“Patriku Maksim do të mbetet në kujtesën e të gjithëve me karakterin e tij të jashtëzakonshëm – tregon z. Haxhiev. – Ai jetoi si murg, megjithëse zinte poste me përgjegjësi të madhe në Kishën Ortodokse Bullgare. Ai ishte gjithashtu kryesekretar i Sinodit të Shenjtë dhe përfaqësuesi ynë kishtar në Moskë, ishte gjithashtu mitropolit i Mitropolisë së shenjtë të Llovеçit dhe patrik i Kishës Ortodokse Bullgare në vazhdim të afro 42 viteve. Gjatë tërë jetës së tij Patriku Maksim mbeti një murg i shenjtë, i cili respektonte të gjitha kërkesat e jetës kishtare dhe kurrë nuk shkeli praktikat e vendosura nga Kisha Ortodokse Bullgare. Njerëzit do ta mbajnë mend me karakterin e tij të mirë. Ai u ndesh me shumë sfida dhe ofendime, sidomos gjatë periudhës së ndarjes së kishës sonë gjatë viteve 90 të shekullit të kaluar. Ishte fyer, por kurrë nuk u përgjigj me urrejtje dhe acarim. Mbeti i qetë dhe i mirë, i përballonte vështirë dhimbjet, por tregoi se është një peshkop human, i cili mund të vuajë dhe të falë mëkatet në emër të Zotit. Mund të them se Patriku Maksim është një epokë e tërësishme në kishën tonë!”

© Foto: BTA

Fronëzimi i Patrikut Maksim më 4 korrik të vitit 1971