Στις 10 Νοεμβρίου 1989 στο Συνέδριο της Κεντρικής Επιτροπής του Βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος έγινε δεκτή η παραίτηση του Τόντορ Ζίβκοφ από το αξίωμα του Γενικού Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος μετά από 35 χρόνια διακυβέρνησης της χώρας. Το αίτημα για παραίτηση διοργανώθηκε από το μέλος του Πολιτικού Γραφείου Πέταρ Μλαντένοφ και το υποψηφίο μέλους Αντρέι Λουκάνοφ ως απήχηση της Περεστρόικα του Γκορμπατσόφ στη Σοβιετική Ένωση. Στο συνέδριο τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής δέχθηκαν την παραίτηση του Ζίβκοφ, χωρίς να του δώσουν δυνατότητα για τελικά λόγια, και επικύρωσαν στο αξίωμα του Γενικού Γραμματέα  του ΒΚΚ τον Πέταρ Μλαντένοφ. Η είδηση διαδόθηκε γρήγορα και δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν στο πρώτο ελεύθερο συλλαλητήριο.

Έτσι στην ημερομηνία αυτή τέθηκε η αρχή της μετάβασης της Βουλγαρίας προς τη δημοκρατία και την οικονομία της αγοράς. Έρευνες εκείνης της περιόδου δείχνουν ότι σύμφωνα με τις προσδοκίες των Βουλγάρων η μετάβαση έπρεπε να συνεχιστεί όχι περισσότερο από 10 χρόνια, αλλά στην πραγματικότητα πήρε δεκαετίες.