Αποχαιρετάμε ένα δύσκολο έτος, γεμάτο απροσδόκητα γεγονότα και αλλαγές. Σε απομόνωση ή απλώς τηρώντας κοινωνική απόσταση, σύμφωνοι ή όχι με τα μέτρα κατά του ακόμη άγνωστου ιού, πιθανόν πολλοί άνθρωποι σκέφτονται το μέλλον σε αναμονή καλύτερων προοπτικών. Όσον αφορά εμάς τους Βουλγάρους, εμείς στρεφόμαστε στα έθιμα και τις παραδόσεις του μακρινού παρελθόντος. Ιδιαίτερα σε γιορτές ή δύσκολες στιγμές.
Συχνά έχω αναρωτηθεί γιατί είναι έτσι. Ίσως θέλουμε να νιώσουμε το πνεύμα της πατριαρχικής ζωής, που φαίνεται πολύ πιο οργανωμένη ως προς το σύστημα αξιών. Ή το κάνουμε με την ελπίδα ότι οι τελετές, στη δύναμη των οποίων πίστευαν οι πρόγονοί μας, έστω και λίγο θα βοηθήσουν και εμάς. Την τελευταία ημέρα του παλιού χρόνου το Ράδιο Βουλγαρία σας υπενθυμίζει τις δοξασίες και τα έθιμα, με τα οποία σχετίζεται η διάβαση στα όρια μεταξύ των δύο ετών.
Τι έβαζαν υποχρεωτικά, κάποτε, οι Βούλγαροι στο πλούσιο γιορτινό τραπέζι, τι είναι η διαφορά μεταξύ των καλαντιστών και των σουρβακάρηδων, καθώς και άλλες σημαντικές λεπτομέρειες για την παραδοσιακή γιορτή, θα μάθετε, εάν διαβάσετε το άρθρο «Τα μεσάνυχτα της Πρωτοχρονιάς» από το αρχείο του Ράδιο Βουλγαρία.
Επιμέλεια: Αλμπένα Μπέζοβσκα
Ο Μπορίς Χρίστοβ (1914-1993) γεννήθηκε στο Πλόβντιβ όπου ο πατέρας του ήταν δάσκαλος. Ο πατέρας του Μπορίς Χρίστοβ ήταν Βούλγαρος από την Μπίτολα (σήμερα στην Β.Μακεδονία) και συμμετείχε σε επαναστατικές δραστηριότητες για την απελευθέρωση..
Ο πατέρας του Φριτς Τσβίκι ήταν Ελβετός και η μητέρα του Τσέχα από την Αυτοκρατορία της Αυστρο-Ουγγαρίας. Ο πατέρας του ήταν μεγαλοβιομήχανος και πρέσβης της Νορβηγίας στη Βάρνα. Ο Φριτς στάλθηκε το 1904 στην Ελβετία όπου φοίτησε στο..
Η τέχνη και η πρακτική διεξαγωγής διαπραγματεύσεων μεταξύ εκπροσώπων ομάδων ή κρατών – έτσι σύντομα μπορούμε να εξηγήσουμε τη σημασία του όρου «διπλωματία». Η λέξη προέρχεται από την Αρχαία Ελλάδα, όταν απεσταλμένοι ηγεμόνων παρέδιδαν σημαντικά..