Η τέχνη της μετάφρασης και ακόμα περισσότερο η τέχνη της ερμηνείας είναι μοναχική απασχόληση που χρειάζεται εσωτερική ηρεμία και ένα βαθύ και ευρύ πνεύμα που να αγκαλιάζει όλο το σύμπαν.

«Η μετάφραση χρειάζεται έρευνα και πολύ γράψιμο, λέει η φιλόλογος Μαρίνα Ντελιβλάεβα. Δημιουργείς έναν νέο κόσμο από έναν ήδη υπάρχοντα και χρειάζεται εσωστρέφεια για να το πετύχεις. Γι’ αυτό όταν μεταφράζω έχω ανάγκη να εναλλάσσω τα βιώματά μου με την "φλυαρία" της διδασκαλίας». 

Η Μαρίνα βρήκε το βιβλίο της Ευγενίας Φακίνου «Η μεγάλη πράσινη» πριν 17 χρόνια στην Ελληνική σύνταξη του Ράδιο Βουλγαρία όπου εργαζόταν και αποφάσισε να μεταφράσει και στα βουλγάρικα την ιστορία μιας γυναίκας που τόλμησε να ταξιδέψει πέρα από τον καθωσπρεπισμό.  «Η μεγάλη πράσινη» είναι ο όρος που χρησιμοποιούσαν οι Αιγύπτιοι για την θάλασσα.

«Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έπλεαν τον Νείλο αλλά φοβήθηκαν την ανοιχτή πράσινη πελαγίσια θάλασσα, εξηγεί τον τίτλο η συγγραφέας που γεννήθηκε το 1945 στην Αλεξάνδρεια. Δεν τόλμησαν. Δεν έγιναν ποτέ θαλασσοπόροι. Έβαλαν τους Κρήτες να τους κάνουν το εμπόριο και τη ναυτιλία. Η μεγάλη πράσινη είναι η πρόκληση που δεν αποδεχθήκαμε ποτέ. Όλες οι τολμηρές ιδέες που δεν πραγματοποιήσαμε. Όλα τα περιπετειώδη ταξίδια που δεν κάναμε. Όλοι οι έρωτες που ονειρευτήκαμε. Η μεγάλη πράσινη είναι η ελπίδα ότι κάποτε θα τολμήσουμε».

Η Μαρίνα Ντελιβλάεβα έχει μπάτσελορ από το Πανεπιστήμιο της Σόφιας «Άγ. Κλήμης της Αχρίδας» στην Νεοελληνική Φιλολογία και μάστερ στην Ειδικότητα «Μεταφραστής-συντάκτης με ελληνική και ισπανική γλώσσα».

«Η νεοελληνική φιλολογία μου έδωσε ορίζοντα και με έμαθε να βλέπω τους συσχετισμούς στην ιστορία, στον πολιτισμό και στις τέχνες», λέει η Μαρίνα σε συνέντευξή της στο ονλάιν μήντια «Οι επιτυχημένοι», για ανθρώπους αγαπούν την δουλειά τους και ενεργά αλλάζουν το περιβάλλον δημιουργώντας ένα καλύτερο μέλλον για τους ανθρώπους.

Η Μαρίνα είναι από τους πιο απασχολημένους ανθρώπους. Διδάσκει, μεταφράζει, εκδίδει ονλάιν περιοδικό για λογοτεχνία και τέχνη και ταυτόχρονα είναι μητέρα. Πριν λίγες μέρες γέννησε το τρίτο της παιδί. Τα παιδιά της δεν ξέρουν τι σημαίνει Σαββατοκύριακο με την συνηθισμένη έννοια. Πάντοτε κάτι διαβάζει, γράφει, βλέπει ταινίες, παραστάσεις, εκθέσεις και συχνά τα παίρνει μαζί της. Αρχίζοντας σιγά σιγά να συνειδητοποιούν πως αυτό είναι λίγο παράξενο τα παιδιά της την ρωτάνε γιατί δουλεύει τόσο πολύ αλλά η μόνη της απάντηση είναι ότι της αρέσει. 

«Θυμάμαι όταν άρχισα να γεννάω την δεύτερη φορά και ξέροντας πια ότι πρόκειται για μια διαδικασία που χρειάζεται αρκετό χρόνο πρώτα τελείωσα την σύνταξη της συνέντευξης που είχα πάρει, την δημοσίευσα και μετά πήρα το σακίδιό μου και πήγα στο νοσοκομείο», λέει  η Μαρίνα.

Η μητέρα της Μαρίνας ήταν δασκάλα Βιολογίας και Χημείας και ο παππούς της ήταν επίσης δάσκαλος. Η ίδια μεγάλωσε σε σχολικές αίθουσες πριν πάει σχολείο και από την μητέρα της έμαθε να είναι προσεχτική προς τις ανάγκες των μαθητών. Η Μαρίνα έχει συναίσθηση πως κάθε γλώσσα είναι ένα πολύπλοκο σύστημα σκέψης και διδάσκει εμπειρικά μέσα από τον πολιτισμό για να μπορέσουν οι μαθητές της να καταλάβουν την νοοτροπία των Ελλήνων.

Από τότε που τελείωσε τις σπουδές της έχει διδάξει σε νηπιαγωγεία, φροντιστήρια ξένων γλωσσών και στο πανεπιστήμιο. Στην συνέχεια συνεργάστηκε με την Ελληνική Σύνταξη του Ράδιο Βουλγαρία, με την ελληνική πρεσβεία στην Σόφια και έχει δουλέψει σε ελληνικές εταιρίες. Είναι ενεργό μέλος του Ελληνο-Βουλγάρικου Πολιτιστικού Συνδέσμου Αριστοτέλης στην Σόφια. Ταυτόχρονα μεταφράζει βιβλία και υπότιτλους ταινιών. Το 2011 όμως βρήκε το λειτούργημά της – δημιούργησε το ψηφιακό περιοδικό Jasmin.bg το οποίο προσπαθεί να είναι γέφυρα ανάμεσα στους καλλιτέχνες και το κοινό. Εκεί μαθαίνουμε περισσότερα για τους εικαστικούς της Βουλγαρίας, για την τέχνη και τους ανθρώπους και ρίχνουμε μια ματιά πίσω από την αυλαία ερχόμενοι σε επαφή με ξένους δημιουργούς, έργα και τάσεις.