Για δέκατη συνεχή χρόνια ορίστηκε με ψηφοφορία το βουλγαρικό δέντρο που θα αντιπροσωπεύει την χώρα μας στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό «Ευρωπαϊκό δέντρο της χρονιάς» ο οποίος τελειώνει την άνοιξη του 2020 με την ανακοίνωση του νικητή στην έδρα του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου.

Ο βουλγαρικός διαγωνισμός έχει το όνομα «Δέντρο με ρίζες» και ανταποκρίνεται στην επιθυμία των διοργανωτών από το ίδρυμα «Οίκο-Κοινότητα» να παρουσιάσουν τα πιο σημαντικά και αγαπημένα στους Βούλγαρους δέντρα από διάφορες περιοχές της χώρας μας.

«Αυτά δεν είναι οπωσδήποτε τα παλιότερα, τα ψηλότερα ή τα πιο πολύτιμα και σπάνια είδη αλλά είναι ακριβώς εκείνα τα δέντρα που μαζεύουν και ενώνουν τους ανθρώπους»,  λένε οι διοργανωτές και αυτή είναι η βασική περιγραφή των 24 δέντρων που έχουν εγκριθεί για τον διαγωνισμό για τον τίτλο του «Δέντρου της Χρονιάς».

Ο μεγάλος νικητής μεταξύ τους είναι μια δρυς πεντακοσίων ετών στο χωριό Νόβο σέλο στην περιοχή του Βελίκο Τίρνοβο και επιλέχθηκε μεταξύ 10 φιναλίστ. Κάθε ένα από αυτά τα δέντρα έχει τα προσόντα να συνεχίσει να διαγωνίζεται τα επόμενα χρόνια. Ανάμεσα στα δέντρα από την τελική επιλογή είναι ένα μαυρόπευκο στο Σμόλιαν, μια αιωνόβια οξιά στην περιοχή του Γκάμπροβο, ένας πλάτανος στην περιοχή του Γκότσε Ντέλτσεβ, ένα πολύ παλιόπυξάρι στο Καζανλάκ κ.ά.

Από το σύνολο των 3.000 ψήφων για όλους τους συμμετέχοντες, η αιωνόβια δρυς από το Νόβο Σέλο έλαβε 1 073 ψήφους στην ονλάιν ψηφοφορία. Ο δήμαρχος του Νόβο σέλο, ο Χρίστο Χρίστοφ, εξέφρασε ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη στους νέους και τα παιδιά που ήταν πολύ δραστήριοι στην υποστήριξή τους για το δέντρο όταν κατάλαβαν πως συμμετέχει στον διαγωνισμό.

«Εδώ και μερικά χρόνια παρακολουθούμε αυτόν τον διαγωνισμό και θέλαμε να πάρουμε μέρος αλλά συνεχώς το αναβάλλαμε, λέει ο δήμαρχος. Η ιστορία της παλιάς βελανιδιάς είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Πριν πολύ καιρό το χωριό μας βρισκόταν σε απόσταση 2-3 χλμ. από την τωρινή του τοποθεσία. Ήταν στο δρόμο ανάμεσα στο Σεβλίεβο και το Βελίκο Τίρνοβο που εκτός αυτού ήταν κομμάτι του πολυσύχναστου δρόμου που συνέδεε το Σβιστόβ (στο Δούναβη) με την Κωνσταντινούπολη και περνούσε δίπλα από το χωριό, γι’ αυτό τα σπίτια των προγόνων μας συχνά έπεφταν θύματα ληστείας. Ο τόπος όπου είναι τώρα το χωριό μας ήταν ένα πυκνό δάσος βελανιδιών και βάλτων και δεν ήταν πολύ φιλόξενο. Αλλά μια τολμηρή γυναίκα πρώτη μετέφερε το σπίτι της στο δάσος και σιγά σιγά οι άλλοι την ακολούθησαν. Με την πάροδο του χρόνου από το δάσος έμεινε μόνο αυτή η βελανιδιά. Είναι ο μόνος μάρτυρας των γεγονότων πριν από 270 χρόνια και περισσότερο. Πριν από μερικά χρόνια φυτέψαμε μια νεαρή βελανιδιά δίπλα από το «γέρικο δέντρο». Η ιδέα μας είναι να μπορεί ενώ ακόμα είναι ζωντανή η παλιά βελανιδιά και κρατάει την ιστορία κάτω από το φλοιό της, να την παραδώσει στο νεαρό δέντρο. Με αυτόν τον τρόπο θέλουμε να παραδώσουμε στις νέες γενιές αυτό το δέντρο, σύμβολο του χωριού μας και ολόκληρης της κοινότητας η οποία πρέπει να συνεχίσει να ζει ενωμένα και σε ομοφωνία όπως ήταν πάντα. Ευχαριστώ το ίδρυμα «Οίκο-Κοινότητα» για τη διάκριση αυτή. Στο πρόσωπό μας έχουν φίλους και συνεργάτες γιατί ο στόχος είναι πολύτιμος και αξίζει να εργαστούμε γι’ αυτόν.»

Το πρακτικό όφελος για το δέντρο νικητή είναι ότι θα λάβει διαγνωστική από εμπειρογνώμονες από το Σύλλογο δενδροκόμων της Βουλγαρίας. Οι ειδικοί θα δώσουν τις συστάσεις τους για την καλύτερη φροντίδα και την προστασία του. Εντωμεταξύ τώρα νέοι και γέροι στο χωριό ετοιμάζονται για χριστουγεννιάτικη γιορτή γύρω στην αξιοπρεπή βελανιδιά. Εκεί με πρόγραμμα φολκλόρ θα μοιραστούν το χριστουγεννιάτικο πνεύμα και την καλή διάθεση, θα έχει δώρα για τους μικρότερους ενώ η ιδέα για το «δέντρο με ρίζες» θα προσφέρει καρπούς με γενναιοδωρία και στο μέλλον.

Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα