Pikërisht në kushtet e ashpra të jetës, ku vështirësitë janë diçka e zakonshme, puna e studiuesve do të ishte pothuajse e pamundur pa një bashkëpunim të ngushtë dhe miqësor midis bazave të shteteve të ndryshme. Argjentina është një vend që është i pranishëm në Antarktidë për më shumë se 120 vjet dhe ka baza të përhershme në kontinent. Bashkëpunimi i ngushtë mes dy vendeve u vu në pah nga konferenca "Argjentina dhe Bullgaria për Antarktidën. Miqësia dhe sinergjia, një hap përtej kufijve të bashkëpunimit", e cila u organizua në Universitetin e Sofjes "Shën Kliment Ohridski". Në këtë aktivitet morën pjesë kundëradmirali Marcelo Tarapov, kryetar i Akademisë së Antarktikut të Argjentinës, ndërsa nga ana bullgare morën pjesë kapiteni i gradës së dytë Nikollaj Danaillov dhe Prof. Dr. Nesho Çipev, specialist për ekosistemet dhe biodiversitetin.

Vizita e kundëradmiralit Marcelo Tarapov lidhet me ekspeditën e tretë detare të Antarktidës, e cila do të niset nga Bullgaria më 7 nëntor.

Për Radio Bullgarinë, kundëradmirali Tarapov theksoi bashkëpunimin e frytshëm midis Bullgarisë dhe Argjentinës në kontinentin e akullt:

"Bullgaria funksionon mrekullisht në Antarktidë dhe marrëdhëniet midis Institutit Bullgar të Antarktidës dhe atij Argjentinas janë shumë të ngushta dhe kanë qenë të tilla prej shumë vitesh. Unë vizitova bazën bullgare për herë të parë në vitin 1998. Që atëherë kam mbajtur miqësi me shkencëtarët dhe njerëzit tuaj që punojnë në program."

Antarktida është një vend magjik që ngjall interesin e shkencëtarëve, por edhe të shumë turistëve. Cilat janë rreziqet e fluksit turistik për këtë cep kaq të brishtë të Tokës?

"Fluksi turistik i Antarktidës po rritet çdo vit. Ka pasur një rënie vetëm gjatë pandemisë. Çdo vit nga 50 deri në 70 mijë njerëz e vizitojnë kontinentin. Ky është një numër i madh, sepse Antarktida vizitohet në verë, kur nuk ka akull në det dhe ju mund të udhëtoni në mënyrë të sigurtë. Organizata Ndërkombëtare për Sigurinë dhe Ruajtjen e Kontinentit të Akullt tani i ndalon turistët të kapin pinguinë dhe të bëjnë fotografi me ta. Një herë e një kohë, fotografitë e zakonshme ishin me pinguinë ose pranë fokave. Deri në 100 persona mund të dalin në breg në të njëjtën kohë dhe çdo 20 prej tyre duhet të kenë nga një udhërrëfyes. Para se të dalin në breg, rrobat e tyre u pastrohen me fshesë me korrent që të mos mbajnë fara, për shembull, dhe u lahen çizmet, kur largohen, bëhet e njëjta gjë”.

Cilat janë vështirësitë me të cilat do të përballej një person i zakonshëm në Antarktidë?

"Nëse përjashtojmë kushtet natyrore, të ftohtin dhe erën, duhet të përmendim largësinë. Kjo ndihet veçanërisht shumë kur dikush duhet të jetojë atje për shumë ditë me rradhë. Baza bullgare hapet herët, nga tetor-nëntor dhe mbyllet shkurt-mars. Megjithatë, Argjentina ka 7 baza ku njerëzit jetojnë gjatë gjithë vitit. Kjo largësi kërkon përgatitje serioze, sidomos mendore, dhe vështirësia më e madhe është vetmia dhe bashkëjetesa në një vend me kushte të vështira jetese.

Me rastin e konferencës, Universiteti i Sofjes organizoi një ekspozitë fotografike me foto aktuale nga dy bazat e Antarktidës dhe materiale arkivore nga gazetat dhe revistat, duke treguar për punën në Kontinentin e Akullit tani dhe në të kaluarën.

Foto: BTA; BGNES;  Facebook/ Georgi Mitov

Përgatiti në shqip dhe publikoi: Kostandina Bello