Fjetja e Hyjlindëses, e quajtur ndryshe edhe Nëna e Madhe e Zotit, është një nga festat më të mëdha verore, të cilën Kisha jonë e kremton gjithmonë më 15 gusht (28 gusht, sipas stilit të vjetër). Festa e ka origjinën në Kishën e Jerusalemit dhe është një nga kremtet më të lashta, kushtuar Nënës së Zotit. Në ikonat, si dhe në liturgjinë festive në kishat tona ortodokse kushtuara Hyjlindëses, lavdërimi i Virgjëreshës arrin kulmin e tij. Në fshatrat ku ka një kishë ose një manastir nën mbrojtjen e saj, kjo ditë është veçanërisht solemne dhe pas Liturgjisë së Shenjtë Hyjnore, sipas traditës, shenjtërohet kurban për shëndet dhe bekim, mbahen tubime të fshatit dhe mblidhen familjet.
Në këngët tona popullore, legjendat dhe besimet, Nëna e Zotit është një nënë e drejtë, e dashur, e mëshirshme edhe për mëkatarët. Ajo gjithmonë është pranë njerëzve, i mbron, i udhëzon, u jep shenja se si të veprojnë, në cilën rrugë të shkojnë, nga çfarë të kenë kujdes. Jo rastësisht në lutjet e tyre, bullgarët e vjetër e thërrasin me emrat më përkëdhelëse plotë dashuri dhe ngrohtësi, si për një nënë amtare. Ajo besohet të jetë mbrojtësja e amësisë, grave dhe fëmijëve të tyre. Kjo është arsyeja pse Fjetja e Hyjlindëses është kryesisht një festë për nuset e reja që nuk kanë mbetur shtatzënë.
Dhe duke qenë se dita i kushtohet Nënës së Zotit, gratë nuk merren me punët e shtëpisë. Ato që nuk kanë ende fëmijë sjellin në kishë dhe i vendosin nën ikonën e shenjtores peshqir, përparëse, çorape të bëra vetë, lule. Dhe në manastiret ku ruhet imazhi i saj i mrekullueshëm çudibërës, mbahen vigjilje nate dhe procesione liturgjike në shenjë respekti dhe adhurimi për fuqinë e saj ndërmjetësuese.
Kështu ndodh edhe në Manastirin “Fjetja e Shën Mërisë” në fshatin Iskrec në rrëzë të majës Gradishte në malin Stara Pllanina. Më shumë për të mund të mësoni nga botimi i Radio Bullgarisë “Manastiri “Fjetja e Hyjlindëses” në fshatin Iskrec”.
Përpilues: Darina Grigorova
Përgatiti në shqip: Svetllana Dimitrova
Foto: BGNES
Kisha Ortodokse Bullgare nderon sot Shën Gjergjin Fitimtar - një nga martirët e parë për besimin. Ai jetoi në kohën e perandorit romak Dioklecian dhe iu bashkua ushtrisë si adoleshent. Vetëm 20 vjeç u bë anëtar i këshillit shtetëror. Kur..
Lojërat ku personazhi kryesor është veza, ndoshta nuk janë shumë. Në Gjermani, për shembull, për Pashkë, familjet vizitojnë tempullin, dhe më pas fëmijët kërkojnë vezë në kopsht, të fshehura nga lepurushi i Pashkëve - një simbol i pjellorisë. Megjithatë,..
Kur kemi një rast të veçantë dhe takohemi me të afërm ose miq, në shenjë respekti dhe si kujtim, zakonisht u dhurojmë atyre një dhuratë së bashku me një kartolinë të bukur. Në të kaluarën, kartolina e marrë ruhej si një kujtim i dashur dhe madje..