Θρύλοι για τους βογιάρους

δημοσίευση: 10/29/09 1:38 PM

Ακούστε την εκπομπή

Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

Ο τίτλος «βογιάρος» έφεραν οι μεσαιωνικοί Βούλγαροι αριστοκράτες, που ήταν στο περίγυρο του Βουλγάρου βασιλιά και συμμετείχαν στην επίλυση των προβλημάτων του κράτους. Οι βογιάροι κατείχαν τα ανώτερα διοικητικά και στρατιωτικά αξιώματα. Κάποιοι απ’ αυτούς είχαν και αυτόνομα κτήματα έξω από την πρωτεύουσα.

Ένα μέρος των βογιάρων παρέμειναν ανεξάρτητοι Βούλγαροι ηγεμόνες πολλά χρόνια μετά την επιδρομή των Οθωμανών στα τέλη του 14 αιώνα. Άλλοι χάθηκαν. Και οι λίγοι εκπρόσωποι της τάξης τους που επιβίωσαν, από την παλιά πρωτεύουσα σκορπίστηκαν, ψάχνοντας για καταφύγιο, αλλά έχασαν τους τίτλους τους, τη θέση στην κοινωνία και τα πλούτη τους. Ποιο μέρος έχει αυτή η μεσαιωνική τάξη στην λαϊκή τέχνη;

Ο θρύλος για τον ανεπίτρεπτο έρωτα μιας κόρης βογιάρου και ενός νεαρού από το λαό, διασώζεται στα πέτρινα ερείπια της δεύτερης βουλγαρικής πρωτεύουσας, Πρεσλάβας. Η ιστορία αρχίζει στην παλιά πόλη, τα ψηλά τείχη της οποίας περιέβαλλαν τα βασιλικά παλάτια και τα κτήματα των βογιάρων, τις πολλές εκκλησίες και μοναστήρια. Τα γεγονότα όμως μας μεταφέρουν στα περίχωρα της πόλης, στην τοποθεσία Πατλέινα. Τώρα θα ακούσουμε την αφήγηση του Αλεξάντερ Γκόρτσεφ, διευθυντής της Εθνικής Ιστορικής και Αρχαιολογικής διατηρητέας με μουσείο "Μεγάλη Πρεσλάβα".

"Οι δύο ερωτευμένοι έφυγαν από την πόλη, αλλά οι φρουροί του βασιλιά τους είδαν. Οι γονείς της κοπέλας έστειλαν διώκτες για να τους φέρουν πίσω. Οι δύο νεαροί κρύφθηκαν σε μια σπηλιά, αλλά οι διώκτες τους πρόφτασαν. Τότε η κόρη του βογιάρου άρχισε να ρίχνει πίσω της τα φλουριά, που πήρε από το σπίτι της πριν να φύγει. Οι στρατιώτες, που τους έδιωχναν, χτυπήθηκαν για τα χρήματα. Έτσι οι ερωτευμένοι κατόρθωσαν να φύγουν και να κρυφθούν. Όπου έπεσαν τα φλουριά, φύτρωσαν κίτρινες τουλίπες. Μέχρι σήμερα στην τοποθεσία αυτή φυτρώνει αυτό το σπάνιο είδος τουλιπών και γι’ αυτό ο τόπος είναι διατηρητέα", λέει ο ιστορικός Αλεξάντερ Γκόρτσεφ.

Άλλος λαϊκός θρύλος μας μεταφέρει στην τρίτη μεσαιωνική πρωτεύουσα της Βουλγαρίας, το Βελίκο Τίρνοβο. Κοντά της βρίσκεται μια τοποθεσία που φέρει το όνομα Βασιλικό λιβάδι. Εκεί διασώθηκαν απομεινάρια ενός μεσαιωνικού κάστρου. Κατά τον θρύλο, κάποτε εκεί υπήρχε βασιλικό παλάτι, όπου η οικογένεια του Βουλγάρου βασιλιά, περνούσε τα καλοκαίρια. Λένε ότι σε κρυφό τούνελ κάτω από το παλάτι είναι κρυμμένα επτά πέτρινα σκεύη γεμάτα χρυσό, πολύτιμες πέτρες και κοσμήματα. Και πάνω σε μαρμάρινο τραπέζι στο υπόγειο τοποθετήθηκαν τρία βασιλικά στέμματα και σκήπτρο – σύμβολα του βουλγαρικού κράτους μαζί με το χριστιανικό σταυρό. Ίσως ο θρύλος αυτός διατηρεί κατά τους αιώνες την πίστη του λαού ότι το βουλγαρικό χριστιανικό κράτος πάλι θα ανατείλει μετά τις οθωμανικές επιδρομές.

Στο Δυτικό Αίμο, στην όμορφη βαθιά χαράδρα του ποταμού Γκαμπρόβνιτσα, βρίσκεται ένα μικρό, αλλά μοναδικό μοναστήρι, γνωστό με το όνομα "Οι επτά βωμοί". Το αποκαλούν έτσι, επειδή στο καθολικό του με ασυνήθιστο τρόπο ενώθηκαν επτά επιμέρους παρεκκλήσια. Υπάρχει θρύλος ότι το μοναστήρι ιδρύθηκε το 11 αιώνα από επτά βογιάρους.

Ένας άλλος θρύλος σχετίζεται το μοναστήρι με τον Βούλγαρο βασιλιά του γένους του Σαμουήλ, Πέταρ Ντελιάν, ο οποίος το 1040 πρωτοστατεί σε εξέγερση εναντίων της βυζαντινής κυριαρχίας στα βουλγαρικά εδάφη. Ο θρύλος λέει ότι δύο αδερφοί του ιδρύουν το μοναστήρι. Αργότερα, ο ίδιος ό Πέταρ Ντελιάν θάφτηκε στη μονή. Σύμφωνα με άλλο θρύλο το μοναστήρι ερημώθηκε κατά τις οθωμανικές επιδρομές του 14ου αιώνα. Στην καταστροφή αυτή ο πατριάρχης της βουλγαρικής λογοτεχνίας Ιβάν Βάζοφ, αφιερώνει τη μπαλάντα "Το σήμαντρο χτυπάει", την οποία συνέγραψε στο ίδιο το μοναστήρι.

Όχι πολύ μεγάλο, αλλά καλά διατηρημένο το μοναστήρι είναι πόλο έλξης πολλών χριστιανών και ανθρώπων με ενδιαφέρον για τα πολιτιστικά και τα ιστορικά αξιοθέατα.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα

По публикацията работи: Ρουμιάνα Παναγιώτοβα

Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Διαδώστε

Θρύλοι για τους βογιάρους

Περισσότερα στην κατηγορία

Παιδιά φτιάχνουν μαρτενίτσες στο μουσείο «Αχινόρα» του Καζανλάκ

Το Απρίλτσι περιμένει χιλιάδες επισκέπτες στην Γιορτή του λαρδιού και του ρακόμελου

Η γιορτή του κρασιού ως μέρος του βουλγαρικού πολιτισμού και τελετουργικότητας