Υπάρχει ένας εκκλησιαστικός ύμνος που εκτελείται μόνο μια φορά τον χρόνο. Ο «Επιτάφιος θρήνος» είναι μέρος της λειτουργίας για την Σταύρωση του Χριστού  και διηγείται τα Πάθη Του.

Η Σταύρωση και ο θάνατος του Χριστού επιδρούν βαθιά στην ανθρώπινη ψυχή και κάνουν τους πιστούς να αναθεωρήσουν την ζωή τους. Ο θάνατος όμως του Υιού του Θεού είναι προΰμνοιο της Ανάστασης και γι’ αυτό ο «Επιτάφιος θρήνος» δεν ηχεί τόσο θλιβερά όσο μιλά με θαυμασμό για τα έργα του Ιησού και για την νίκη του επί του κακού.

Ο ύμνος χωρίζεται σε 3 μέρη και η μελωδία του είναι αρχαία. Ο συνθέτης της είναι άγνωστος αλλά μετά την Απελευθέρωση της Βουλγαρίας από την Οθωμανική κυριαρχία ένας από τους πρώτους συνθέτες μας, ο Ντόμπρι Χρίστοφ (1875-1941), που συνέβαλλε να αναπτυχθεί η ανατολική-ορθόδοξη μουσική στην χώρα μας, δημιούργησε ένα μοναδικό πολυφωνικό έργο που ηχεί και σήμερα στους ναούς. Η διάρκεια του ύμνου στις εκκλησίες είναι 40 λεπτά ενώ η παραλλαγή του Χρίστοφ είναι συντομευμένη.

«Ο Χρίστοβ σπούδασε Σύνθεση στην τάξη του Άντονιν Ντβόρζακ στην Πράγα, λέει η γνωστή χορωδιακή μαέστρος, Τεοντόρα Παύλοβιτς. Ο βούλγαρος συνθέτης αφιέρωσε την ζωή του στην ανάπτυξη της χορωδιακής μουσικής στην χώρα μας».

Ακούμε τον «Επιτάφιο θρήνο» σε εκτέλεση της αντρικής χορωδίας «Σβετογκλάς» η οποία χρησιμοποίησε τις αυθεντικές χειρόγραφες παρτιτούρες από το αρχείο του Καθεδρικού Ναού «Αγ. Αλεξάντερ Νέβσκι» στην Σόφια.