θα επιστρέψουμε!».

Κείμενο: Κρασιμίρ Μαρτίνοφ

Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα

Φωτογραφίες: ΒΕΡ,  facebook.com/dsekoulitchka