Η Βουλγαρική Εθνική Ραδιοφωνία είναι ένας από τους πιο παλιούς ραδιοφωνικούς σταθμούς στην Ευρώπη. Η ιστορία της άρχισε με βασιλικό διάταγμα του βασιλιά Μπορίς Γ΄, στις 25 Ιανουαρίου του 1935. 

Τότε δημοσιεύτηκε νόμος, σύμφωνα με τον οποίο κρατικοποιήθηκε ο ραδιοσταθμός "Ρόντνο Ράδιο" (Ραδιοφωνία της Πατρίδας), που λειτουργούσε ήδη από το 1930. Από εκείνη την στιγμή το κράτος ανέλαβε την ευθύνη της κατασκευής πομπών και αναμεταδοτών και φρόντιζε τη λειτουργία της ραδιοφωνίας.

Πρώτος διευθυντής της ΒΕΡ διορίστηκε ο Σιράκ Σκίτνικ, ένας πολυτάλαντος άνθρωπος – ζωγράφος, λογοτέχνης και ικανός οργανωτής. Το όνομά του φέρει το βραβείο που κάθε χρόνο απονέμεται σε εργαζόμενους της Βουλγαρικής Εθνικής Ραδιοφωνίας για την εξαίρετη προσφορά τους.

Η ιστορία όμως της ραδιοφωνίας στην Βουλγαρία ξεκίνησε νωρίτερα. Το 1907 με Σύμφωνο μεταξύ του Πριγκιπάτου της Βουλγαρίας και της Ρώσικης Αυτοκρατορίας, δίπλα στο χωριό Φράγκα (σήμερα Καμενάρ), στα βόρεια της Βάρνας, ξεκίνησε να λειτουργεί ο πρώτος βουλγάρικος ασύρματος τηλέγραφος.

Ο πρώτος ραδιοφωνικός σταθμός άρχισε να λειτουργεί το καλοκαίρι του 1911 στο κατάστρωμα του στρατιωτικού πλοίου «Ναντέζντα» (Ελπίδα) ενώ την 1^η Μαΐου του 1912 πάλι κοντά στο χωριό Φράγκα, άρχισε να λειτουργεί ο πρώτος τακτικός ραδιοσταθμός ξηράς ο οποίος χρησίμευε για την λήψη και την μετάδοση τηλεγραφημάτων από την Βουλγαρία και το εξωτερικό.

Η δημόσια ραδιοφωνική μετάδοση στην Βουλγαρία ξεκίνησε το 1929 όταν ο τεχνικός Γκεόργκι Βάλκοβ, με μια ομάδα μηχανικών, κατασκεύασαν έναν μεταδότη 60 βατ στο Μηχανικό Τμήμα του Στρατιωτικού Εργαστηρίου στην Σόφια. Την τελευταία εβδομάδα του Νοέμβρη 1929 στον αέρα ήχησαν τα λόγια «Άλο, άλο εδώ το Ράδιο Σόφια».

Στις 30 Μαρτίου 1930 ιδρύθηκε η Ένωση των Ερασιτεχνών του Ραδιοφώνου «Ρόντνο Ράντιο». Μεταξύ των ιδρυτών ήταν οι διάσημοι διανούμενοι καθηγητής διδάκτωρ Ασέν Ζλατάροβ, θεμελιωτής της Βιοχημίας στην Βουλγαρία και πεζογράφος, ο συγγραφέας Ελίν Πελίν, ο διευθυντής του Ειδησεογραφικού Πρακτορείου ΒΤΑ Χένρι Λέβενσον, οι μηχανικοί Ντιμίταρ Μπούνεβ, Νικόλα Τζεμπάροβ, Νικόλα Κολούσκι, ο στρατηγός Βελιζάρ Λάζαροβ, ο διδάκτορ Μίλκο Μπαλάν, ο καθηγητής Σάσα Ποπόβ, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης θεάτρου και όπερας Στοΐλ Στοΐλοβ κ.ά. Η ένωση ζήτησε εκχώρηση της ραδιοφωνικής μετάδοσης στην Βουλγαρία και ο υπουργός Σιδηροδρομικών Μεταφορών, Ταχυδρομείων και Τηλέγραφων, Πέτκο Στάινοβ, τους διέθεσε κτήριο στην οδό Μπενκόβσκι № 3, στο κέντρο της Σόφιας, όπου ο Γκεόργκι Βάλκοβ τοποθέτησε τον μεταδότη που είχαν δημιουργήσει στο Μηχανικό Τμήμα του Στρατιωτικού Εργοστασίου και κεραία. Εξοπλίστηκε και το πρώτο ραδιοφωνικό στούντιο.

