Συνήθως οι ηθοποιοί είναι μολυσμένοι με τον ιό της φιλαρέσκειας. Όχι όμως και ο Ιβάιλο Ζαχάριεφ. Το όνομά του έγινε γνωστό πριν μερικά χρόνια με τον ρόλο του καλού αστυνομικού under cover σε μια βουλγαρική τηλεοπτική σειρά. Για τον νεαρό άνδρα, όμως, στην πρώτη θέση είναι η οικογένεια, οι φίλοι, η πίστη στον Θεό και μόλις μετά έρχεται το επάγγελμα. Αναγνωρίζει, ωστόσο, ότι είναι τυχερός, γιατί βλέπει την δουλειά του σαν χόμπι, που του φέρει λεφτά. Η οικογένεια για τον ίδιο είναι ένα μέρος θαλπωρής, όπου μπορείς να δείξεις τον πραγματικό εαυτό σου, όπου πέφτουν οι ασπίδες και τα τείχη. Πάντα βλέπει την πλήρη υποστήριξη της γυναίκας του, Μιριάνα.

Πρόσφατα η οικογένειά του έχει ακόμα ένα μέλος – το δεύτερο παιδί του Ιβάιλο, Νταμιάν. Για τα πράγματα, που θέλει να μάθει τους δύο γιους του, λέει τα εξής: "Κυρίως να ανακαλύψουν τα ταλέντα τους, να έχουν ελευθερία στην σκέψη, να μην περιορίζονται με το κοινωνικό στάτους κβο. Να αναρωτιούνται με το σημαντικότερο ερώτημα – γιατί. Θα χαρώ πολύ να τους μεταδώσω και την πίστη μου, αλλά στην πρώτη θέση θα είναι η ελευθερία – να το κάνουν ή όχι".

Ο Ιβάιλο είναι από τους ανθρώπους με δραστήρια κοινωνική θέση. Μετατράπηκε σε ένα από τα σύμβολα των διαδηλώσεων διαμαρτυρίας κατά της κυβέρνησης του Πλάμεν Ορεσάρσκι. "Σε μια ελεύθερη κοινωνία πρέπει κανείς να εκφράζεται ελεύθερα. Εάν θέλει κανείς να σε στερήσει από την ελευθερία σου, πρέπει να αγωνιστούμε", συμμερίζεται ο ίδιος.

Για το πώς η πίστη ήρθε στη ζωή του λέει τα εξής: "Δεν ήταν σε κάποια κρίσιμη στιγμή. Απεναντίας, είχα πολλούς φίλους, είχα αρχίσει πιο δραστήρια να ασχολούμαι με θέατρο. Η πίστη ήρθε, όταν άρχισα να βάζω στον εαυτό μου ερωτήσεις. Χάρη σε φίλο μου ασχολήθηκα με το να ψάχνω τις απαντήσεις στη Βίβλο. Και όταν βρήκα τις απαντήσεις, γέμισαν την καρδιά μου. Γι' αυτό ο χριστιανισμός έγινε μέρος του εαυτού μου. Αυτό είναι το πρώτο στοιχείο, με το οποίο χαρακτηρίζω τον εαυτό μου – ο χριστιανισμός".

Για την ευρεία δεδομένη γνώμη, ότι η πίστη είναι για τους αδύνατους, ο Ιβάιλο λέει: "Οι αδύνατοι ενδίδουν στις αδυναμίες τους. Ενώ ο χριστιανισμός είναι ακριβώς το αντίθετο – να τα καταφέρεις παρά τα ελαττώματα σου και να γίνεις ο άνθρωπος, που θέλει ο Θεός. Για να αγαπήσεις τους άλλους, πρώτα πρέπει να αγαπήσεις τον εαυτό σου. Αν είναι κανείς σαράβαλο, δεν μπορεί να αγαπάει τους άλλους. Πρώτα πρέπει να τα καταφέρεις με τον εαυτό σου και αυτό δεν είναι εύκολο καθήκον".

Ο Ίβο συμμετέχει δραστήρια σε διάφορες υποθέσεις. Μία απ αυτές είναι να μάθει τους νέους να διαβάζουν περισσότερο. Βοηθά και τοξικομανείς. Μαζί με φίλους ίδρυσαν τον σύνδεσμο "Έξοδος", με τον οποίο βοηθούν τους ανθρώπους, που αγωνίζονται με την εξάρτησή τους και προσπαθούν να δημιουργήσουν νέα θεμέλια της ζωής τους. "Το κάνω, γιατί πιστεύω, ότι αυτό θα φέρει μια θετική αλλαγή στην κοινωνία", συμμερίζεται ο Ίβο.

Και μάλιστα η δουλειά του σαν ηθοποιός συχνά είναι κοινωνικά δεσμευμένη: "Έχουμε μια παράσταση με τίτλο "Ο σωτήρας", που παίζουμε στους μαθητές λυκείου. Τους λέμε μια πολύ βαριά ιστορία για ένα κορίτσι, που πεθαίνει από την ηρωίνη. Είναι θλιβερή, αλλά ελπίζω πώς μεταδίδει το μήνυμα, ότι τα ναρκωτικά είναι ένα πολύ επικίνδυνο πράγμα. Συνήθως μετά την παράσταση έχουμε συζήτηση με τους μαθητές".

Ο Ιβάιλο είναι μόλις 30 χρονών, αλλά έχει πλέον μερικούς ρόλους στον κινηματογράφο, καθώς και στο θέατρο. Προτίμησε να είναι ελεύθερος επαγγελματίας, όπως είναι ο καθηγητής του από την Θεατρική ακαδημία Ατανάς Ατανάσοφ.

Για την επαγγελματική του επιλογή λέει τα εξής: "Ακόμη από τα παιδικά μου χρόνια με την ξαδέρφη μου κάναμε παραστάσεις στην γιαγιά και τον παππού. Για μένα αυτό πάντα ήταν μέσο να εκφράσω τον εαυτό μου. Στο μέσο σχολείο ήμουν σε τάξη για ηθοποιούς και η ακαδημία μετά ήταν φυσικό βήμα στην ίδια κατεύθυνση".

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα