Η Βουλγαρία δεν έχει επιτρέψει ούτε μια σημαία της να αιχμαλωτιστεί ενώ έχει αιχμαλωτίσει 67 ξένες σημαίες. Φέτος στον αγιασμό θα συμμετάσχουν 8 σημαίες - Ιερά Κειμήλια από τάγματα πεζικού του Βελίκο Τάρνοβο, της Ρίλα, του Λομ, του Τσερνομέν, του Ντραγκομάν, της Σίπκα και του Σέινοβο και ενός τάγματος ιππικού. 3 από αυτές έχουν σωθεί από αιχμαλωσία κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.15 σημαίες - Ιερά Κειμήλια μπορούν αν ειδωθούν στην έκθεση «Ο Βουλγάρικος Στρατός – η αρχή» με την οποία το Εθνικό Μουσείο Στρατιωτικής Ιστορίας σημειώνει 147 χρόνια από την δημιουργία των Βουλγάρικων Ενόπλων Δυνάμεων. Μεταξύ των εκθεμάτων είναι ακόμα στολές, όπλα και μετάλλια που διηγούνται για το μαχητικό πνεύμα των Βουλγάρων στρατιωτών.
Κάθε χρόνο στις 6 Μαΐου η Βουλγάρικη Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά με το παλιό ημερολόγιο τον Άγιο Γεώργιο, προστάτη των στρατιωτών. Στην Βουλγαρία τότε σημειώνουμε την Ημέρα Θάρρους και την γιορτή των Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτήν την μέρα τελείται επίσημος αγιασμός των βουλγάρικων στρατιωτικών σημαιών.
«Οι σημαίες αποτελούν ανώτατο σύμβολο του έθνους και του στρατού, λέει για στο Ράδιο Βουλγαρία η Νταγιάνα Κόστοβα, υποδιευθυντής του Εθνικού Μουσείου Στρατιωτικής Ιστορίας. Οι σημαίες που αγιάζονται με καθαρμό και ευλογία στις 6 Μαΐου είναι σημαίες που έχουν ανεμιστεί σε στρατιωτικές επιχειρήσεις και μαρτυρούν την ορμή για την νίκη και την δόξα αλλά και την πίκρα της ήττας. Οι σημαίες αυτές ονομάζονται Ιερά κειμήλια του Βουλγάρικου Στρατού».
Οι σημαίες αυτές φυλάσσονται στο Εθνικό Μουσείο Στρατιωτικής Ιστορίας και θυμίζουν την αυταπάρνηση με την οποία τις έσωσαν οι Βούλγαροι στρατιώτες. Π.χ. στα τέλη του πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου περίπου 110 000 Βούλγαροι στρατιώτες βρίσκονταν, από το 1918 και τουλάχιστον έως το 1921, σε αιχμαλωσία στη Σερβία, την Ελλάδα, τη Ρωσία και στα εδάφη της, στην Ασία, στην Ιταλία, στην Αγγλία και στις αποικίες της στη Βόρεια Αμερική, την Αφρική, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, στη Γαλλία και τις αποικίες της στην Αφρική και την Νότια Αμερική. Αυτοί οι άνθρωποι κρατήθηκαν σε απάνθρωπες συνθήκες και τους χρησιμοποίησαν ως εργατικό δυναμικό αλλά δεν παρέδωσαν τις σημαίες των ταξιαρχιών τους.
Όλες οι στρατιωτικές σημαίες που βρίσκονταν στα χέρια των αιχμαλώτων σώθηκαν και τιμήθηκαν με ειδικά σύμβολα ενώ οι άνθρωποι που συμμετείχαν στη διάσωσή τους έλαβαν ειδικό μετάλλιο «Για την σωτηρία σημαίας» που δημιουργήθηκε το 1922.
«Η σημαία του 15ου τάγματος πεζικού από το Λομ σώθηκε γιατί το 1918 την έθαψαν και έκαψαν στην θέση της ένα μουσαμά, λέει η κυρία Κόστοβα. Στο υπουργείο Αμύνης έφτασε μετά από πολλές περιπέτειες το 1919. Την σημαία του 25ου τάγματος από το Ντραγκομάν την έκρυβαν 12 μερόνυχτα αλλά κι αυτή κατάφερε να φτάσει στην Σόφια. Η σημαία του 35ου τάγματος από την Βράτσα έμεινε τυλιγμένη γύρω από το σώμα του πρωθυπολοχαγού Άγγελ Γιάντσεβ ο οποίος ήταν πυροβολημένος αλλά το απέκρυψε για να μην προδοθεί η σημαία. Ο Γιάντσεβ επέστρεψε στην Βουλγαρία μετά από 9 μήνες και τότε επέτρεψε να του βγάλουν την σφαίρα η οποία φυλάσσεται μαζί με το μετάλλιό του «Για την σωτηρία της σημαίας» στο Στρατιωτικό Μουσείο».
Σύμφωνα με τους κανόνες της Εκκλησίας μια στρατιωτική σημαία αγιάζεται μόνο μια φορά τελετουργικά, όταν παραδίδεται στο στρατιωτικό σώμα.
«Τέτοιος αγιασμός έγινε στις 6 Μαΐου του 1937 όταν ο βασιλιάς Μπορίς Γ΄ παρέδωσε νέες σημαίες στα στρατιωτικά σώματα σαν σύμβολο της αναγέννησης της δύναμης του βουλγάρικου στρατού, μετά την υποτιμητική για την Βουλγαρία Συνθήκη του Νεϊγύ, λέει η κυρία Κόστοβα. Κατά την τελετή αυτή κάθε σημαία καρφώθηκε στο κοντάρι της με χρυσή πρόκα και ειδικό για την περίσταση χρυσό σφυρί. Στην συνέχει έλαβε χώρα η πιο πολυπληθής παρέλαση στην ιστορία της Βουλγαρίας πριν το 1944. Το 1937 μαζί με την παρέλαση οι κάτοικοι είδαν για πρώτη φορά και εορταστικά πυροτεχνήματα».
Από τότε οι στρατιωτικές σημαίες αγιάζονται δυο φορές τον χρόνο με καθαρμό και ευλογία - στις 6 Ιανουαρίου (Θεοφάνια) και στις 6 Μαΐου (Άγιος Γεώργιος). Τότε είναι αφορμή οι πολίτες να τις προσκυνήσουν και να αποτίσουν φόρο τιμής σε όσους συμμετείχαν στις μάχες για την ελευθερία της χώρας.
Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα
Φωτογραφίες: bgnes, Πολεμικό Ιστορικό Μουσείο
