Pak bullgarë kanë dëgjuar për Penço Semovin, por për atë që krijoi flitet akoma në vendlindjen e tij. Mendje e ndritur dhe talent origjinal, ai është një shembull i vërtetë i bujarisë dhe patriotizmit që ishin karakteristik për bullgarët e pasur pas Çlirimit (1878), të cilët nuk kursyen energji dhe burime “për të mirën e atdheut”.
Ai lindi në fshatin Cvjatkovci në vitin 1873 dhe pak pas kësaj familja e tij u transferua në qytetin e afërt Gabrovo të Bullgarisë Qendrore. Pasi mbaroi klasën e 4-të ai nisi me babanë i cili e njohu me tregtinë përderisa udhëtuan së bashku. Kjo e përcaktoi zhvillimin e tij të ardhshëm si industrialist. Në vitin 1904 Penço Semov u bë aksionar në fabrikën e tekstileve prej leshi në qytetin Gabrovo, ndërsa disa vite më vonë me të atin dhe vëllain themeluan fabrikën e pëlhurave dhe thurjeve “Ivan Semov dhe Bijtë”. Në ato vite qyteti Gabrovo kthehej në një qendër të madhe të tekstilit.
Motoja e Penço Semovit ishte “dashuri, punë dhe këmbëngulje”. Për kujdesin e tij për punëtorët dhe nëpunësit e krahasonin me Henri Ford, ndërsa për mendjemprehtësinë dhe sipërmarrjen tregtare e quajtën “Rokfelerin Bullgar”.
"Përveç inteligjencës, durimit, vullnetit dhe këmbënguljes, ai gjithashtu posedonte guxim, largpamësi dhe fuqi goditëse”, thoshte Todor Burmov, një ish Kryeministër i Bullgarisë dhe një bashkëqytetar i tij. Për atë që u krijua nga industrialisti tregon botimin nga koleksioni i Radio Bullgarisë “Penço Semov – “Rockefelleri bullgar”, i cili lindi i varfër dhe krijonte tërë jetën”.
Redaktore: Darina Grigorova
Përgatiti në shqip: Svetllana Dimitrova
“Sot festojmë një përvjetor: 139 vjet nga Lufta Serbo-Bullgare dhe fitorja e ushtrisë së re bullgare. Ashtu si Bashkimi i Bullgarisë është vetëm çështje bullgare, kështu edhe fitorja në këtë luftë është fitore vetëm e ushtrisë bullgare”. Ministri i..
Sot, më 6 nëntor, mbushen 104 vjet nga aneksimi i Krahinave Perëndimore (rajonet kufitare juglindore të Serbisë me popullsi bullgare) në vitin 1920. Aneksimi u bë sipas Traktatit të Paqes të Neuilly të vitit 1919 , i cili i dha fund Luftës së Parë..
Kisha jonë Ortodokse nderon sot kujtimin e anargjirëve dhe mrekullibërës të shenjtë Kozma dhe Damian, të cilët jetuan në shekullin e IV-të. Të dy ishin vëllezër nga Asiria, Azia e Vogël. Babai i tyre ishte një grek pagan që vdiq herët. Nëna e tyre..
Ditën e tretë pas Lindjes së Krishtit, më 27 dhjetor, Kisha jonë Ortodokse nderon kujtimin e Shën Stefanit - martirit të parë të krishterë. Emri i tij..