Ders yılının sonunda öğrenciler çeşitli sınavlara giriyor, bilgileri bir yandan öğretmenleri, diğer yandan da dış müfettişler tarafından değerlendiriliyor. Sınavlar yaklaştıkça öğrenciler büyük miktarda bilgiyi kısa süre içinde benimsemek zorunda kalıyor ve bu durum gerginlik yaratarak çatışmalara yol açıyor. Çocuklar arasında saldırgan tutum ve şiddet örnekleri bir veya iki değil. Bu olayların nedeni, meşgul olup okulda olup bitenlerle ilgilenmeye vakit ayıramayan velilerde aranıyor. Ders yılı süresince yaşanan sorunlar, öğretmenleri de büyük ölçüde etkiliyor. Ülkemizde öğretmenlerin ortalama yaşı 50 olup nitelikli genç eğitmenlerin yokluğundan dolayı okullarda sık sık emekli kadro çalıştırılıyor. Hal böyle olunca çocuklar ve öğretim üyelerinin ekip içinde çalışmaları neredeyse imkansız görünüyor.

Pedagog ve okul müdürü olan Yuriy Ancekarski, meslektaşlarından yana çıkarak Öğretmen, kendine has olmayan ve gücünü aşan sayısız işi üstlenmek mecburiyetinden kurtulmal diyor ve daha önce başında bulunduğu yenilikçi okulda çocuklara daha fazla alan açmak ve kendini ifade etme imkanını sağlamak için yaptığı değişiklikleri hatırlıyor. Envai çeşit badire atlatan okul varlığını sadece 15 yıl sürdürebildi.

26 adet öğrenci, 30 metre karelik sınıf odasının dar alanına sıkışınca odadaki grup dinamiği saldırganlığa önkoşullar yaratır. Oysa yasal düzenlemeye göre bir öğrenciye düşen alan 1,5 metre kare olmalı. Yani biz çiftlikteki hayvanların rahatını düşünüp onlara sağlayacağımız alanı düşünürken okuldaki çocuklara parmaklıklar arkasındaki bir mahspusa kadar yer ayırmakla yetiniyoruz” diyor pedagoji uzmanı ve şunu da ekliyor: Saldırganlık ayrıca insanların içinde bulundukları mekanın mimari özelliklerinden dolayı da provoke edilir. Bu yapılan deneylerle kesinlikle kanıtlanmıştır. Okulun daha cazip bir yer olması için ve gerginliğin azaltılması için hızla uygulamaya konulabilecek bazı yöntemler var. Bunlardan biri kişisel pedagogla çalışmaktır. Yani problemli öğrenciyi başka bir sınıfa veya okula aktaracaksak böylece sorunu çözmektense mekanik bir şekilde nakletmiş oluyoruz. Oysa kişisel pedagog belli öğrenciye daha fazla vakit yırıp somut duruma göre gerginliğin üstesinden gelinmesi yönünde çalışabilir.

Son dönemde çocuklarımız arasında çok yaygın olan bir oyuncak olan spinner konusuna gelince ise Yuriy Ancekarski, bunda tuhaf hiçbirşey olmadığını öne sürüyor. Spinner bazı ülkelerde artık yasaklanmış olsa da ülkemizde öğretmenler, en azından sessiz olup dersteki çalışmaya engel olmayan bu oyuncağa karşı hoşgörü gösteriyorlar.

Spinner ile hem çocuklar hem bazı büyükler eğleniyorlar. İnsanın tabiatı böyle, oynayarak dinlenmeyi seviyor. Oyun içgüdüsel bir aktivitedir ve oynamak isteyen çocuğun önüne geçilmez. Yani oyun insani bir özgürlüktür. Okuldaki kurallar stres oluşturduğu için bu ortamda oyuna gerçekten ihtiyaç var. Ayrıca bu oyuncağın sanal alemin dışında olduğu ve motorik yetenekleri de bir anlamda geliştirdiği için bir zarar görmüyorum ben. Rubik küpü, çarpışan toplar, yo-yo ve tamagotchi gibi oyuncakların yeri okulda hep olmuştur.

Çeviri: Tanya Blagova
Fotoğraflar: BGNES