Βρισκόμαστε στη Βορειοανατολική Βουλγαρία, πολύ κοντά στην πόλη Σιλίστρα, όπου ο Δούναβης εγκαταλείπει το έδαφος της χώρας μας και συνεχίζεται στο έδαφος της Ρουμανίας, για να εκβάλει στη Μαύρη Θάλασσα. Σε απόσταση μόλις 17 χιλιομέτρων της βορειότερης βουλγαρικής πόλης ο αέρας είναι πεντακάθαρος και το βλέμμα χάνεται στο γαλάζιο μιας λίμνης με πλεούμενα καλαμένια νησάκια, που έχουν μετατραπεί σε σπίτι απίστευτης ποικιλίας πουλιών. Είναι η παραδουνάβια λίμνη Σρέμπαρνα – μία από τις σημαντικότερες υγρές ζώνες στη Γηραιά Ήπειρο, που ανακηρύχθηκε καταφύγιο ζώων από την UNESCO.

Οι άνθρωποι μπορούν να παρατηρούν τα πουλιά, αλλά μόνο από μακριά, ενώ κάνουν βόλτα στο οικολογικό μονοπάτι, που περιβάλλεται τη λίμνη. Για τον σκοπό έχουν κατασκευαστεί κιόσκια για ξεκούραση και παρατηρητήρια. 

«Τα πτηνά εδώ έχουν άγριο τρόπο ζωής και αποφεύγουν την ανθρώπινη επαφή», λέει η Γιάνα Ραϊνόβα, ξεναγός στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας «Σρέμπαρνα», που βρίσκεται στο έδαφος του καταφυγίου, και συμπληρώνει:

«Εδώ κατοικούν 220 είδη πτηνών περίπου. Τα πουλιά που φωλιάζουν είναι 90 είδη. Και ίσως τα πιο πολύτιμα είναι οι ερωδιοί, γιατί σε ολόκληρη την Ευρώπη οι ερωδιοί είναι 7 είδη, ενώ στη Σρέμπαρνα ζουν 6 είδη εξ αυτών. Έχουμε και κορμοράνους, κύκνους, ψαρόνια … Τα πουλιά μας είναι εξαιρετικά πολλά. Το καταφύγιο καλύπτει 8500 στρέμματα και δεν υπάρχει τρόπος να παρατηρούνται όλα τα είδη. Εδώ η ανθρώπινη επαφή είναι πολύ περιορισμένη.»

Δείτε το σύντομο ρεπορτάζ από τη βόλτα μας στο καταφύγιο «Σρέμπαρνα» και σε άλλα ενδιαφέροντα παραποτάμια μέρη γύρω από τη Σιλίστρα

Τα πουλιά μπορούν να παρατηρούνται από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας «Σρέμπαρνα». Για τον σκοπό στους επισκέπτες παρέχονται ειδικά τηλεσκόπια. Σε ορισμένα σημεία στη λίμνη έχουν εγκατασταθεί βιντεοκάμερες και έτσι, σε πραγματικό χρόνο, παρακολουθείται η ζωή των πουλιών.

Το καμάρι του καταφύγιου Σρέμπαρνα είναι η αποικία αργυροπελεκάνων – σπάνιο είδος, απειλούμενο σε παγκόσμια κλίμακα.

«Ο βασιλιάς του καταφυγίου είναι ο αργυροπελεκάνος – λέει η Γιάνα Ραϊνόβα. – Συνήθως έρχεται εδώ στα τέλη Δεκεμβρίου και τις αρχές Ιανουαρίου και φεύγει στα τέλη Ιουλίου και τις αρχές Αυγούστου. Είναι αρκετά ανθεκτικά πουλιά, αντέχουν θερμοκρασίες έως μείον 15 βαθμούς. Τώρα εδώ φωλιάζουν 30 ζευγάρια περίπου. Είναι εξαιρετικά έξυπνα και φροντίζουν πολύ τα μικρά τους. Απολύτως όλα τα πελεκανάκια, όταν κλείσουν 2 μήνες, συγκεντρώνονται σε μια ομάδα, παρόμοια με τα ανθρώπινα νηπιαγωγεία, και 5-6 θηλυκοί πελεκάνοι αρχίζουν να τα μαθαίνουν να κολυμπούν, να πετούν, να τρώνε. Γιατί οι μικροί πελεκάνοι, σαν εμάς τους ανθρώπους, δεν εκκολάπτονται με ένστικτα για τη ζωή και πρέπει να τα αποκτήσουν.»

• Ορνιθολογικός τουρισμός στην Βουλγαρία

Στον ουρανό πάνω από τη Σρέμπαρνα πετούν και ροδοπελεκάνοι. Αλλά σε αντίθεση με τους αργυροπελεκάνους, δε φωλιάζουν στη Σρέμπαρνα, αλλά κυρίως στη δέλτα του Δούναβη και στις γειτονικές μας χώρες Ελλάδα και Τουρκία. Γι’ αυτό όταν πριν από καιρό στο καταφύγιο εκκολάφθηκε ροδοπελεκάνος, για πρώτη φορά για τις τελευταίες 7 δεκαετίες, η Γιάνα και οι συνάδελφοί της εξεπλάγησαν ευχάριστα και ενθουσιάστηκαν.

Τα όμορφα καλαμένια νησιά είναι η άλλη ατραξιόν της Σρέμπαρνα.

«Τα αποκαλούμε τα πλεούμενα νησιά, γιατί δεν είναι ριζωμένα στο έδαφος στον βυθό της λίμνης, αλλά επιπλέουν στο νερό και όταν ανεβαίνει η στάθμη του, επίσης ανεβάζονται και από τη δύναμη του ανέμου μετακινούνται σαν πλοία. Τα πουλιά φωλιάζουν στα νησιά αυτά, που ποτέ δεν κατακλύζονται από το νερό. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό για τα πουλιά, που γεννούν τα αυγά τους» - εξηγεί η Γιάνα Ραϊνόβα.

Δείτε επίσης:

• Φυσικό Πάρκο Περσίνα - Εκεί όπου τα πτηνά είναι τα αφεντικά

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα

Φωτογραφίες και βίντεο: Βενέτα Νικόλοβα, srebarnalake.com, bspb.org