Historia me e re e Bullgarisë është një varg bredhjesh dhe mundimesh në kërkimin e vëllait të madh ose të shpëtimtarit. Në dy Luftërat Botërore vëllai i madh ishte në Berlin, pas kësaj në Moskë, ndërsa sot në Bruksel. Ndërsa kërkimi i shpëtimtarit vazhdon edhe sot, me gjithë se Bullgaria është anëtare, edhe pse me i varfri, i klubit më të pasur në botë. Gjatë viteve shpëtimtari mishërohej në personin e politikanëve dhe partive të ndryshme, por njëri prej tyre gjithmonë rrezatonte një dritë të veçantë fisnike. E kishim lënë në harresë, por Sinodi i Shenjtë i Kishës ortodokse bullgare na rikujtoi.
Simeon Sakskoburgora hyri në historinë bullgare në vitin 2001, premtoi mirëqenie brenda 800 ditëve dhe ne e zgjodhëm Kryeministër. Qe nga ajo kohë shumë prej nesh përjetonin vështirësi me të qenët e tij –i shpallur pas vdekjes së të atit Boris të III për mbret të bullgarëve, por kurrë nuk ka sunduar dhe kurrë nuk ka abdikuar, fisniku u kthye pas viteve të kaluara në mërgim për të marrë postin Kryeministër të Republikës së Bullgarisë. Fati i tij nuk ndryshon shumë nga fati i “shpëtimtarëve” të tjerë, pas mandatit katër vjeçar mbreti që nuk mbretëroi ra në harresë, mirëqenia e premtuar kështu dhe nuk erdhi, por nga java e kaluar mbreti- republikan përsëri ka vend në titujt kryesor të gazetave. Sepse Kisha ortodokse bullgare vendosi, se ish kryeministri do të përmendet në të gjitha lutjet fetare nëpër kisha dhe manastire si mbret i bullgarëve në kohën e meshave publike dhe private.
Kështu kriza e identitetit, e cila e shoqëron Bullgarinë prej dekadash, përjeton një kulm të ri. Sepse për të folur për mbret të bullgarëve në një republikë është diçka jo adekuate. Në mënyre relativisht adekuate reagoi pushteti laik në personin e Presidentit, i cili i bëri apel Sinodit të Shenjtë të rimendojë vendimin e vet, të marrë në prag të 1150 vjetorit të krishterimit të bullgarëve.
Në qoftë se do të ndjekim logjikën, dalja në zgjedhjet parlamentare në vitin 2001 dhe kryesimi i kabinetit në republikën parlamentare është heqja dorë nga pretendimet monarkike. Simeon Sakskoburgota pranoi emrin e tij civil dhe postin republikan, por nuk hoqi dorë nga kurora. Ndërsa në ndërgjegjen e bullgarëve fisniku la shijen e hidhur të qëllimit të tij jo të fshehtë të kthimit në atdhe – pas tërheqjes së tij nga politika Sakskoburgota vazhdoi të punojë vetëm për rikthimin e ish pronave të tij. Si shumë paraardhës të tij në rolin e shpëtimtarit, mbreti hyri në politikë për të zgjidhur çështjet e veta personale. Tani Simeoni duhet të përmendet në lutjet fetare si mbret i bullgarëve. Çfarë do qofshin të ishin motivet e klerit të lartë, vendimi i tij i befasishëm vështirë do të arrijë ta rikthejë besimin vazhdimisht në shkrirje të besimtarëve në Kishën ortodokse bullgare.
Përgatiti në shqip: Sofia Popova
Bullgaria do të mirëpresë rreth 200 nxënës dhe të rinj nga e gjithë bota, të cilët do të marrin pjesë në Olimpiadën e parë Ndërkombëtare të Inteligjencës Artificiale, të krijuar nga bullgarët. Në garë kanë konfirmuar pjesëmarrjen 44 ekipe, dy prej..
Një studim i kompanisë së zgjidhjeve të biznesit "Moneypenny" tregon Sofjen si qytetin më të mirë për një evropian mesatar për të jetuar pas daljes në pension, shkruan revista "FORBES". Renditja merr parasysh faktorë të tillë si kostoja mesatare e..
Një shumicë e konsiderueshme e të rinjve në vendin tonë - 89%, e shohin zhvillimin e tyre në pesë vitet e ardhshme jo jashtë vendit, por në Bullgari, sipas një studimi të ri nga Agjencia e Analizës së Opinionit të Konsumatorëve JTN dhe Platforma..
Ideja kryesore e konkursit është të stimulojë potencialin krijues të të gjithë bullgarëve patriotë të moshës shkollore dhe parashkollore, të ruajë..