Podcast στα ελληνικά
Μέγεθος κειμένου
Βουλγαρική Εθνική Ραδιοφωνία © 2024 Όλα τα δικαιώματα διατηρούνται σύμφωνα με τον νόμο

2011: Ο αξέχαστος Βέλκο Κάνεφ

Κείμενο:
БНР Новини
Φωτογραφία: BGNES

"Πιστεύω ότι ακόμη και ο ταλαντούχος Στανισλάβ Στρατίεφ, ο οποίος ειδικά έγραψε τον ρόλο του Βέλκο Κάνεφ στην εμβληματική ταινία "Ορχήστρα χωρίς όνομα" δύσκολα θα έβρισκε λόγια παρηγοριάς, αν ήταν ανάμεσά μας. Ο Βέλκο ήταν από τους ηθοποιούς που κάνουν γιορτή στο θέατρο, από τους ανθρώπους που άφησαν μικρά κομμάτια του εαυτού τους σε κάθε ρόλο τους". Με τα λόγια αυτά ο υπουργός Πολιτισμού Βεζντί Ρασίντοφ αποχαιρέτησε για πάντα τον ηθοποιό. Τα λόγια ήταν η ζωή του Βέλκο Κάνεφ – στη σκηνή και στην οθόνη. Ήταν λόγια άλλων, αλλά τα βίωνε σαν δικά του και προκαλούσε τη συγκίνηση, τη θλίψη και την έμπνευση του κοινού.

"Δηλαδή, αυτό που θέλεις να εκφράσεις με τα ξένα λόγια, το έχεις διαβάσει και πρέπει να το πεις με τον τρόπο έκφρασης άλλου ανθρώπου – αυτό σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μείνει σαν φράση κάποιου άλλου, αλλά να περάσει από μέσα σου", λέει ο μεγάλος ηθοποιός.

Την τεράστια δημοτικότητά του ο Βέλκο Κάνεφ οφείλει κυρίως στον κινηματογράφο. Οι ρόλοι του στα έργα "Ορχήστρα χωρίς όνομα", "Μητριαρχία", "Ανδρικοί καιροί" "Να αγαπάς από πείσμα", "Bonnechance, επιθεωρητή!" τον έκαναν αξέχαστο για μερικές γενιές Βουλγάρων. Η παρέα της ταινίας "Ορχήστρα χωρίς όνομα" που θεωρείται μια από τις πιο αγαπημένες βουλγαρικές ταινίες, είχε την ιδέα να μαζευτεί για τη συνέχειά της. Ο Βέλκο όμως δεν την περίμενε.

"Το 1973 συμμετείχα σε έργο κινηματογράφου για πρώτη φορά. Μέχρι τότε, στο Ανώτατο Ινστιτούτου Θεατρικής Τέχνης δεν το έκανα. Για πρώτη φορά με προσκάλεσε ο σκηνοθέτης Γκεόργκι Ντιουλγκέροφ. Ο Απόστολ Καραμίτεφ όμως με κάλεσε και μου είπε, ότι δεν θα με αφήσει να συμμετάσχω. Για έναν απλό λόγο: ώσπου δεν μπω όπως πρέπει στο θέατρο, ώσπου δε μάθω καλά τις αρχές του επαγγέλματος στο θέατρο, όλα τα υπόλοιπα δε θα γίνουν όπως πρέπει. Και νομίζω ότι είχε δίκιο. Από το 1973 μέχρι τώρα έχω 30 ταινίες".

Το 1986 ο ηθοποιός συμμετέχει στο έργο "Να αγαπάς από πείσμα", για το οποίο λέει: "Αυτή η ταινία και αυτός ο ρόλος ίσως να είναι η πιο αληθινή συνάντησή μου στον κινηματογράφο". Για το κοινό όμως όλοι οι ρόλοι του είναι αληθινή συνάντηση με το ταλέντο και την υποκριτική τέχνη του. Από το 1978 είναι μέλος του θιάσου του Εθνικού Θεάτρου, όπου υποδύεται τους ήρωες του Ραντίτσκοφ, Βάζοφ, Τσέχωφ. Μολιέρου, Σαίξπηρ, Γκριμποέντοφ, Μπέκετ, Ντοστογιέφσκι, Πίντερ και πολλών άλλων. Για τον ρόλο του παπά Κράστιο στο έργο "Πασχαλινό κρασί" σε σκηνοθεσία του Ιβάν Ντόμπτσεφ το 1994 παραλαμβάνει το θεατρικό βραβείο "Ασκέερ". Ο ρόλος του προδότη του Αποστόλου της Ελευθερίας Βασίλ Λέβσκι γεμίζει την αίθουσα του Εθνικού θεάτρου πάνω από 10 χρόνια, απ’ όπου οι θεατές βγαίνουν με δακρυσμένα μάτια.

