Το «Πρώην άνθρωποι κατά την κατάταξη της Κρατικής Ασφάλειας» είναι ένα βιβλίο, του οποίου η πρόσφατη πρεμιέρα συσπείρωσε εκατοντάδες ανθρώπους που διψούν για δικαιοσύνη όσον αφορά τα εγκλήματα του κομμουνισμού. Η έκδοση εξαντλήθηκε αμέσως.
Στην κατηγορία «Πρώην άνθρωποι» ανήκαν βιομήχανοι, ιερωμένοι, στρατιωτικοί, πολιτικοί και διανοούμενοι, που συνέβαλαν στην ανάπτυξη της Βουλγαρίας πριν το πραξικόπημα της 9ης Σεπτεμβρίου του 1944. Οι Κομμουνιστές υιοθέτησαν τον ορισμό από την Εθνική Επιτροπή Εσωτερικών Υποθέσεων της Σοβιετικής Ένωσης μετά την εθνικοποίηση στη Βουλγαρία το 1947. Στις περίπου 500 σελίδες του βιβλίου οι συγγραφείς, ο καθηγητής Βίλι Λίλκοφ και ο Χρίστο Χρίστοφ, αποκαλύπτουν τις διαστάσεις και τις μορφές καταπίεσης που ασκούσε το απολυταρχικό καθεστώς στους αντιφρονούντες, με κύριο μέσο την απομόνωση.
«Η καταπίεση κατά των «πρώην ανθρώπων» συνεχίστηκε μέχρι τις 10 Νοεμβρίου του 1989 και συμπεριλάμβανε εξορίες, κράτηση σε στρατόπεδα, διοικητικές και δικαστικές ποινές», λέει ο Χρίστο Χρίστοφ. – «Αλλά οι αποφάσεις του Βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος ήταν πολιτικές και δεν λάμβαναν υπόψη τους τη δικαιοσύνη. Αντικείμενο αυτής της καταπίεσης γίνονταν και οι συγγενείς αυτών των ανθρώπων και ειδικά τα παιδιά τους που δεν είχαν δικαίωμα να σπουδάσουν και ήταν συνέχεια υπό παρακολούθηση. Η Κρατική Ασφάλεια ήταν αόρατη, αλλά η δράση της κατά των ιδεολογικών της εχθρών συνεχίστηκε για περίπου μισό αιώνα.»
Η Βουλγαρία είναι το μόνο κράτος της Ανατολικής Ευρώπης, στο οποίο τα στελέχη της Κρατικής Ασφάλειας και οι ηγέτες του Κομμουνιστικού Κόμματος μεταμορφώθηκαν σε βασικούς παράγοντες της μετάβασης και κατέλαβαν σημαντικές θέσεις στο πεδίο των επιχειρήσεων, του τραπεζικού και του δικαστικού συστήματος, της πολιτικής και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Ακόμα και σήμερα πράκτορες της κρατικής Ασφάλειας κατέχουν θέσεις στη Βουλή και στα υπουργεία, ενώ για τους απογόνους των καταπιεσμένων οι πόρτες της κοινωνίας μένουν κλειστές.
«Δυστυχώς η αλήθεια είναι πως οι «πρώην άνθρωποι» και οι απόγονοί τους βρίσκονται στο περιθώριο», καταλήγει ο Χρίστο Χρίστοφ. – «Και όλοι μας φέρουμε ευθύνη γι’ αυτήν την «συλλογική αμνησία», όπως την ονομάζει η καθηγήτρια Εβελίνα Κελμπέτσεβα, όσον αφορά το πρόσφατο κομμουνιστικό μας παρελθόν. Πρέπει να σταματήσουμε να αναπολούμε με νοσταλγία τα χρόνια της ανελευθερίας μας, όταν η ζωή ήταν «βολική» και «ήρεμη».»
Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα
Φωτογραφίες: προσωπικό αρχείο
Τον Οκτώβριο από την Εκτελεστική Υπηρεσία για τους Βουλγάρους του Εξωτερικού θα απονείμουν τα ετήσια βραβεία «Βουλγάρα της Χρονιάς – Αγία Ζλάτα Μάγκλενσκα 2023». Υποψήφιες είναι 24 Βουλγάρες που ζουν σε 19 χώρες. Η κριτική επιτροπή θα επιλέξει τις..
Από το Επιμελητήριο των Αρχιτεκτόνων απένειμαν για έκτη φορά τα «Βουλγάρικα Αρχιτεκτονικά Βραβεία 2024». Η Νέα Λαϊκή Αγορά στο Μπλαγκόεβγκραντ έλαβε το πρώτο μεγάλο βραβείο για «Σύγχρονη Αρχιτεκτονική από τα τελευτία 3 χρόνια» ενώ η Ανακαίνιση της..
Σήμερα για πρώτη φορά γιόγκα στούντιος από την Βουλγαρία και συγκεκριμένα από το Πλόβντιβ, την Βάρνα, το Μπουργκάς, το Πέρνικ και το Γκάμπροβο, συμμετέχουν στην Διεθνή πρωτοβολία «Κοινή Προσευχή για ειρήνη» στην οποία συμμετέχουν διάσημες..
Αναμνήσεις για τη Βουλγαρία από τα τελευταία 100 χρόνια μπορούν να διηγηθούν 300 γυναίκες και 96 άνδρες. Περισσότεροι είναι οι εκατονταετείς στη..