Τον Μάιο του 1930 έγιναν οι πρώτες δοκιμαστικές εκπομπές με τα λόγια «Προσοχή, μεταδότης Ρόντνο Ράντιο, Σόφια». Τον Ιούλιο ξεκίνησε τακτικό πρόγραμμα τέσσερις μέρες την εβδομάδα από τις 18:20 έως τις 20:00 το βράδυ. Το «Ρόντνο Ράντιο» μετέδιδε στα 329 m/912 kHz και ακουγόταν ως το Πέρνικ, το Κιουστεντίλ, την Ντούπνιτσα, το Τσερβέν μπριαγκ, το Λομ και όταν είχε καλό καιρό έφτανε μέχρι και το Σούμεν.

• Η Βουλγαρική Ραδιοφωνία έχει αλλάξει στέγη τέσσερις φορές

Το πρώτο βουλγάρικο ραδιόφωνο ήταν δημόσιο. Οι δημιουργοί του ήταν εθελοντές, χρησιμοποιήθηκε ο μεταδότης της Πρώτης Στρατιωτικής Μηχανικής Μεραρχίας και το κράτος εξασφάλισε το κτήριο. Το φθινόπωρο του 1930 οι μηχανικοί Γκεόργκι Γκεοργκίεβ, Μαρίν Μαρίνοβ και ο πρίγκιπας Μεχμέντ Ραφίκ από το Ράδιο Βιέννα που ήταν εγγονός του τελευταίου σουλτάνου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, Αμπνούλ Χαμίντ, δημιούργησαν νέο μεταδότη που μετέδιδε στα  318.8 m/940 kHz.

Από τότε οι εκπομπές του «Ρόντο Ράντιο» έγιναν καθημερινές και διαρκούσαν τρεις ώρες. Ηχούσαν διασκεδαστική, χορευτική και παραδοσιακή μουσική, πληροφορίες για το χρηματιστήριο, ειδήσεις από το δελτίο τύπου του ΒΤΑ, παιδικές εκπομπές, εκκλησιαστικές λειτουργίες, ραδιοφωνικές θεατρικές παραστάσεις και συζητήσεις. Από το 1931 άρχισαν αναμεταδόσεις ξένων ραδιοφωνικών σταθμών. Με μεγάλο ενδιαφέρον το κοινό παρακολουθούσε τις ζωντανές μεταδόσεις συναυλιών, εορτασμών κ.ά. Σιγά σιγά άρχισαν να δημιουργούνται τοπικά ράδιο κλαμπ στο Πλόβντιβ, στην Στάρα Ζαγκόρα και σε άλλες πόλεις. Το 1933 ιδρύθηκε το «Ράδιο Βάρνα» με εορταστική συναυλία που μεταδόθηκε ζωντανά και από τον ραδιοφωνικό σταθμό στην Σόφια.

Στις 18 Δεκεμβρίου 1933 στήθηκε νέος μεταδότης στην περιοχή Λάγκερα της Σόφιας με 2 κεραίες από 63 μέτρα. Ο νέος μεταδότης ονομάστηκε «Ράδιο Σόφια» και εξέπεμπε σε μήκος κύματος 352.8 m καλύπτοντας μεγάλο μέρος της Βουλγαρίας. Το «Ρόντνο Ράντιο» μετονομάστηκε σε «Βουλγάρικη Ραδιοφωνική Ένωση». Μετά το πραξικόπημα του 1934 δημιουργήθηκε «Γενική Διεύθυνση Ανακαίνισης» που ανέλαβε την διοίκηση της λογοκρισίας και της προκρατικής προπαγάνδας και από τότε οι δυο μεταδότες εξέπεμπαν υπό την κοινή ονομασία «Ραδιοφωνική Ένωση Ράδιο Σόφια». Με το Διάταγμα του Βασιλιά Μπορίς Γ΄ από το 1935 η κυβέρνηση άρχισε να ελέγχει το ραδιοφωνικό πρόγραμμα ενώ το περιοδικό της Ραδιοφωνικής ένωσης «Ράδιο Σόφια» σταμάτησε να εκδίδεται. Οι εκπομπές για το εξωτερικό, του οποίου συνεχιστές είναι οι ξένες συντάξεις του Ράδιο Βουλγαρία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική σύνταξη της Βουλγαρικής Ραδιοφωνίας, ξεκίνησαν στις 16 Φεβρουαρίου 1936. 

• Το Ράδιο Βουλγαρία γιορτάζει την 84η επέτειό του

Σήμερα στην Βουλγαρία τα μήντια νομικά είναι ανεξάρτητα. Ζούμε στην εποχή της υψηλής τεχνολογίας και ένα από τα επιτεύγματά της είναι τα μηνύματα να φτάνουν άμεσα στο άλλο άκρο της γης μέσω δορυφόρων και του διαδικτύου. Ζούμε στην εποχή της ψηφιοποίησης και οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αναρωτιούνται ποιό θα είναι το μέλλον της Ραδιοφωνίας.

Επιμέλεια: Αγάπη Γιορντανόβα