Η 15^η Οκτωβρίου είναι η Ημέρα του Λευκού Μπαστουνιού και είναι αφιερωμένη στους ανθρώπους με προβλήματα όρασης. Σκοπός της πρωτοβουλίας είναι να δείξει στους πολίτες πόσες προκλήσεις αντιμετωπίζουν καθημερινά οι άνθρωποι με μειωμένη όραση στην κίνησή τους στην πόλη και πόσο αυτό εμποδίζει την ένταξή τους στην κοινωνική ζωή.

Σήμερα από το Ίδρυμα «Σινέργκια» διοργάνωσαν αστική βόλτα για άτομα που βλέπουν με αόμματο όμως ξεναγό. Τα Sofia Blind Tour μας βοηθάνε να ανακαλύψουμε πως μυρίζει η Σόφια, πως ηχεί η πόλη μας, που βρίσκονται όσα χρειαζόμαστε και ποια είναι η ιστορία των χώρων από τους οποίους περνάμε στις καθημερινές μας διαδρομές. Αυτό που κάνει αυτές τις βόλτες πιο ενδιαφέρουσες είναι ότι για να συμμετάσχουμε πρέπει να επιτρέψουμε να μας δέσουν τα μάτια. Να δούμε πως νιώθουν πραγματικά αυτοί που δεν βλέπουν.

Μέσω αυτών των ειδικών ξεναγήσεων τα μέλη του ιδρύματος καταφέρνουν να καταγράψουν τα προβλήματα για τους ανθρώπους με προβλήματα όρασης και να προτείνουν λύσεις.

«Μέσω της αφής μας αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε την πόλη με διαφορετικό τρόπο, λέει ο Ευγκένι Μίτεβ, ιδρυτής του «Σινέργκια» που εδώ και 10 χρόνια επιτελεί έργο σ’ αυτόν τον τομέα. Η ιδέα μας είναι να κάνουμε τους ανθρώπους να κινηθούν πιο αργά, να τοποθετηθούν στην θέση των ατόμων με προβλήματα όρασης, να δουν πως είναι να χρειάζεσαι λευκό μπαστούνι για να προσανατολιστείς στην πόλη και πόσες προσπάθειες χρειάζονται για να μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να έχουν ένα κανονικό στάνταρ ζωής. Θέλουμε να ευαισθητοποιήσουμε τους πολίτες και να τους ενθαρρύνουμε να συμμετάσχουν όπως μπορούν στον σκοπό να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους. Όπως δείχνει και η ονομασία μας προσπαθούμε να συνεργαζόμαστε με την τοπική αυτοδιοίκηση, τις δημόσιες υπηρεσίες, με τις επιχειρήσεις και τα μήντια. Προσπαθούμε να πούμε ότι δεν είναι τόσο σημαντικό ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν αναπηρία αλλά ότι το σημαντικό είναι να βρεθούν λύσεις και αυτοί οι άνθρωποι να γίνουν ορατοί. Μιλάμε για πρόσβαση αλλά για τους ανθρώπους αυτούς το αστικό περιβάλλον δεν είναι απλά μη φιλικό και μη άνετο. Πρέπει να καταλάβουμε ότι συχνά τα βιώματά τους είναι επικίνδυνα, λόγω έλλειψης σκέψης για τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσουν ή απλά γιατί γίνονται έργα. Δεν φτάνει απλά να βάλουμε τις απαραίτητες υποδομές πρέπει να εξαλείψουμε και τα εμπόδια».  

Υπάρχει και κάτι άλλο πολύ σημαντικό ειδικά στην εποχή μας όταν όλα είναι συνδεδεμένα με τις υψηλές τεχνολογίες.

«Η πρόσβαση στην πόλη δεν είναι μόνο σωματική αλλά εξαρτάται και από την πρόσβασή μας και στο διαδίκτυο, λέει ο Εβγκένι. Αυτό που λίγοι ξέρουν είναι ότι οι άνθρωποι με προβλήματα όρασης μπορούν και εργάζονται με υπολογιστές γιατί υπάρχει ειδικό λογισμικό το οποίο ονομάζεται αναγνώστης – μια φωνή που διαβάζει όσα αναγράφονται στην οθόνη. Το πρόβλημα ξεκινά όταν πρέπει να μπαίνουν από την μια ιστοσελίδα στην άλλη και γι’ αυτό πρέπει να βρεθεί λύση. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους έχουν βοηθούς αλλά υπάρχουν και τέτοιοι που δεν έχουν κανέναν. Εμείς οργανώνουμε σεμινάρια μια φορά τον χρόνο στο Ινστιτούτο Δημόσιας Διοίκησης και εκεί ενημερώνουμε τους υπαλλήλους για τις ιδιαιτερότητες των ανθρώπων με προβλήματα όρασης έτσι ώστε οι συναντήσεις τους να μην δημιουργούν εντάσεις. Όσο όμως αλλάζουν οι καιροί τόσα νέα προβλήματα προστίθονται στην καθημερινότητα αυτών των ανθρώπων. Για παράδειγμα τα εγκαταλειμμένα στην μέση του δρόμου ηλεκτρικά πατίνια ή το ότι κινούνται με μεγάλη ταχύτητα και οι οδηγοί τους δεν τηρούν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Μια βόλτα με δεμένα μάτια στην πόλη θα αποτρέψει αυτούς τους απρόσεκτους οδηγούς να είναι τόσο ανεύθυνοι».

Κείμενο: Γκεργκάνα Μάντσεβα

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα