«Για μένα είναι μεγάλη τιμή να παρευρίσκομαι στα αποκαλυπτήρια ενός καθυστερημένου μνημείου με το οποίο τιμάμε το έργο ενός από τους πιο ταλαντούχους βούλγαρους συγγραφείς από την εποχή της κομμουνιστικής δικτατορίας. Με το μυτερό του φτερό και την δυνατή του φωνή ο Γκεόργκι Μάρκοβ μετατράπηκε σε φωτεινό παράδειγμα για την επιλογή μεταξύ της ελευθερίας και της υποταγής. Αυτό δήλωσε μπροστά στους παρευρισκόμενους ο Ρόσεν Πλεβνελίεβ. Στην τελετή παρευρέθηκε επίσης η σύζυγος του συγγραφέα Αναμπέλ Μάρκοβα που ήρθε ειδικά από το Λονδίνο και ο αδερφός του – Νικόλα Μάρκοβ ο οποίος ζει στην Ιταλία.

Οι ζωντανοί κλείνουν τα μάτια των νεκρών και οι νεκροί τα μάτια των ζωντανών . Ο Γκεόργκι Μάρκοβ παραθέτει αυτήν την αρχαία σοφία στο βιβλίο του «Ζαντότσνι ρεπορτάζι» και ο γλύπτης Ντένκο Ντένκοβ την έχει λαξεύσει στην αριστερή πλευρά του αγάλματος. Το άγαλμα υλοποιήθηκε με την ευγενική χορηγία του παγκοσμίως γνωστού χειρούργου Γκεόργκι Λάζαροβ που απέδρασε από την Βουλγαρία το 1969. Ο ίδιος μπροστά στους παρευρισκόμενους δήλωσε πως τα έργα του Μάρκοβ πρέπει να διδάσκονται στα σχολεία μαζί με αυτά του Χρίστο Μπότεβ.

Ο Γκεόρκι Μάρκοβ εγκατέλειψε την πατρίδα του μετά την λογοκρισία επί του θεατρικού του έργου «Εγώ ήμουν εκείνος» και την απαγόρευση της πρεμιέρας δίχως προειδοποίηση. Αργότερα εγκαθίσταται στο Λονδίνο και συνεργάζεται με το Μι Μπι Σι, το Ντόιτσε βέλε και το ραδιόφωνο της Ελεύθερης Ευρώπης.

Από το 1975 έως το 1978 ο Μάρκοβ εργάζεται πάνω στο έργο του «Ρεπορτάζ εξ αποστάσεως» (Ζαντότσνι ρεπορτάζι) το οποίο αποκαλύπτει την πραγματικότητα για την ζωή στην κομμουνιστική Βουλγαρία. Το βιβλίο αυτό μετατρέπεται σε ράδιο διηγήματα τα οποία εκπέμπονται από την Ελεύθερη Ευρώπη. Κριτική ασκεί ο συγγραφέας όχι μόνο κατά των ελαττωμάτων του συστήματος αλλά και κατά την προσωποκρατία του Τόντορ Ζίβκοβ. Κάποιοι θεωρούν πως αυτό του στοίχισε τη ζωή. Στις 7 Σεπτεμβρίου στα γεννέθλια του Ζίβκοβ ο Μάρκοβ είναι δηλητηριασμένος στη γέφυρα Βατερλό και ξεψυχά 4 μέρες αργότερα.