Ο υπερτουρισμός που προκλήθηκε μετά το τέλος της επιδημίας είναι αφορμή οι άνθρωποι να αναζητήσουν εναλλακτικές διακοπές. Ειδικά στις νεότερες γενιές, υπάρχει υπερπληθώρα τυπικών εκδρομών σε διάσημες ευρωπαϊκές πόλεις ή κλασικές διακοπές στη θάλασσα και τα βουνά. Επομένως, η τάση είναι να αναζητούνται άγνωστοι προορισμοί και νέες συγκινήσεις, πιθανώς με στοιχείο έκπληξης ή υψηλή αδρεναλίνη. Αυτοί οι άνθρωποι αυτοαποκαλούνται «ταξιδιώτες», όχι τουρίστες. Και η επιθυμία τους να βυθιστούν σε ένα εντελώς άγνωστο περιβάλλον, να επικοινωνήσουν με τη φύση ή να υποβληθούν οικειοθελώς σε κάποιο είδος δοκιμασίας, αποτελούν τη βάση μιας νέας βιομηχανίας που κερδίζει δυναμική και στη Βουλγαρία. «Οι μεγαλύτεροι θαυμαστές του εναλλακτικού τουρισμού είναι οι επισκέπτες από τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ολλανδία, το Βέλγιο και την Τσεχία, αν και οι Βούλγαροι έχουν ήδη αρχίσει να επιλέγουν πιο ασυνήθιστες εμπειρίες», λέει η Ελεονόρα Γιόσιφοβα, πρόεδρος της Βουλγαρικής Ένωσης Εναλλακτικού Τουρισμού, και προσθέτει:

«Η παρατήρηση της άγριας ζωής είναι κάτι κοινό για μένα και για άλλους, αλλά εξακολουθεί να είναι εξωτικό για πολλούς Βούλγαρους, ενώ στη Βουλγαρία μπορούμε να το προσφέρουμε σε πολλά μέρη. Για παράδειγμα, η παρατήρηση πουλιών, σπάνιων φυτών και όλα τα είδη άγριας ζωής. Έχουμε πολύ καλούς ειδικούς που παίρνουν όλο και περισσότερες ομάδες στα βουνά και σε περιοχές της χώρας με ενδιαφέροντα προστατευόμενα είδη. Υπάρχουν άνθρωποι, για παράδειγμα, που αφιερώνουν μια ολόκληρη μέρα για να φωτογραφίσουν έναν πελεκάνο. Σε αυτό το πλαίσιο, έχουμε τι να δείξουμε στους ξένους και στους Βούλγαρους».

Αν, για παράδειγμα, σας αρέσουν οι μέλισσες, η διεύθυνσή σας είναι το χωριό Κοσάριτσα κοντά στο Νεσέμπαρ, όπου ένας ντόπιος παραγωγός μελιού καλωσορίζει τους τουρίστες στην ιδιωτική του φάρμα. Εκεί θα επισκεφθείτε το Μουσείο της Μέλισσας και θα ρίξετε μια ματιά στον μικρόκοσμο των κυψελών. Άλλη επιλογή είναι να πετάξετε με ένα αερόστατο πάνω από τους βράχους του Μπελογκραντσίκ ή το φράγμα Κοπρίνκα. Και αντί να μείνετε σε ένα συνηθισμένο ξενοδοχείο ή ξενώνα, γιατί να μην επιλέξετε να περάσετε τη νύχτα σε μια παλιά βουλγαρική γιούρτα, στο πήλινο σπίτι των Φλίνστοουνς ή στο χωριό των ξωτικών του δάσους; Οι εναλλακτικές για να νιώσετε πιο κοντά στη φύση πολλαπλασιάζονται συνεχώς. Όμως αυτού του είδους εκδρομές συνδέονται με θετικές εμπειρίες ενώ η «τάση» τον τελευταίο καιρό στοχεύει σε έντονα συναισθήματα με... ελαφρώς σκοτεινά συναισθήματα. Έμβλημα αυτού του είδους σκοτεινών ταξιδιών στη χώρα μας είναι το πιάτο του Μπούζλουτζα για το οποίο τη Βουλγαρία επισκέπτονται κάθε χρόνο εκατοντάδες υποστηρικτές του λεγόμενου σκοτεινού τουρισμού.

«Υπάρχει μια τάση να ανακαλύπτουμε εκ νέου τα σοσιαλιστικά απομεινάρια - το Μπούζλουτζα είναι πρώτο από όλα - λέει η Ελεονόρα Γιόσιφοβα. Για παράδειγμα, σε μια έκθεση στην Ισπανία την οποία παρακολούθησα πρόσφατα, οι άνθρωποι εντυπωσιάστηκαν πολύ από το Μπούζλουτζα και με ρωτούσαν συνεχώς "Πού είναι; Θέλω να πάω!". Ενδιαφέρον για αυτά τα ταξίδια δείχνουν άνθρωποι που δεν έζησαν κατά τη διάρκεια του σοσιαλισμού ή δεν υπάρχουν τέτοια κτίρια στη χώρα τους» κατέληξε η Ελεονόρα Γιόσιφοβα.

Κείμενο: Βενέτα Νικόλοβα

Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα