Këngëtari i ri popullor Kostadin Mihajllov, i njohur me punën e tij kërkuese, incizoi albumin e tij të dytë me vete. Në të prezantohen 16 kryevepra folklorike të realizuara prej tij në krahinën e tij të lindjes malin Stranxha, dhe më saktë në fshatrat Brodillovo, Gramatikovo, Stillovo, Bëllgari. “Ndër njerëzit që ma lanë trashëgimi këngët e tyre janë disa nga interpretuesit më të mirë të malit Stranxha. Për shembull Petko Nançev nga Gramtikovo – pjesëmarrësi më i vogël i tubimit të parë kombëtar në vitin 1960. Prej tij mësoj shumë këngë autentike popullore” – thotë Kostadin.
“Albumi mban emrin “O moj Zllatke, mollë e artë” – vazhdon interpretuesi. – I kushtova këngëtares popullore Zllatka Stavreva në shenje mirënjohjeje për gjithçka që ajo bëri për mua. Nëse ajo nuk do të shfaqej në fëmijërinë time, jeta ime do të kishte dalë ndryshe. Incizimet i bëra në shoqërim të gajdes, tamburasë, fyellit, daulles. Kolegë të rinj luajnë. Ata takohen për herë të parë, por shpresoj se do të vazhdojnë të punojnë së bashku si një orkestër. I kushtoj gjithashtu një libër biografik Zllatkës. Ajo që adhuroj më shumë për të janë aftësitë e saj organizative dhe talenti i saj për edukimin e fëmijëve. Midis nxënësve të saj ka të diplomuar në shkollat muzikore, Akademinë në Plovdiv, këngëtarë popullorë të realizuar.”
Kostadin mbaroi Shkollën e Mesme “Dobri Çintullov” – e vetmja në Bullgarinë Juglindore në të cilën mësohet folklori muzikor. U diplomua në Universitetin e Shkencave të Bibliotekës dhe Teknologjive të Informacionit, specialitetin trashëgimi kulturor-historike. Aktualisht punon si kurator në Muzeun Historik “Aleksandër Foll” në qytetin Mallko Tërnovo.
“Kjo është puna më e mirë sepse disponoj kohë për të përpunuar të gjithë atë që kam mbledhur deri më tani. Dhe nuk është aspak e vogël - qindra këngë nga 186 të moshuar, të cilat i kam vizituar në shtëpitë e tyre në rajonin Stranxha. Ata më treguan për jetën e tyre, ne qanim dhe qeshnim së bashku, këndonim së bashku. E gjithë kjo më formoi si një person që respekton fort traditat e rajonit të malit Stranxha. Nuk e di nëse ka ndonjë fshat në të cilin nuk kam qenë në 15 vitet e fundit. Unë madje u pranova në bashkësitë etnografike rupci, zagorci dhe tronki. Rupci është grupi më i madh ( popullojnë vendbanimet nga Mallko Tërnovo deri në Rezovo, gjerë në Jasna Poljana).
Bashkësia etnografike zagorci janë grupi më i vogël (Ravna Gora, Rosen dhe disa fshatra të tjerë). Bashkësia etnografike tronki popullon komunën Sredec - rajoni Grudovo (fshatrat Bogdanovo, Momina Cërkva, Trakijci, Fakija, etj.). Këto grupe ndryshojnë në dialekt, kostume, folklor muzikor. Më pëlqyen këngët, më pëlqyen historitë që tregojnë personazhet e tyre. Ëndrra ime është të botoj një koleksion dhe pas çdo kënge të tregoj historinë e saj, të interpretoj kuptimin, të shpjegoj veçoritë dialektore. Kam një dëshirë të madhe për të vazhduar këtë kërkim interesant, jam ende i ri, jam duke udhëtuar vazhdimisht nëpër zonën tonë dhe jam shumë i lumtur për të gjithë ata që më mirëpresin dhe ndajnë njohuritë dhe kujtimet.”
Përgatiti në shqip: Svetllana Dimitrova
Nuk ka statistika që përmbledhin numrin e saktë të grupeve bullgare të vallëzimit jashtë vendit. Por një gjë është e sigurt - këto grupe të krijuara vetë, të shpërndara në të gjitha kontinentet, janë një urë lidhëse e gjallë midis Bullgarisë dhe pjesës..
Herët në mëngjes djemtë dhe vajzat mblidhen nëpër livadhe që të luajnë me diellin. “Besohet se atëherë dielli luan sepse është solstici më i gjatë i vitit” – kjo është gjëja më e rëndësishme që duhet ditur për Ditën e Enjos, sipas tetëvjeçarit Ivo..
Një Muze Etnografik Rajonal në Plovdiv hap dyert për edicionin e 16-të të Javës së Artizanateve Tradicionale, raportojnë organizatorët e muzeut. Hapja është në Ditën e Enjos (24 Qershor), e nderuar në traditën tonë popullore si dita e barërave dhe fuqisë..