Pa ndonjë rëndësi nëse festoni 8 marsin, nëse e lidhni me politikë, ideologji ose luftë për barazinë gjinore, data me siguri që ka hijeshinë dhe kontradiktën karakteristike femërore. Sot, ju tregojmë për një grua të re, e cila vet pohon se, nuk e konsideron 8 marsin për një datë të rëndësishme në jetën e saj.
Ajo është Maja Vitkova-Kosev - regjisore, producente dhe skenariste. Një grua, e cila punon në botën akoma shumë të fortë të meshkujve, siç është bërja e filmave, por njëkohësisht nuk le pas dore dhe nevojën e një gruaje për të ndihmuar, ashtu siç mundet dhe kur mundet. Maja e njeh shumë mirë temën e gruas, një pjesë e madhe nga projektet e saj të filmave deri në këtë moment u janë kushtuar lidhjeve, të cilat i formon një grua si nënë, vajzë, bashkëshorte, shoqe. Tema, e cila është e gërshetuar dhe në historinë e filmit të saj debutues me metrazh të plotë “Viktoria”. Gjatë vitit 2014 ai bëhet titulli i parë bullgar me premierë në festivalin më të madh për kinemanë e pavarur në botë - Ѕundаnсе. Pasojnë mbi 70 pjesëmarrje nëpër festivale ndërkombëtare dhe 10 çmime.
“Dhe kur përmende “Viktoria”- kam menduar shumë mbi çështjen e lidhur me lëvizjen “Me too”, e cila u paraqit aty rreth vitit 2015, debati për të drejtat e grave, për këtë të jemi të barabartë dhe si pagim, dhe si qëndrim, dhe si financim, kur flasim për kinema. Në Bullgari ky model akoma nuk punon. Patëm biseduar me kolegë, gra regjisore për shembull për këtë se duhet të kërkojmë kuotë për financimin e projekteve. Dhe pavarësisht nga realiteti dhe pa asnjë notë të keqardhjes Maja vazhdon të shkruajë historinë e saj në kinema:
“Aktualisht po përgatis dy filma me metrazh të shkurtër, të cilëve unë jam skenariste, regjisore dhe producent. Prej 3 vjetëve kam vënë në veprim një projekt shumë të madh “Afrika” në një bashkëpunim me Francën, Suedinë dhe Rumaninë, i cili është dhe mbartës i dekoratës për skenar më të mirë evropianolindor të “Krzysztof Keszlowski”, që jepet çdo vit në festivalin në Kan. Dhe po kështu jam dhe producente e një regjisore të re, grua-kolege, Kristina Spasovska”.
Dhe meqenëse skenari më interesant gjithmonë është jeta, Maja merr pjesë me zemër, me kohë dhe përpjekje dhe në të. Që nga fillimi i vitit 2020 organizon aksione të bamirësisë për shtëpi të ndryshme në Sofje dhe njerëz të veçantë, përmes të cilëve furnizon ilaçe, ushqime, materiale, rroba dhe çdo gjë nga të cilat ata nevojiten.
“Çdo gjë filloi në mënyrë shumë spontane. Qe rreth përvjetorit nga vdekja e babait tim dhe unë doja që të bëj diçka në emër të tij. Zbulova një shtëpi për njerëz të moshuar me të meta mentale, të cilëve u ndihmojmë më shumë se 1 vit.”
Vetëm gjatë muajit dhjetor Maja dhe bashkëmendimtarët e tjerë kanë organizuar 40 aksione të veprimtarisë dhuruese. Tani po nis një aksion i ri, fillimin e të cilit e ve bullgari Petër Petrov, i cili jeton në Vjenë dhe bën dhurim prej 20 kavanozave me mjaltë.
E vërteta është se njerëzit i përgjigjen shumë shpejt dhe me gjithë zemër bamirësisë, thotë Maja.
“Kemi një dhuruese nga Seattle, të cilën unë nuk e njihja përpara kësaj. Ajo për shembull fare qetësisht i porosiste produktet, të cilat do që t’i dhurojë online dhe i dërgonte direkt ose deri tek ne ose deri tek njerëzit, që donte që t’i marrin. Kemi në dhuruese tjetër, e cila u përfshi në aksionin për 100 anëtarë të moshuar të Lidhjes të Piktorëve Bullgarë , të cilëve u dhuruam paketa të plota me ushqim. Në veprimtarinë tjetër do të mbledhim materiale për të pikturuar, meqenëse shumë nga këta njerëz preferojnë të vdesin nga uria, por të mund të kenë mundësi të pikturojnë. E vërteta është se kaq shumë njerëz kanë nevojë për një përkrahje ose të dinë se nuk janë vetëm, se nganjëherë çuditesh se që ku të fillosh”.
Dhe nëse akoma nuk e keni kuptuar se përse ajo ka zgjedhur t’i përkushtojë forcat e veta artit Jetë, e jo të përgatisë premierën tjetër të saj të madhe, përgjigja është: “Balanca”. Duhet të japim kaq sa marrim, është e bindur Maja:
Përgatiti në shqip: Nataniela Vasileva
Foto: Viktoria Films, Facebook /Maya Vitkova-Kosev
Më 1 tetor, bota feston gjuhën universale të muzikës. Vështirë se dikush dyshon në aftësinë e këtij arti për të shëruar shpirtrat dhe për t'u dhënë krahë mendimeve, por sot do të shtojmë edhe një histori tjetër që e vërteton këtë - atë të bateristit të..
Kanë kaluar 116 vjet që nga 22 shtatori i vitit 1908, kur Bullgaria zuri vendin e saj të barabartë midis vendeve të tjera të pavarura të Evropës në atë kohë. Ndonëse, ndryshe nga Bashkimi, shpallja e Pavarësisë ishte një akt tërësisht politik, kjo nuk e..
Ai thotë se ka kohë që nuk ndihet i huaj në Bullgari. Kjo është shtëpia e tij, ai e di bullgarishten dhe, si shumica e bashkatdhetarëve tanë, është i emocionuar për situatën politike në vend. Por pasioni i tij më i madh, ajo që i mbush ditët me dritë..