Για τρίτη φορά στη σύγχρονη ιστορία μας το πιο σημαντικό αθλητικό φόρουμ πραγματοποιείται και πάλι στη γαλλική πρωτεύουσα Παρίσι, γενέτειρα του «πατέρα» του σύγχρονου Ολυμπιακού κινήματος - Πιερ ντε Κουμπερτέν. Τον Απρίλιο του 1896 διεξήχθησαν οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες στην ελληνική πρωτεύουσα της Αθήνας. Οι δεύτεροι ήταν τέσσερα χρόνια αργότερα στο Παρίσι.

Γνωρίζατε ότι η Βουλγαρία είναι ένας από τους 14 συνιδρυτές και συμμετέχοντες στους πρώτους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες πριν από 128 χρόνια; «Ένα γεγονός για το οποίο κάθε Βούλγαρος πρέπει να είναι πολύ περήφανος» δήλωσε στο Ράδιο Βουλγαρία η Κάτια Ιβανόβα, επιμελήτρια στο Μουσείο Αθλητισμού στη Σόφια.

«Το 1894 έφτασαν στη Βουλγαρία δέκα Ελβετοί καθηγητές γυμναστικής, οι οποίοι έπαιξαν εξαιρετικό ρόλο για τη σύγχρονη φυσική αγωγή στη Βουλγαρία, αλλά το όνομα ενός εξ αυτών είναι στενά συνδεδεμένο με τη συμμετοχή της Βουλγαρίας στους Πρώτους Σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η χώρα μας εκπροσωπείται από τον Σαρλ Σαμπό. Ο Σαμπό κατέλαβε την πέμπτη θέση και φέρνει τους πρώτους βαθμούς για τον βουλγαρικό αθλητισμό από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.»

Στο Μουσείο Αθλητισμού μπορείτε και σήμερα να δείτε το αναμνηστικό μετάλλιο από την πρώτη αυτή συμμετοχή της Βουλγαρίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες ενώ η κυρία Ιβανόβα υπενθυμίζει και τη συμμετοχή της Βουλγαρίας το 1928 στους Αγώνες του Άμστερνταμ, όταν η χώρα μας έστειλε μόνο πέντε αθλητές - τρεις ιππείς και δύο ξιφομάχοι. Τα κονδύλια που προορίζονταν για μια μεγαλύτερη αθλητική αποστολή διατέθηκαν για να βοηθήσουν τους τραυματίες μετά τον σεισμό στο Τσιρπάν της ίδιας χρονιάς.

«Και εδώ, στο Μουσείο, είναι η στολή ξιφασκίας του Ντιμίταρ Βασίλεφ, με την οποία συμμετείχε το 1928. Πρόκειται για ένα πολύ αξιόλογο έκθεμα. Αυτοί οι άνθρωποι στρώνουν το Ολυμπιακό μονοπάτι της Βουλγαρίας χωρίς να έχουν υλικές δυνατότητες για την εκπαίδευσή τους.»

Το πρώτο Ολυμπιακό μετάλλιο για τη Βουλγαρία ήταν το χάλκινο από τους αγώνες στο Ελσίνκι το 1952. Ο πυγμάχος Μπόρις Γκεόργκιεφ το κέρδισε στην κατηγορία έως 75 κιλά.

«Στο μουσείο έχουμε δύο χρυσά ολυμπιακά μετάλλια - του παλαιστή Γκεόργκι Μάρκοφ που κέρδισε στο Μόναχο το 1972, και του πρώτου μας Ολυμπιονίκη στην πυγμαχία Γκεόργκι Κοσταντίνοφ από την ίδια χρονιά. Έχουμε επίσης πολλά ασημένια και χάλκινα μετάλλια, αλλά θα εστιάσω σε δύο ασημένια μετάλλια που για εμάς τους Βούλγαρους έχουν τη λάμψη του χρυσού. Αυτό είναι το ασημένιο μετάλλιο της αθλήτριας στο άλμα εις μήκος Ντιάνα Γιόργκοβα το 1972 στο Μόναχο. Μέχρι σήμερα είναι αμφίβολο αν το άλμα της μετρήθηκε σωστά επειδή τότε δεν υπήρχε ηλεκτρονική μέτρηση, και όλα έγιναν με το χέρι. Εδώ είναι και το ασημένιο μετάλλιο της Γιορντάνκα Μπλαγκόεβα από τους ίδιους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου στο άλμα εις ύψος. Καθώς ξεπερνάει το ύψος για το χρυσό, απομακρύνεται από το γήπεδο και ξαφνικά η μπάρα πέφτει και της μένει το ασήμι με 188 εκατοστά.»

Χρόνια αργότερα, ένα γερμανικό αθλητικό έντυπο κατέληξε σε μια θεωρία ότι ένας φωτογράφος στο γήπεδο έσπρωξε την πλαϊνή μπάρα.

Η Κάτια Ιβανόβα δεν παραλείπει να σημειώσει το ασημί με χρυσή λάμψη του Γιορντάν Γιόβτσεφ από τους αγώνες κρίκων από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Ελλάδα το 2004 και το χάλκινο μετάλλιο της Κρασιμίρα Γκιούροβα, μέλος της γυναικείας ομάδας μπάσκετ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ το 1976. «Για πρώτη φορά συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα το γυναικείο μπάσκετ και οι Βουλγάρες κατέλαβαν τρίτη θέση μετά τις ομάδες της Σοβιετικής Ένωσης και της Τσεχοσλοβακίας».

Η Βουλγαρία είναι μια παγκόσμια δύναμη στους αγώνες άρσης βαρών για χρόνια και ο πρώτος Ολυμπιονίκης ήταν ο Νοράιρ Νουρικιάν, ο οποίος κέρδισε το χρυσό στο Μόναχο το 1972. Στο Μόντρεαλ το 1976, ήταν και πάλι ανίκητος και έγινε ο μοναδικός Βούλγαρος δύο φορές ολυμπιονίκης στο αυτό το άθλημα.

Οι πιο επιτυχημένοι Ολυμπιακοί Αγώνες για τη Βουλγαρία ήταν αυτοί του 1980 στη Μόσχα, όταν η χώρα μας κατέκτησε 41 μετάλλια, εκ των οποίων τα 8 χρυσά, και τερμάτισε στην τρίτη θέση της κατάταξης ως προς τον αριθμό των μεταλλίων.

Κείμενο: Βέσελα Κράστεβα

Μετάφραση: Άιλιν Λάζοβα