“Unë me shpirt jam këtu në Bullgari dhe prandaj fare nuk e kam të vështirë të shkruaj për të, duke jetuar në mijëra kilometra larg”. Këtë e tha përpara ca kohe shkrimtari Martin Rallçevski. Autori i cili ka lindur në Sofje është autor i afro 10 librave, disa nga të cilët të botuar dhe në gjuhët ruse dhe angleze, është teolog i diplomuar. Gjendja ekonomikeеpriftërinjve në vendin tonë e detyron të emigrojë në Angli. Dhe pavarësisht se pohon se “bullgarët e vërtetë janë këta, të cilët mbeten në Bullgari”, ai nuk pushon të punojë dhe përmes penës së tij për ruajtjen dhe mbrojtjen e gjuhës bullgare dhe të Ortodoksisë. Besimi në pavdekshmërinë më frymëzon, tha Martin Rallçev në intervistën e tij të dhënë për Radio Bullgarinë. Kurse libri i tij i fundit i botuar “Kuptimi në jetë” është i denjë që të filmohet. Disa e përcaktojnë si një libër-ilaç “të trazon thellë në shpirt, duke lënë pak gërvishtje dhe shumë dashuri”.
Çfarë mund t’i detyrojë bullgarët, të cilët jetojnë jashtë shtetit, të kthehen dhe historia më e re bullgare të mund të fitojë nuanca pozitive? Çudi? Si ajo, të cilën Rallçevski e përshkruan në librin e tij për malin Rodopi? Përgjigjen mund ta lexoni në publikimin e Radio Bullgarisë “Shkrimtari Martin Rallçevski: Duhet të besojmë se Bullgaria do të ekzistojë”.
Kisha Ortodokse Bullgare nderon sot Shën Gjergjin Fitimtar - një nga martirët e parë për besimin. Ai jetoi në kohën e perandorit romak Dioklecian dhe iu bashkua ushtrisë si adoleshent. Vetëm 20 vjeç u bë anëtar i këshillit shtetëror. Kur..
Lojërat ku personazhi kryesor është veza, ndoshta nuk janë shumë. Në Gjermani, për shembull, për Pashkë, familjet vizitojnë tempullin, dhe më pas fëmijët kërkojnë vezë në kopsht, të fshehura nga lepurushi i Pashkëve - një simbol i pjellorisë. Megjithatë,..
Kur kemi një rast të veçantë dhe takohemi me të afërm ose miq, në shenjë respekti dhe si kujtim, zakonisht u dhurojmë atyre një dhuratë së bashku me një kartolinë të bukur. Në të kaluarën, kartolina e marrë ruhej si një kujtim i dashur dhe madje..