Violinisti i shquar austriak ishte në Sofje javën e kaluar për një koncert me pianisten bullgare me famë botërore Pllamena Mangova, orkestrën e dhomës "Solistët e Sofjes" dhe dirigjentin e saj Konstantin Dobrojkov.

Ky është koncerti i tij i parë si me orkestrën ashtu edhe me Pllamena Mangovën, për të cilën ai thotë se është "i impresionuar nga energjia e saj e jashtëzakonshme, emocioni dhe virtuoziteti që përcjellë duke luajtur". Por ky nuk është koncerti i tij i parë në Sofje. Ja se si Maestro Honeck rrëfen një përvojë të errët dhe disi dëshpëruese të tij në të kaluarën:

“Në fakt, 42 vjet më parë kam qenë në Sofje dhe kam luajtur me Karajan dhe orkestrën. Sigurisht që kam kujtime! Ishte shumë errësirë, shumë gri, ndjenja ishte e rëndomtë, kjo ishte në kohën e komunizmit. Por tani gjithçka është e ndritshme, e pastër dhe e këndshme. Shpresoj se nuk do të kalojnë edhe 42 vjet të tjera nga koncerti im i radhës në Sofje”.

Rainer Honeck ishte 20 vjeç kur iu bashkua Operës Shtetërore të Vjenës dhe Filarmonisë së Vjenës si violinë e parë në vitin 1981. Në moshën 23-vjeçare u bë koncertmjeshtër në Opera dhe në moshën 31-vjeçare u bë koncertmjeshtër i Filarmonisë së Vjenës: “Fillova me Karajan. Këto ishin dhjetë vitet e tij të fundit dhe unë pata mundësinë të luaja me të dhe të prekja veprimtarinë e tij mësimore”.

"Siç thashë, mbaj mend shumë gjëra nga 10 vitet e mia të para, Karajan, Böhm dhe Abbado, Bernstein dhe Kleiber... Çdo javë luanim me një dirigjent të ndryshëm, ato ishin vite jashtëzakonisht intensive. Më pëlqeu shumë Mariss Janssons (1943- 2019). Më pëlqeu shumë muzikaliteti i tij, profesionalizmi i tij, fakti që ai ishte gjithmonë në kërkim të bukurisë dhe ishte teknikisht i përsosur në të njëjtën kohë. Por ka shumë dirigjentë që janë fantastikë, nuk mund të them se njëri prej tyre nuk më pëlqen apo se njëri më pëlqen më shumë se tjetri. Sepse shpesh çdo dirigjent ka një repertor që e bën shumë, shumë mirë, dhe një repertor tjetër që nuk e bën dhe aq mirë sa ndonjë dirigjent tjetër, për shembull. Edhe Karajani, kur dirigjonte Mozartin dhe Haydnin - ishte shumë bukur, por mund të ishte edhe pak më i gjallëruar”. 

Koncertmjeshtri i Filarmonisë së Vjenës është personi i duhur për të pyetur se cili është sekreti i tingullit të njohur "vjenez" që e bën kaq të dallueshëm luajtjen e Filarmonisë së Vjenës.

“Shumë njerëz më pyesin për këtë. Mendoj se tingulli vjenez është një përzierje e bukurisë – bukuria është gjëja më e rëndësishme, por edhe emocioni që vjen nga thellësia e shpirtit të muzikantit. Edhe kur luan shumë butë, pianissimo, duhet të shprehësh gjithë atë tension dhe emocion.

Në Vjenë ne jemi gjithashtu të bekuar me këtë sallë të bukur - Musikverein, që është e famshme për tingujt e saj të mrekullueshme. Sigurisht që jemi një orkestër e mirë, por luajmë edhe me dirigjentët më të mirë në botë.

Nuk është sekret për askënd që violinistja bullgare Allbena Danaillova, koncertmjeshtrja e parë në historinë e Filarmonisë së Vjenës, është jo vetëm kolege, por edhe partnere e jetës së Rainer Honech.

"Sigurisht, perceptimi im ka ndryshuar në mënyrë dramatike. Nuk dija shumë për Bullgarinë më parë", thotë ai dhe shton:

“Mendoj se muzikantët bullgarë kanë një përgatitje jashtëzakonisht të mirë. Kjo është diçka që nuk e dija më parë. Çdo herë më bën përshtypje se sa mirë luajnë këta njerëz. Kur Allbena erdhi në Vjenë dhe punoi në orkestër, asaj iu desh të përshtatej edhe me stilin vjenez të të luajturit. Ajo ia doli shumë shpejt dhe mund të them jo vetëm nga pikëpamja personale, por edhe nga pikëpamja artistike se është vërtet një anëtare shumë e vlefshme e orkestrës”.

Në 1 janar, pothuajse çdo shtëpi në Evropë dhe në botë kumbon nga Koncerti i Vitit të Ri të Filarmonisë së Vjenës.

“Po, shumë. Edhe pse muzika duket shumë e lehtë, e gëzuar dhe pozitive, si muzikant duhet të jesh shumë i kujdesshëm që të mos gabosh, ta performosh vërtet mirë. Muzika e Strauss duhet luajtur shumë, shumë mirë. Nëse nuk është në tempin e duhur, me artikulimin e duhur ose në frymën e duhur, mund të jetë e mërzitshme - një nga ato muzika që dëgjon me gjysmë veshi. Por e luajtur në frymën e duhur, me intensitetin e duhur, thjesht fluturon! Dhe diferenca mes dy shfaqjeve është shumë e vogël”.

Dirigjenti i koncertit më 1 janar 2025 do të jetë Riccardo Muti. Por Rainer Honeck nuk do të jetë në krah të Maestro Mutit, sepse siç shpjegoi ai: “Ne mbajmë radhën, kam luajtur unë në koncertin e fundit, kështu që do të më shihni sërish në vitin 2026”.

Foto: salzburgerfestspiele.at, Facebook / Pllamena Mangova, wienerphilharmoniker.at, bulgaren.org, EPA/BGNES

Përgatiti në shqip dhe publikoi: Kostandina Bello