“Ben de bir gün gideceğim

Otlar ve tozun üzerinde ben biteceğim

Biri bana ağıt yakacak, diğeri lanetleyecek

Ancak şarkılarım daima okunacak”

Aslında Vazov, Kurtuluş sonrası ile Birinci Dünya savaşı arasında  tüm savaşları yaşayan tek ünlü Bulgar yazarıdır. Artı bütün bu olaylara ilişkin birçok şiir de bırakmış ardında. Bulgaristan’ın kurtuluşu sonrası “Şumi Maritsa” şarkısı, Bulgaristan’ın marşı seçilmiştir. Sözleri Bulgaristan öğretmeni Nikola Jivkov’a ait olurken Vazov bu şiiri redakte ediyor ve onun varyantı resmen kabul görüyor.

“Az sım Bılgarçe...” şiirinin sözleri belki de Bulgar edebiyatında yer alan çoçuk şiirleri arasında en ünlüsüdür. Farklı besteciler bu şiire müzik bestelemiştir. Emanuil Emanuilov’ın bestesini dinliyoruz:

“Bulgaristan’ı sevdim ve ona şarkılar adadım, onun olağanüstü güzel doğasına şarkılar söyledim, çünkü ben ona hayran kaldım, ben onun tarihinin derinliklerine indim, çünkü geçmiş bir hayattaki muhteşemliğine esir oldum...” Bu sözleri Vazov,  hayatının sonunda kaleme alıyor. Bütün bu duygular da, müziğinin Panayot Pipkov’a ait olan “ De e Bılgariya” (Bulgaristan nerededir) şiirine yansıtmıştır.

Çeviri: Şevkiye Çakır