Programi i ditës
Madhësia e tekstit
Radioja Kombëtare Bullgare © 2024 Të gjitha të drejtat janë të rezervuara

Përralla popullore për Shën Nikollën

Foto: arkiv
Shën Nikolla, kryepeshkop i Mirës, jetoi në kohën e përndjekjes ndaj të krishterëve. U torturua dhe u hodh në burg, por me të ardhur në pushtet perandori Konstantin i Madh i dha një post të lartë në hierarkinë kishtare. Shenjtori vdiq në moshë të thyer. U bë i njohur me forcat e tij çudibërëse dhe madje pas vdekjes vazhdoi të bënte çudi. Është ndër shenjtorët më të nderuar nga populli bullgar, kurse 6 dhjetori, dita e paraqitjes së tij para Zotit, është një pjesë e ciklit ritual dhe festiv të dimrit.

© Foto: arkiv

Gjella tradicionale në tryezën festive – krap i mbushur me perime dhe arra.

Populli ynë e quan Ditën e Shën Nikollës edhe dita e peshkut. Kjo lidhet me gjellën e detyrueshme në tryezën festive – krap i mbushur me perime dhe arra, e cila i ofrohet shenjtorit në mënyrë rituale. 6 dhjetori gjithmonë përfshihet në periudhën e Kreshmëve të Krishtlindjes, gjatë të cilave të krishterët ortodoksë nuk hanë produkte me origjinë kafshore. Bëhet përjashtim vetëm në disa festa të mëdha kishtare, ndër të cilat është dhe Dita e Shën Nikollës. Krapi doemos duhet të jetë i freskët. Mbushet zakonisht me oriz, stafidhe dhe arra dhe piqet i tërë, por në rajonet e ndryshme e përgatitin sipas recetave vendëse. Pavarësisht nga mënyra e gatimit, peshku duhet të bekohet nga prifti, i cili ka të drejtën të hajë copën e parë të gjellës rituale. Kockat e krapit nuk hidhen, por digjen dhe groposen në vende të posaçme ose shpërndahen në lumë. Për njërën prej kockave në kokën e peshkut besohet se ruan nga sytë e këqij. Prandaj gruaja e ruan dhe e lidh në rrobat e fëmijëve.

Në tryezën festive në Ditën e Shën Nikollës lejohet dhe verë. Rreth saj ulet tërë familja. Dikur më i moshuari kujtonte momente nga jeta e Shën Nikollës. Tregoheshin dhe përralla. Shumica e tyre janë lidhur me besimin se Shën Nikolla ka forcat jotokësore të trimave mitikë. Besohej se ai ka krahë dhe mund të fluturojë. Është shumë interesant besimi se shenjtori mund të jetë njëkohësisht në disa vende. Në një histori folklorike tregohet se një herë ai rrinte me vëllezërit e tij në tryezë. Ata morën vesh se në det kishte stuhi dhe detarët ishin në rrezik. Shën Nikollën e mori gjumi dhe me njërin shpirt mbeti në tryezë, me tjetrin fluturoi dhe mposhti stuhitë detare. Një subjekt tjetër përrallor rrëfen se Shën Nikolla ndërtoi një anije dhe u nis në det bashkë me të vëllanë, Shën Ilian, sunduesi i stuhive. Një qenie mitike detare u përpoq ta zhytë anijen e tyre, por ata e mposhtën. Atëherë ajo iu lut ta lëshonin dhe u transformua në imazhin e Hyjlindëses. Por vëllezërit e zbuluan mashtrimin dhe i shpëtuan njerëzit dhe detin nga kjo forcë e keqe.

Në jetëshkrimin e Shën Nikollës janë përshkruar veprat e tij të mira. Përveç kësaj ai i papajtueshëm ndaj disa dobësive njerëzore. Gjatë vitit 325 perandori Konstantin thirri një koncil në Nike. U mblodhën 318 etër kishtarë. Ky ishte Koncili i parë ekumenik. Atje u dënua doktrina heretike e Arijit. Shën Nikolla i dha një dackë heretikut, duke mos duruar fjalët e tij blasfemuese.

Në përrallat popullore shpesh herë përfshihet tema për papajtueshmërinë e Shën Nikollës ndaj njerëzve që vjedhin dhe gënjejnë. Një herë një njeri bleu dy ikona – të Hyjlindëses dhe të Shën Nikollës, që ta ruajnë shtëpinë e tij nga vjedhësit. Ai u nis bashkë me familjen në troje të larguara dhe kur u kthye, e gjeti shtëpinë e zbrazët. U zemërua shumë se Hyjlindësja nuk e kishte ruajtur shtëpinë nga vjedhësit. Gruaja e mbrojti, pasi ishte me foshnjën në duar. Nuk kaloi shumë kohë dhe sendet e vjedhura u kthyen nga vetë vjedhësi – Shën Nikolla e ndëshkoi kaq sa ai ishte i detyruar t’i kthejë.

Ja dhe një përrallë tjetër. Një njeri shkoi në pyll gjatë dimrit për të mbledhur dru. Hipi në një dru të madh, por atëherë fryu erë e fortë, ra dëborë dhe njeriu u frikësua se nuk do të mund të zbresë. Filloi t’i lutej Shën Nikollës: “I dashur Shën Nikolla, shpëtomë! Çdo ditë do të ndez qiri!” Dhe menjëherë filloi me lehtësi të zbresë. Kur arriti afër tokës, mendoi: “E, tani do të zbres dhe vetë, pse të ndez qirinj!” Atëherë një degë e madhe u thye dhe ra mbi kokën e tij.

Përgatiti në shqip: Ekaterina Tarpomanova
По публикацията работи: Allbena Bezovska


Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Më shumë nga rubrika

Dita e Shën Ignat Hyjmbajtësit - një festë e ngarkuar me pritjen e Zotit të Ri dhe Rilindjen e Diellit

Me 20 dhjetor Kisha Ortodokse Bullgare nderon kujtimin e Shën Ignat Hyjmbajtësit. Sipas besimeve, dhimbjet e lindjes së Nënës së Zotit fillojnë nga kjo ditë. Edhe në këngët popullore thuhet:“Filluan dhimbjet e lindjes së nënës së Zotit”. Në kalendarin..

botuar më 24-12-20 5.40.PD

Nga marmelata e shalqinit e deri tek Dita e Dervishëve - cilat janë "Thesaret e gjalla njerëzore" të Bullgarisë

Tetë tradita autentike bullgare dhe aftësi të përcjella brez pas brezi nga pjesë të ndryshme të vendit u bënë pjesë e Listës Përfaqësuese Kombëtare të Trashëgimisë Kulturore Jomateriale dhe kështu u bënë pjesë e "Thesareve të gjalla njerëzore" të..

botuar më 24-12-12 7.35.PD
Iva Krumova dhe Anabell Casaboff (djathtas)
foto: Agjencia Ekzekutive për Bullgarët Jashtë Shtetit

Anabell Casaboff, një balerinë nga Buenos Aires, e dashuruar me vallet popullore bullgare

Anabell Casaboff është një nga mijëra pasardhësit e bullgarëve në Argjentinë që nuk flasin gjuhën e gjyshërve të tyre, por Bullgaria është çdo ditë e pranishme në jetën e tyre. Ajo është një balerinë e mrekullueshme, kërcen dhe jep mësim baletin klasik, por..

botuar më 24-11-17 8.55.PD