Programi i ditës
Madhësia e tekstit
Radioja Kombëtare Bullgare © 2024 Të gjitha të drejtat janë të rezervuara

Të lidhurit e djathit

Një rrip i kuq, një vezë e zier dhe hallvë e bardhë – këto janë gjërat e nevojshme për momentin më të gëzuar të festës së Të Lidhurve të Djathit.
Foto: BGNES
Në kalendarin e dimrit të bullgarëve ka disa festa, në të cilat bëhet një pastrim ritual me ujë. Ndërsa në kufirin midis dimrit dhe pranverës ndizen zjarret rituale, me të cilat bullgarët presin stinën e re. Festat që shoqërohen me ndezje zjarri dhe kapërcimin e tij për shëndet janë disa. Me data të caktuara janë Gjyshja Marta (1 mars) dhe Evangjelizmoi (25 mars). Para tyre shënohen Të Lidhurit e Djathit.

Pikërisht tetë javë para Pashkëve ortodokse fillon periudha e gjatë e kreshmëve, gjatë së cilës të krishterët nuk hanë ushqime me prejardhje kafshore. Në vigjiljen e kreshmëve është tryeza e fundit, në të cilën lejohen produktet e qumështit, përfshi dhe djathi, nga vjen emërtimi Të Lidhurit e Djathit. Një javë para kësaj ndalohet mishi – në Të Lidhurit e Mishit. Javën para kreshmëve populli bullgar ua kushtonte gjërave të ndaluara deri në Pashkë. Çdo ditë hidheshin valle, kurse natën ndizeshin zjarre. Drutë për zjarrin ritual mblidheshin qysh nga dita e Shën Vasilit të Madh – 1 janari. Djemtë në fshat ditë me radhë grumbullonin dru të thatë. Sipas shkencëtarëve festa kishtare e Të Lidhurve të Djathit, kur të krishterët ia falin gabimet njëri-tjetrit, koincidon me një rit pagan, i cili zbatohej vetëm kur kishte hënë të re. Për ritet e vjetra me zjarr mësojmë dhe nga dokumentet kishtare nga shekulli VII, të cilat i ndalonin. Atje shkruan: “Urdhërojmë që të ndalohet ndezja e zjarreve para punishteve dhe shtëpive, si edhe të kapërcehen zjarret sipas ndonjë zakoni të vjetër. Po të bëhet kjo nga një klerik, ai të privohet nga posti, nëse është laik – të shkishërohet.” Megjithë këtë ndalim, në disa rajone të Bullgarisë festa është ruajtur deri më sot.

Shumë i përhapur është riti me zjarr në malin e Rodopeve, si edhe në disa vendbanime në malet Stara Planina dhe Sredna Gora. Në këto vende ndizen zjarre të mëdha, kurse fëmijët hedhin pishtarë të ndezur që të dëbojnë të keqen dhe dimrin. Kapërcimi i zjarrit bëhet për shëndet dhe për mbrojtje nga gjarprit. Sipas besimeve popullore, ai që e kapërcen zjarrin, bëhet i paprekshëm për kafshimin e zvarranikëve të rrezikshëm. Është interesant fakti se ky rit nuk është i njohur ndër sllavët lindorë dhe perëndimorë. Disa studiues pohojnë se ai është trashëgimi nga popullsia më e vjetër e tokave tona. Në mbrëmjen festive të Të Lidhurve të Djathit këndohen këngë dhe hidhen valle. Në shumë fshatra pas ndezjes së zjarreve djemtë hidhnin shigjeta të ndezura në oborrin e vajzës, të cilën e pëlqenin. Në mëngjes vajzat numëronin shigjetat. Ajo që kishte më shumë shigjeta në oborr, konsiderohej më e bukura dhe më e dëshiruara. Djemtë kryenin dhe një zakon tjetër – derisa i hidhnin shigjetat, thoshin vjersha të posaçme, me të cilat kërkonin nga babai i vajzës të lejonte dasmën. Disa nga vjershat madje kishin një kuptim të pahijshëm. Por prindërit nuk e sanksiononin këtë sjellje. Në këtë ditë lejoheshin fjalë dhe veprime më të lira. Sepse gjatë kreshmëve nuk do të kishte as valle festive, as tryeza të pasura. Para se të fillojë mbrëmja festive, bëhej kërkimi ritual i faljes. Të rinjtë ua puthnin dorën të moshuarve dhe kërkonin falje të gabimeve. Vetëm ai që e ka marrë faljen mund të fillonte kreshmët me zemër të pastër.

Një rrip i kuq, një vezë e zier dhe hallvë e bardhë – këto janë gjërat e nevojshme për momentin më të gëzuar të festës së Të Lidhurve të Djathit. Këtë e dinë edhe fëmijët, sepse riti “micërim” zbatohet deri në ditët tona në Bullgari. Me siguri hallva është një dukuri e re dhe ka hyrë ndër ushqimet rituale më vonë. Dikur mbi tryezë lidhnin një rrip të kuq ose një verore. Në fundin e lirë të rripit vinin një vezë, një copë djathi dhe një qymyr. Pastaj e tundnin rripin dhe ai lëvizej në rrotull afër secilit që është ulur në tryezë. Ai që e kapte me gojë, do të ishte i shëndoshë dhe i lumtur gjatë tërë vitit. Riti mbaronte me ndezjen e rripit. Njerëzit besonin se po të digjte mirë, do të kishte të lashta të pasura.

Përgatiti në shqip: Ekaterina Tarpomanova
По публикацията работи: Albena Bezovska


Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Më shumë nga rubrika

Foto: Shoqata e Ansambleve Folklorike Bullgare Jashtë Vendit

Ansamblet folklorike bullgare jashtë vendit janë bërthama e komunikimit social dhe kulturor

Nuk ka statistika që përmbledhin numrin e saktë të grupeve bullgare të vallëzimit jashtë vendit. Por një gjë është e sigurt - këto grupe të krijuara vetë, të shpërndara në të gjitha kontinentet, janë një urë lidhëse e gjallë midis Bullgarisë dhe pjesës..

botuar më 24-06-30 8.05.PD

Ditën e Enjos, barishtet dhe uji fitojnë fuqi magjike

Herët në mëngjes djemtë dhe vajzat mblidhen nëpër livadhe që të luajnë me diellin. “Besohet se atëherë dielli luan sepse është solstici më i gjatë i vitit” – kjo është gjëja më e rëndësishme që duhet ditur për Ditën e Enjos, sipas tetëvjeçarit Ivo..

botuar më 24-06-24 6.30.PD

Plovdivi fton dashamirët e profesioneve të harruara në Muzeun e tij Etnografik

Një Muze Etnografik Rajonal në Plovdiv hap dyert për edicionin e 16-të të Javës së Artizanateve Tradicionale, raportojnë organizatorët e muzeut. Hapja është në Ditën e Enjos (24 Qershor), e nderuar në traditën tonë popullore si dita e barërave dhe fuqisë..

botuar më 24-06-24 5.30.PD