"Υπάρχει ένας τόπος στα περίχωρα της Σόφιας – λέγεται Γολγοθάς… Υπάρχει ένας τόπος στα περίχωρα της Ιερουσαλήμ και λέγεται Γολγοθάς, που θα πει "Κρανίου τόπος. Και έλεγε ο Ιησούς: Κύριε, συγχώρεσέ τους γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν".

Αυτός ο μονόλογος του Βέλκο Κάνεφ ηχογραφήθηκε σε στούντιο της Βουλγαρικής Εθνικής Ραδιοφωνίας και φυλάσσεται στο Χρυσό Αρχείο. Και για την ίδια την παράσταση ο μεγάλος θεατρικός σκηνοθέτης Λεόν Ντανιέλ λέει: "Ανέβασα το έργο "Πασχαλινό κρασί" του Κωνσταντίν Ηλίεφ τρεις φορές σε τρία θέατρα με εντελώς διαφορετικούς ηθοποιούς. Το ανέβαζα πάντα με το αίσθημα ότι τώρα πια έχουν εξαντληθεί όλα που κρύβονται πίσω από τα λόγια… Κι όταν είδα την παράσταση του Ιβάν Ντόμπτσεφ, ένιωσα ότι το καλό έργο είναι σαν το καλό πηγάδι – όσο περισσότερο αντλείς, τόσο περισσότερο νερό έρχεται".

Το 2007 ο Βέλκο Κάνεφ κερδίζει το δεύτερο βραβείο στο Διεθνές φεστιβάλ μονοδράματος "Μονόκλ" στην Αγία Πετρούπολη. Στις 2 Οκτωβρίου του 2008 του απονέμουν το παράσημο "Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος" πρώτου βαθμού για την προσφορά του στον πολιτισμό και την τέχνη. Στην ίδια ημερομηνία γιορτάζει την 60η επέτειό του με την πρεμιέρα του μονοδράματος "12 οργισμένοι μονόλογοι".

Ως απάντηση στην ερώτηση ποια είναι η μεγαλύτερη αυταπάτη στη ζωή του, ο ηθοποιός λέει: "Εξακολουθώ να ζω με το αίσθημα ότι έχω αφοσιωθεί σε κάτι πολύ όμορφο και πολύ απαραίτητο όπως το θέατρο. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο καθένας μέσα του έχει την ανάγκη να το αγγίξει για να κάνει την ημέρα του διαφορετική, για να ενωθεί για λίγο με τη φαντασία στην τέχνη".

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα



Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Περισσότερα στην κατηγορία

2005: Η φωνή του αιώνα – Γκένα Ντιμιτρόβα

Σε ένα γράμμα του ο Τζουζέπε Βέρντι γράφει: "Μη μάθετε τόσο πολύ τον τραγουδιστή να τραγουδά. Αν έχει τον διάβολο στην πλάτη του, ξέρει πώς". Σαν να το είπε για τη Βουλγάρα Γκένα Ντιμιτρόβα – το μεγάλο αστέρι της όπερας, που κατακτά τις παγκόσμιες..

δημοσίευση: 10/17/15 9:45 AM

2004: Ο μάγος από την Καλιμάνιτσα

"Όλο είχα κακούς βαθμούς στο σχολείο, όλο "βάση" είχα στα μαθήματα βουλγαρικής γλώσσας και λογοτεχνίας, γιατί δεν μπορούσα ποτέ να γράψω ούτε πρόλογο, ούτε κυρίως θέμα, ούτε επίλογο. Αρχίζω όπως θέλω, κι όπως θέλω τελειώνω", είπε πριν από χρόνια ο..

δημοσίευση: 10/10/15 10:10 AM

2003: Μπλάγκα Ντιμιτρόβα – τιμιότητα σε μια περίοδο πολιτικής ατιμίας

"Έχω ακούσει να λένε ότι η Μπλάγκα Ντιμιτρόβα είναι μια παρεξήγηση – γυναίκα, και ποιήτρια, και τόσο έξυπνη. Οι κριτικοί συχνά την κατηγορούν για "στοχαστικότητα". Τα λόγια της διακεκριμένης διανοούμενης, καθηγήτριας Γιούλια Κράστεβα δείχνουν τη στάση..

δημοσίευση: 10/3/15 10:25 AM