«Βόρειο παραμύθι» είναι πίνακας της Νέλι Νένκοβα – βουλγάρα ζωγράφου, που ζει στον Καναδά. Το έργο της εκτίθεται στη John B. Aird Gallery του Τορόντο στην ετήσια έκθεση της παλαιότερης ένωσης ζωγράφων Ontario Society of Artists.

Η έκθεση «Χρωματιστές πιτσιλιές», που συμβολίζει την αναγέννηση και τα χρώματα της άνοιξης, περιέχει 34 πίνακες, που επιλέχθηκαν ανάμεσα σε έργα 200 ζωγράφων. Με το «Βόρειο παραμύθι» της η Νέλι Νένκοβα κέρδισε το βραβείο της κριτικής επιτροπής για υψηλά επιτεύγματα.

«Είναι δύσκολο να βρεις το χρώμα σου στον λευκό καμβά, αλλά μέσω μιας νέας τεχνοτροπίας, που βρήκα για τον εαυτό μου, αποφάσισα να απεικονίσω χειμερινό τοπίο – λέει η ζωγράφος για το Ράδιο Βουλγαρία. – Στο έργο οι γραμμές που μοιάζουν με δέντρα εισάγουν τον θεατή σε μια ατμόσφαιρα γαλήνης μέσω της ανατολής του Ηλίου νωρίς το πρωί.»

Ζωγράφος, σχεδιάστρια μόδας, γραφίστας – η Νέλι Νένκοβα βρίσκει στις ασχολίες της τα διαφορετικά πρόσωπα της ίδιας δημιουργικής διαδικασίας. Όταν ήταν 10 χρονών η δασκάλα ζωγραφικής παρατήρησε το ταλέντο της. Στη συνέχεια σπούδασε εικαστική τέχνη και σχέδιο μόδας και όταν εγκαταστάθηκε στον Καναδά μαζί με τον σύζυγό της, εγγράφηκε να σπουδάζει να γραφιστική.

Όταν τελείωσε γραφιστική, ένας καλλιτεχνικός διευθυντής είδε τυχαία έργα της και την ανέθεσε την πρώτη της παραγγελία στον κινηματογράφο για μια ταινία του τηλεοπτικού καναλιού Hallmark.

«Στο Σάντμπερι, όπου μένω, η κινηματογραφική βιομηχανία είναι αρκετά ανεπτυγμένη και εδώ έρχονται πολλές αμερικανικές παραγωγές – διηγείται η Νέλι Νένκοβα. – Μου αρέσει γιατί κάθε ταινία, στην οποία συμμετέχω, είναι διαφορετική. Για παράδειγμα, πέρυσι ήμουν πρώτος βοηθός του καλλιτεχνικού διευθυντή στο έργο The Protector και δημιούργησα κάποια από τα βασικά γραφικά σχέδια για την καναδική ταινία αυτή, που πρόσφατα κέρδισε βραβείο. Είμαι ευτυχισμένη που ασχολούμαι με γραφιστική, επειδή μου ανοίγει έναν νέο δρόμο έκφρασης μέσω της τέχνης – όχι μόνο με το πινέλο, αλλά και ψηφιακά. Και ως έναν βαθμό είναι εύκολο, γιατί μέσω του υπολογιστή μπορείς να γυρίσεις ένα βήμα πίσω, ενώ δουλεύοντας με τα χρώματα, αυτό είναι αδύνατο.»

Όπως στην πραγματική ζωή, που έχει μετατραπεί σε θέμα έκθεσης με έργα, που αποκαλύπτουν προσωπικές εμπειρίες σε μια περίοδο πανδημίας. Ανάμεσα στους πίνακες ζωγράφων που επιλέχθηκαν για την έκθεση στο Οντάριο, είναι το έργο «Χιλιόμετρα σιωπής» της Νέλι Νένκοβα. Μέσω του πίνακά της η καλλιτέχνης κάνει ταξίδι προς τον εαυτό της, βλέποντας τη δοκιμασία μέσα από τα μάτια νεαρής γυναίκας.

«Συχνά βλέπουμε μόνο τη φυσική κατάσταση των ανθρώπων, αλλά όλοι έχουμε τις σκέψεις και τις εμπειρίες μας που παραμένουν κρυφές για τον εξωτερικό κόσμο – λέει η ζωγράφος. – Και όσο περισσότερο επικοινωνώ, τόσο περισσότερο πείθομαι ότι μοιραζόμαστε τις ίδιες χαρές και ανησυχίες, ανεξάρτητα από το σε πιο σημείο του κόσμου βρισκόμαστε. Η πανδημία απέδειξε ότι σαν ανθρώπινα πλάσματα όλοι χρειαζόμαστε αγάπη, αγκαλιά, υποστήριξη, ελπίδα. Με την έννοια αυτή, η Covid-19 είχε και μια δόση θετικής επίδρασης, γιατί είχαμε μετατραπεί σε ανθρώπους που έκαναν τα πάντα από συνήθεια, και είχαμε ανάγκη να σταματήσουμε, να κοιτάξουμε τον εαυτό μας και τους άλλους γύρω μας. Στο έργο μου διάλεξα ανοιχτά χρώματα, για να δείξω ότι υπάρχει φως ανεξάρτητα από όλα.»

Τώρα η Νέλι Νένκοβα εργάζεται πάνω σε καλλιτεχνικό πρότζεκτ, που παρουσιάζει 21 γυναίκες του 21^ου αιώνα – «στην ίδια στάση του σώματος, εκπροσώπους διάφορων ρατσών και μειονοτήτων». Ο στόχος της είναι να δείξει πόσο μοιάζουμε ως γυναίκες, και ταυτόχρονα πόσο διαφορετικές είμαστε, επειδή το γεγονός που ανήκουμε σε ορισμένο πολιτισμό μας καθορίζει ως προσωπικότητες. Ένα από τα πορτρέτα είναι μιας Βουλγάρας.

«Άρχισα να ενδιαφέρομαι για τις βουλγαρικές φορεσιές, γιατί μέσα τους είναι κωδικοποιημένη εξαιρετική γνώση – συνεχίζει η Νέλι Νένκοβα. – Άρχισα να εξετάζω παραδοσιακές ενδυμασίες ανθρώπων από διάφορες χώρες και να βρίσκω ομοιότητες, για παράδειγμα, τα βουλγαρικά κεντήματά έχουν όμοια μοτίβα με αυτά των Αζτέκων. Ίσως θα μαζέψω σε βιβλίο όσο το δυνατό περισσότερα κεντήματα από το βουλγαρικό φολκλόρ, επειδή κάθε λαογραφική περιοχή έχει δική της παράδοση και φορεσιά. Είμαστε διαφορετικοί ακόμη στη δική μας μικρή Βουλγαρία.»

Ένα από τα όνειρα της ζωγράφου είναι να επιστρέψει – πρώτα μέσω της τέχνης της, στη γενέτειρά της Ντόμπριτς, όπου να παρουσιάσει δεύτερη ατομική έκθεση. «Θα ήθελα να γυρίσω στη Βουλγαρία, γιατί θεωρώ ότι μπορώ να συμβάλω με κάποιον τρόπο να κάνουμε την πατρίδα μας ακόμη πιο ωραία», λέει εν κατακλείδι η Νέλι Νένκοβα.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα

Φωτογραφίες: Νέλι Νένκοβα